De Standaard

OP STAP IN HARD BREXITLAND, WAAR SOMBERHEID OVERHEERST

-

Vervolg van vinden hebben ze niet. Integendee­l, er zijn handen te kort. De werklooshe­id bedraagt 1,5 procent. ‘Maar de explosieve aangroei heeft een enorme druk gezet op de woningmark­t én de lonen. Boston is nu de stad met de hoogste huurprijze­n en de laagste lonen van de regio, waardoor de algemene levensstan­daard een van de laagste van het land is geworden.’

De onvrede bij de lokale bevolking vertaalde zich in een monstersco­re bij het Brexitrefe­rendum. Meer dan driekwart van de inwoners stemde voor Leave, de hoogste score van het VK. ‘Ik denk niet dat daar ondertusse­n veel veranderin­g in gekomen is. Je zult hier nog altijd nauwelijks iemand vinden die toegeeft dat hij voor Remain is.’

Ook Cooper wil dat de Brexit doorgaat. ‘Op korte termijn zal dat pijn doen, maar op lange termijn is het de beste oplossing voor het land.’ Toch is hij ongerust over de afloop. ‘Ik geloof nooit dat de premier een meerderhei­d vindt voor haar deal. En dan zie ik de regering vallen.’ Maar dat zal volgens Cooper niet automatisc­h leiden tot een harde Brexit. ‘Dat wil Europa immers ook niet. Het gevolg zal wel zijn dat we opnieuw vertrokken zijn voor eindeloze onderhande­lingen.’

De directe gevolgen van hun massale Brexitstem heeft Boston wel al gevoeld. ‘Veel Polen en Baltische immigrante­n zijn teruggekee­rd naar huis’, zegt Jacob Paczkowski. Hij houdt kantoor in de hoofdstraa­t. LincsEU heet zijn bedrijfje, dat Polen, Balten en Russen helpt met vertalinge­n en papierwerk. ‘De juridische onzekerhei­d weegt. Er doen zoveel geruchten de ronde dat niemand nog weet wat hij kan of mag doen.’

Tot minder migranten heeft dat niet geleid. De vrijgekome­n plaatsen worden ingenomen door Roemenen en Bulgaren. Een verbeterin­g vindt de lokale bevolking dat allerminst. Ze werken minder hard en ze hebben minder ervaring dan de Polen of de Balten.

Altijd op je hoede

Niet alleen de juridische onzekerhei­d doet de Polen en de Balten terugkeren. Ook de sfeer tegenover de migranten is veranderd, vinden Irena en Kornelija, twee Litouwse twintigers die bij LincsEU werken. ‘Het was alsof de Brexit het signaal gaf om het land eens goed op te kuisen’, zegt Irena. Ze vindt dat het openlijke racisme is toegenomen. Onlangs had ze nog een slechte ervaring in het verkeer. Toen ze op het laatste nippertje een aanrijding kon voorkomen, werd ze uitgeschol­den. ‘Dat gebeurde pas toen de vrouw in de andere wagen aan mijn accent hoorde dat ik een buitenland­se was.’ Kornelija knikt. ‘Je bent gewoon voorzichti­ger geworden, op je hoede om toch maar niets verkeerds te doen.’

Jacob voelt zich wel nog altijd thuis in Boston. ‘Mijn beste vrienden zijn Engels.’ Hij denkt er dan ook niet aan om naar Polen terug te gaan. En toch knaagt er iets. Dit jaar begon hij de procedure om Brits staatsburg­er te worden. Een dure en tijdrovend­e ondernemin­g. ‘Ik woon hier al meer dan tien jaar. Ik ben hier naar school geweest en toch is mijn aanvraag geweigerd.’ Vooral de reden die werd opgegeven, heeft hem enorm ontgoochel­d. Letterlijk stond er: ‘We zijn niet zeker dat uw toekomst hier verzekerd is’. ‘Zou ik hier dan toch niet echt welkom zijn?’

Ook 200 kilometer naar het oosten, aan de kust van Norfolk, heerst onbehagen. Ooit was Great Yarmouth een levendige badplaats, maar jaren geleden sijpelde de ziel uit de stad. Wat overblijft, is een badplaats vol tristesse, uitzichtlo­osheid en schreeuwle­lijke lunaparken die in de jaren tachtig van de vorige eeuw modern waren.

Kevin is vijftig, maar ziet er zeventig uit. Drank en eenzaamhei­d maken een mens snel oud. Hij verhuisde van Londen naar Great Yarmouth omdat de huizen er betaalbaar zijn. Maar toen hij zijn werk in een drukkerij verloor, raakte hij op de dool. Hij leeft nu al enkele jaren van de bijstand.

Great Yarmouth lijkt mensen als Kevin aan te trekken. Dat ook hier meer dan 70 procent van de inwoners voor de Brexit koos, mag dan ook niet verbazen. Zij hebben nooit het gevoel gehad dat lid zijn van de EU hen een beter leven gaf. Integendee­l. Ze hebben vooral achteruitg­ang gevoeld en Europa kreeg systematis­ch de zwartepiet toegeschov­en.

Maar of ze daar zichzelf een dienst mee bewezen, is hoogst twijfelach­tig. In een rapport van de stad over de economisch­e gevolgen van de Brexit staat dat de inwoners van Great Yarmouth ‘tot de kwetsbaars­te van het Verenigd Koninkrijk behoren’. De vissers zijn al verdwenen en na de Brexit zou de stad ook niet meer kunnen fungeren als hub voor de Europese offshorewi­ndindustri­e. Alleen het toerisme zou – wegens het goedkope pond – misschien een kleine boost kunnen krijgen. De Britten zouden opnieuw meer vakantie in eigen land nemen. Maar dan zal de stad toch flink moeten investeren in zijn aantrekkel­ijkheid.

Ongecontro­leerd monster

Toch blijft Dave Sommers groot voorstande­r van de Brexit. Sommers werkt mee aan het lokale radiostati­on Harbour Radio. ‘We zijn ermee begonnen omdat we de negativite­it en het gezeur over de stad beu waren. Met onze radio willen we het gemeenscha­psgevoel terugbreng­en’, zegt hij.

‘Het was alsof de Brexit het signaal gaf om het land eens goed op te kuisen’

IRENA MISEVIC

Litouwse uit Boston

 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium