Hooliganisme is harde business in Argentinië
River Plate en Boca Juniors spelen zondag in Madrid de terugwedstrijd in de finale van de Copa Libertadores. Ze doen dat in het stadion van Real Madrid, op 12.000 kilometer van hoofdstad Buenos Aires. Het zegt alles over de betreurenswaardige staat van het Argentijnse voetbal.
BRUSSEL I De heenwedstrijd van de finale van de Copa Libertadores – de ZuidAmerikaanse tegenhanger van de Champions League – eindigde op 7 november op 22 in het stadion van Boca Juniors. De terugmatch was voorzien voor zaterdag 22 november. Eerst was er nog het vertederende beeld van dat zesjarige jongetje, een supporter van River Plate, dat op straat zijn speelgoed verkocht om een ticket te kunnen kopen voor de finale van de El Superclasico.
Dat beeld is inmiddels verdrongen. Want wat we die zaterdag eind november zagen, was hallucinant. Een moeder die haar dochter aankleedde met vuurwerk om de explosieven in het stadion te smokkelen. Om te walgen. Sommige spelers van Boca Juniors de den het zelfs letterlijk. Ze zaten te braken in de kleedkamer nadat hun spelersbus, nochtans onder politiebegeleiding, door Riverhooligans volledig was vernield terwijl ze er nog in zaten. Een speler kreeg een glasscherf in het oog, anderen werden bespoten met pepperspray. De wedstrijd werd in overleg met Fifavoorzitter Gianni Infantino uitgesteld.
Razzia bij de maffia
Terwijl dit voor de buitenwereld nog als blind hooliganisme kan worden omschreven, weten ingewijden beter. Dit is de Argentijnse voetbalmaffia in zijn puurste gedaante. Het is Horacio Rodriguez Larreta, de burgemeester van Buenos Aires, die het zelf uitriep. ‘Dit was een wraakactie’, verklaarde Larreta. ‘Het is geen toeval dat de hooligans van River Plate er alles aan deden om die wedstrijd te dwarsbomen. Vrijdag voor de wedstrijd hield onze politie een razzia in het huis van de leider van de Barra Brava, de machtige en gewelddadige harde supporterskern van River Plate.’
De politie vond er 225.000 euro en 300 tickets voor de finale. ‘De Barra Brava is een maffia die al meer dan vijftig jaar deel uitmaakt van het Argentijnse voetbal’, aldus nog de burgemeester. ‘Zij zijn verantwoordelijk voor deze incidenten. Die driehonderd mensen voor wie die tickets bestemd waren, konden na de inval niet meer binnen. Ze besloten dan maar de wedstrijd te saboteren.’
In ZuidAmerika zijn er maar weinigen die twijfelen aan de woorden van burgemeester Larreta. Hooliganisme in Argentinië is geen passie, het is harde business. Daar hoort onder meer het verkopen van toegangskaarten op de zwarte markt bij. Het gaat zelfs zo ver dat clubbesturen, uit vrees voor rellen zoals zaterdag, handjeklap spelen met de hooligans en hen de tickets bezorgen om op de zwarte markt te verkopen.
Voor deze finale werden er in het illegale circuit toegangskaartjes aangeboden voor maar liefst 4.800 euro. Oorspronkelijk kostte een ticket 50 euro. Tel uit de winst.
Kijk naar de staat waarin Bocafan Diego Maradona dezer dagen verkeert en je hebt een perfect beeld van het Argentijnse clubvoetbal
‘We moeten weten wie die tickets aan de hooligans doorspeelde, zodat we deze maffia kunnen ontmantelen’, zei Larreta. Maar of die zich laten intimideren? In 2011 degradeerde River Plate voor het eerst in zijn geschiedenis. Prompt werden sommige spelers door de eigen ‘fans’ in elkaar getimmerd. ‘Ik ga dit uitzoeken’, riep Rivervoorzitter Rodol
fo D’Onofrio twee weken geleden. Niemand gelooft hem.
Negentig minuten schelden
Mogen we nu van een absoluut dieptepunt spreken in de geschiedenis van duels tussen de twee voetbalgiganten uit Buenos Aires? Allerminst. De geschiedenis van de derby staat bol van de inciden ten. Al jarenlang zijn er geen bezoekende fans bij de onderlinge duels toegelaten omdat er altijd wel een reden wordt gevonden om elkaar de kop in te slaan. De jongste dertig jaar vielen er tientallen doden. Vijftig jaar geleden, op 23 juni 1968, voltrok zich het grootste drama, toen 71 toeschouwers werden verpletterd in de enorme mensenmassa. De gemid delde leeftijd van de overledenen was 19 jaar.
Toch wil iedereen er altijd bij zijn. Niet voor het voetbal, want dat is meestal niet om aan te zien. Meer dan eens vervelend geschuif en oeverloos getik, wachtend op een incident dat alles op zijn kop zet. Lelijk, grimmig en smerig. Het zijn termen die vaak bovengehaald worden voor deze duels. Neen, het gaat om de overweldigende sfeer. Tijdens RiverBoca kan je niet praten met de persoon die naast je zit. Je moet zingen, roepen, schelden. Negentig minuten lang.
Het DNA van de clubs verschilt danig. Atletico River Plate, genoemd naar de Rio de la Plata die uitmondt bij Buenos Aires, werd opgericht door Britse zeelieden. Al in de jaren 30 ging River Plate over op een professionele status. De club verwerft de bijnaam Millionarios omdat er spelers worden aangekocht voor recordbedragen. Zo dient zich in 1947 een zoveelste aan bij River Plate: Alfredo di Stefano. De geschiedenis van River Plate is doorspekt met dure vedetten: Pasarella, Fillol, Diaz, Tarantini, Luque, Kempes, Gallego, Ruggeri, Francescoli. Op de laatste na – een Uruguayaan – allemaal spelers die met Argentinië wereldkampioen werden.
Varkentje Maradona
Boca Juniors is de populairste club van Argentinië. Het is de club van de armen. Los chanchitos (de varkentjes) worden ze genoemd door de fans van River Plate. De club staat ervoor bekend dat de hartstocht gepaard gaat met structureel wanbeleid en chaos. Oudspeler en clubicoon Diego Maradona is daar de verpersoonlijking van. De wonderbaarlijke voetballer – maar intussen verloren gelopen mens – stond in 1981 met River Plate en Boca Juniors voor een dilemma. Op Maradoniaanse wijze koos hij voor Boca: ‘Het is de club van mijn hart. Nooit zal ik voor River Plate spelen.’
De kleine spits sloot er zijn loopbaan af en is nog altijd een fervent supporter. Kijk naar de staat waarin hij dezer dagen verkeert en je hebt een perfect beeld van het Argentijnse clubvoetbal.