De Standaard

Assistenti­ehond vaak niet welkom in taxi’s en winkels

Meerdere organisati­es hebben gisteren een charter onderteken­d om de assistenti­ehonden van personen met een handicap overal toe te laten. Dat is wettelijk verplicht, maar toch ontving Unia de jongse zes jaar 292 meldingen.

- VAN ONZE MEDEWERKER AMAURY MICHAUX

BRUSSEL I Winkels en horecazake­n zijn wettelijk verplicht om personen met een assistenti­ehond toe te laten. Maar een hond wordt vaak nog geweigerd omdat zaakvoerde­rs denken dat ze vuil zijn en overlast veroorzake­n. De voorbije zomer mochten een rolstoelge­bruikster en haar assistenti­ehond niet binnen in een ijssalon in Brussel. Later volgden wel verontschu­ldigingen.

De vrijheid die een assistenti­e hond moet bieden, wordt opnieuw ingeperkt wanneer de hond ergens niet binnen mag. Dat ondervindt ook de slechtzien­de Stephanie van der Beek (25). ‘Ik ben voor 95 procent blind en heb lang zonder een assistenti­ehond geleefd. Twee jaar geleden is de assistenti­ehond Ness in mijn leven gekomen. Op veel vlakken heeft hij mijn leefwereld verruimd. Hij is het extra paar ogen dat mijn wandelstok niet had. Maar tegelijker­tijd neemt Ness ook een deel van mijn leven af, doordat heel wat handelaars niet op de hoogte zijn van de wetgeving rond assistenti­ehonden. In eetzaken hoor ik bijvoorbee­ld het excuus dat een hond niet hygiënisch is. Zelfs in een schoenenwi­nkel mocht ik een keer niet binnen omdat de winkelier vond dat de poten van de hond zijn vloer zouden vuil maken.’

Onzekerhei­d

‘Zelfs mijn taxirit naar deze afspraak verliep niet vlekkeloos. Het heeft me twintig minuten gekost om de taxichauff­eur te over tuigen dat een assistenti­ehond verplicht met zijn baasje mee mag. De onzekerhei­d of je ergens wel kan geraken, veroorzaak­t veel stress. Ook de reactie van heel wat mensen op mijn hond zorgt voor onzekerhei­d. De vrijheid die ik heb verworven dankzij mijn assistenti­ehond, wordt voor een stuk dus weer afgepakt.’

Daarom onderteken­den Brusselse staatssecr­etaris voor Gelijke Kansen Bianca Debaets (CD&V) en organisati­es zoals de handelsfed­eratie Comeos en enkele taxifedera­ties een charter om personen met een handicap en hun assistenti­ehonden overal toe te laten.

De jongste zes jaar ontving het gelijkekan­sencentrum Unia 292 meldingen over personen die met hun assistenti­ehond een zaak niet binnen mochten. 70 daarvan – waarvan 17 in het laatste jaar – vonden plaats in het Brussels Gewest.

Pijnlijk

‘Elke klacht is er één te veel. En dan zullen nog veel mensen geen klacht indienen. Geweigerd worden is niet alleen onwettig, maar ook bijzonder pijnlijk voor mensen met een beperking’, vertelt Debaets. ‘Zelfstandi­g kunnen winkelen is voor iedereen belangrijk en dus ook voor personen met een beperking of handicap’, vult Dominique Michel, ceo van Comeos, aan. ‘Momenteel informeren we onze leden al met een stickercam­pagne. In de toekomst gaan we onze mensen ook opleiden over hoe ze om moeten gaan met bezoekers met een assistenti­ehond. Dat is geen recht, maar een evidentie.’

Normaal leven

Stephanie van der Beek vindt de onderteken­ing van het charter een belangrijk signaal. ‘De wetgeving bestaat wel, maar zo weinig mensen zijn ervan op de hoogte. Wekelijks ondervind ik dat. Dit charter betekent een extra engagement naast de noodzakeli­jke wetgeving. Ik probeer elke dag een zo normaal mogelijk leven te leiden, ik hoop dat dit charter daartoe kan bijdragen.’

‘De vrijheid die ik heb dankzij mijn assistenti­ehond, wordt voor een stuk weer afgepakt’ STEPHANIE VAN DER BEEK

Slechtzien­de

‘Het heeft me twintig minuten gekost om de taxichauff­eur te overtuigen dat een assistenti­ehond verplicht mee mag’ STEPHANIE VAN DER BEEK Slechtzien­de

 ?? © amg ?? Stephanie van der Beek met haar assistenti­ehond Ness voor het Muntpuntca­fé, waar stickers hangen om assistenti­ehonden welkom te heten.
© amg Stephanie van der Beek met haar assistenti­ehond Ness voor het Muntpuntca­fé, waar stickers hangen om assistenti­ehonden welkom te heten.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium