NIET ROMMELEN, WEL RADICAAL HERVORMEN

Meer dan 65.000 mensen gingen gisteren in Brussel betogen. Niemand had vooraf ingeschat dat ze met zovelen zouden zijn om een ambitieuzer klimaatbeleid te eisen. Het wijst er alleen maar op dat de burger niet klimaatmoe is, maar wel bezorgder dan ooit.

Des te pijnlijker was de grote moeite die Vlaams minister van Leefmilieu Joke Schauvliege (CD&V) zich getroostte in De zevende dag om de kijker te overtuigen dat Vlaanderen wél veel doet om de klimaatambities te halen en dat het wél op het goede spoor zit. Maar dat de CO2uitstoot hier daalt, zoals de minister zei, blijkt niet uit de presentatie die ze zelf in de lente in het parlement gaf. Of beschikt Schauvliege intussen over recentere informatie?

Een extra windmolenpark in zee, strengere isolatienormen voor nieuwbouw, subsidies voor elektrische wagens: het blijft rommelen in de marge. Het ontslaat de burger niet om zelf te doen wat hij kan en het is duidelijk dat alle beetjes helpen. Maar om tegen 2050 CO2neutraal te worden, zijn veel radicalere oplossingen nodig. Het lijkt misschien nog eindeloos lang, maar dat is het allerminst als je kijkt naar wat er moet gebeuren.

Zonder het hele economische systeem, inclusief de landbouw, te herdenken en herorganiseren, zonder forse investeringen om heel andere duurzame materialen te ontwikkelen die zelfs nog niet bestaan, zullen we er niet komen. Die vaststelling als bangmakerij bestempelen of gelijkstellen met het afschaffen van internationale handel, is te gemakkelijk. Visionair denken moeten we niet afserveren met clichés, maar net stimuleren.

De burger voorspiegelen dat radicale hervormingen jobs en comfort kosten, dat is pas bangmakerij. In tegenstelling tot wat velen denken creëert een klimaatbeleid niet minder maar net meer jobs. En anders wonen, consumeren of je verplaatsen hoeft helemaal niet te betekenen dat je aan welzijn inboet. Op voorwaarde dat politici de sociale correcties op hun beleid in het oog blijven houden.

We zullen alle beschikbare creativiteit en inventiviteit nodig hebben om vooruitgang te boeken. Ook al omdat te veel uitspraken al te makkelijk worden gedaan zonder enige realitycheck. Alle auto’s, treinen, vliegtuigen, schepen op elektriciteit laten voortbewegen en al onze huizen en gebouwen elektrisch verwarmen, dat klinkt mooi. Maar heeft iemand al uitgerekend hoeveel elektriciteit we daarvoor nodig hebben, en waar die vandaan zal komen?

Visionair denken moeten we niet afserveren met clichés, maar net stimuleren