De spreidstand van Freddy De Vadder
Freddy for president. Bart Vanneste ¨¨¨èè Gezien op 30/11 in cc De Steiger, Menen
Freddy De Vadder praat opvallend vaak over zichzelf in de derde persoon. De man die Canvas heeft gered met Bevergem, meteen de enige verwijzing naar de succesvolle tvserie waarin hij de hoofdrol speel de. De man ook die het populisme misschien niet heeft uitgevonden, maar het wel al twintig jaar verpersoonlijkt met zijn onverbloemde grap pen over seks, kerk, koning en kapitaal. Politiek allerminst correct, maar laat dat nu net een houding zijn die veel ‘populistische’ politici kenmerkt. Dan kun je beter voor het origineel stemmen, dacht Freddy, en hij besloot om in de politiek te stappen. Mede op vraag van zijn moe der, die de polarisering aan de feesttafel echt wel beu was. De ene schoonzoon een extreemlinkse veganist, de andere een rechtse, vleesetende truckchauffeur: de kloof in de politiek en tussen de burgers gaapt vaak even diep in familieverband.
Op het podium hangen twee grote foto's van Freddy De Vadder, de ene in een pak met das, de andere met een rode Trumppet. Het decor is dat van een persconferentie, met een spreekgestoelte en een Europese vlag. Terwijl De Vadder opkomt, knalt ‘Are you gonna go my way’ van Lenny Kravitz door de luidsprekers, wat later ook zijn verkiezingsslogan blijkt te zijn. ‘Zet die plaat af’, roept hij, en de redevoering kan beginnen. Wat tien jaar geleden nog een bespottelijk idee zou zijn geweest, dat een clown als De Vadder ooit verkozen zou kunnen worden, voelt nu bijna normaal. Zeker als die pipo ook nog eens serieuze standpunten inneemt.
Op die momenten waagt het typetje zich aan een spreidstand die zijn geloofwaardigheid bijna onderuithaalt. Dat hij de werkloosheid verkiest boven ‘jobs, jobs, jobs’ valt nog te rijmen met zijn sociale status. Maar als hij het heeft over de klimaatopwarming, of een taxshift voorstelt naar de successierechten doet hij dat zonder ironie. Als hij vindt dat ondertitels gesubsidieerd moeten worden om de talenkennis van onze kinderen te bevorderen, dan meent hij dat. Transmigranten moeten we gewoon een paspoort geven en laten doorreizen.
Onder de indruk
Door de vele politieke en sociale beschouwingen blijft het soms minutenlang stil in de zaal, wat een beetje raar is als je naar een comedian zit te kijken die zijn publiek in het verleden overspoelde met grappen, sketches en oneliners. Wellicht zitten we dan toch te luisteren naar de man achter het typetje, zonder de vette lach en de zin voor overdrijving, met een gedachtegoed dat zich veeleer links situeert. Voor zover die onderverdeling vandaag nog relevant is.
Freddy is voor een harde Brexit en belooft een ‘sterke, charismatische leider’ te zijn. Wel op het Europese niveau uiteraard, want daar worden niet alleen de grote beslissin gen genomen, maar kan hij
ook het meest verdienen. Zo cynisch is De Vadder wel. Hij noemt zijn populisme kwets baar maar ook onbeschaamd opportunistisch.
Echt luid en massaal wordt er pas gelachen als Freddy De Vadder zijn pupiter even verlaat voor een portie humor zoals wie die van hem gewend zijn: een Sinterklaassketch met de allure van Monty Python, een geschifte conversatie met Ke vin De Bruyne (jammer dat hij voor de gokverslaafde
Freddy de WKmatch tegen Japan niet wilde fiksen) en Angela Merkel, met wie hij al jaren een vunzige knipperlichtrelatie onderhoudt. Vintage De Vadder, maar het publiek in Menen, nochtans zijn geboortestad, bleef toch wat onvoldaan achter. Of de mensen waren onder de indruk natuurlijk, van zoveel kennis en politiek inzicht. Wie had dat ooit verwacht van die De Vadder? Of was het toch Bart Vanneste?