IJskoude douche in slotminuten
Anderlecht blijft na de 11 tegen Charleroi achter met 1 op 9 en krijgt het stilaan warm om in de top zes te blijven.
Het zijn surrealistische cijfers voor Anderlecht en zijn coach. In zijn laatste 20 duels won Anderlecht maar 5 keer. In 24 wedstrijden hielden de Brusselaars ook maar 3 keer de nul. En toch: het leven kabbelt voort in Brussel.
Het helpt natuurlijk dat titelconcurrenten als RC Genk, Club Brugge en Standard in hetzelfde weekend ook punten laten leggen, maar het is des te schrijnender dat paarswit net op dat moment niet kan toeslaan om hen in te halen. ‘Mijn jonge ploeg zit aan 90 procent’, aldus Hein Vanhaezebrouck. ‘Sambi Lokonga, Bornauw, Verschaeren… Ze deden het weer goed, maar die ene keer dat ze niet perfect staan, dat moment dat ze een inschattingsfout maken is fataal. Dat is het leerproces waarin we nu zitten. Ze mogen daar twee dagen slecht van zijn, maar dan moeten ze de rug rechten.’
Twee penalty’s?
Die ene fase kwam er in de 88ste minuut. Anderlecht stond 10 voor, maar toen kopte Desolleil een bal tegen de hand van Bo rnauw. Ref Jonathan Lardot legde de bal op de stip en scheidsrechtersbaas Verbist liet ons achteraf weten dat er geen discussie mogelijk was. Al discussieerde Vanhaezebrouck toch. ‘Ik vond dat geen penalty. Die bal komt vanop één meter tegen Bornauw en zijn arm maakt geen enkele beweging naar de bal. Ze zeggen dat Seba zijn armen tegen zijn lichaam moet houden, maar hij kan toch niet springen als een pinguïn? De ref deed teken dat zijn arm zelfs boven zijn hoofd was, maar dan moet hij toch eens de moeite doen om naar de beelden te kijken.’
Naast hem zat Felice Mazzu te grinniken. Benavente had de strafschop gescoord, maar de Charleroicoach vond dat zijn ploeg al in de eerste helft een elfmeter had moeten krijgen. Toen kopte Dessoleil tegen de arm van Landry Dimata. ‘En die arm was wel duidelijk in de lucht’, stelde Mazzu. ‘De vierde ref vertelde mij dat de bal alleen maar het achter hoofd van Dimata had geraakt, maar wij zagen dat er veel meer aan de hand was. Waarom grijpt de VAR daar niet in?’
Het steekspel op de persconferentie achteraf evenaarde quasi het steekspel op het veld. Zowel Anderlecht als Charleroi hadden goeie kansen voor de rust, maar na de pauze nam vooral RSCA de match in handen met veel jeugdig enthousiasme. De as Bornauw Sambi Lokonga Dimata draaide goed, terwijl Amuzu en Saelemaekers voor vleugels zorgden. De 10 via Françis Amuzu was verdiend.
‘Het is zuur’, vervolgde Hein. ‘Zowel tegen STVV, tegen RC Genk als tegen Charleroi nu verdienen we eigenlijk om te winnen, maar finaal blijven we wel achter met 1 op 9. We moeten leren om matchen dood te maken, om die 20 te scoren. Maar we zijn jong, hé.’
De toverformule
Dat is de toverformule. Het publiek floot op de zoekende Ryota Morioka, maar applaudisseerde voor de sterke Sambi Lokonga en voor Yari Verschaeren die heel snedig inviel. Hein Vanhaezebrouck kocht zichzelf tijd door zoveel jonkies te brengen, toch zolang RSCA in de top zes staat en de concurrenten niet al te ver weg lopen. Zo zit ook het bestuur klem, want wat kunnen ze Vanhaezebrouck verwijten na luidop In youth we trust te schreeuwen?
‘Ik vond dat geen penalty. Bornauw kan toch niet springen als een pinguïn om zijn armen tegen zich te houden?’
HEIN VANHAEZEBROUCK Trainer Anderlecht