De luis in de pels van de modewereld
Diet Prada, de meest gevreesde Instagramaccount in de mode, tackelt ontwerpers met kopieergedrag en vuile manieren. De laatste uithaal? De beschuldiging dat de Russische ontwerper Gosha Rubchinskiy naaktfoto’s aan minderjarige jongens vraagt.
De schrik van de modeindustrie deed het weer. Afgelopen weekend publiceerde Diet Prada flarden uit een Whatsapp en Facetimegesprek tussen Gosha Rubchinskiy en een zestienjarige jongen. Daaruit zou volgens Diet Prada blijken dat de Russische ontwerper de jongen om naaktfoto’s vraagt.
In de berichten dringt de ontwerper bij de jongen aan om in de badkamer snel foto’s te nemen, zonder dat zijn moeder die kan zien. De Instagramaccount @Hftgroup toonde de screenshots als eerste, maar pas toen Diet Prada er zijn megafoon op zette, ging de bal aan het rollen.
Rubchinskiy, die zich laat inspireren door de rauwe Russische skate en ravecultuur, is samen met Vetementsoprichter Demna Gvasalia en OffWhitedesigner Virgil Abloh bij de meest gehypete ontwerpers van het moment. Rubchinskiy ziet nu zijn samenwerking met Adidas in gevaar komen. Het merk liet weten dat het ‘een beschuldiging van deze aard extreem ernstig neemt’ en ‘verder zal onderzoeken’. Het team van Rubchinskiy zegt dat de gesprekken uit hun context werden gehaald en dat het om een casting voor een fotoshoot gaat. ‘Gosha doet al jaren castings via Instagram’, zei het team van Rubchinskiy aan de website Dazed. ‘Het is een normale praktijk.’
Robin Hood
Diet Prada, online sinds 2014, ontziet niets of niemand. De Instagramaccount, goed voor ruim 987.000 volgers, klaagt met succes het kopieergedrag van ontwerpers aan. Maar het haalt ook uit als de modewereld zich bezondigt aan cultural appropriation, racisme of een gebrek aan diversiteit. Een foto van het origineel staat naast een beeld van een copycat, met daarbij een paar lijnen commentaar. De toon is die van een slim veertienjarig pubermeisje: een mix van sarcasme, rücksichtslose woede over wat fout loopt en veel emoji’s.
Pas in mei werd duidelijk dat er geen hoogbegaafde puber achter de anonieme account zat, maar Tony Liu en Lindsey Schuyler, twee ontwerpers van begin de dertig uit New York. Ze begonnen Diet Prada als grap onder collega’s, maar hun afkeer van copycats was gemeend. Door hun kwetsbaar statuut als freelancer voelen ze kopieergedrag nog meer aan als broodroof. Diet Prada ziet zich als een soort Robin Hood, dat de macht van internationale modebedrijven weer aan kleine creatieve merken wil geven.
Open oorlog
Zoals het een Instagramster betaamt, heeft Diet Prada ook een merchandisinglijn. Tshirts met ‘Kim des Garçons’ refereren aan die keer dat Diet Prada vond dat Kim Kardashian met haar kinderkledinglijn Vetements en Comme des Garçon plagieerde. Kardashian hield het erbij dat haar ontwerpen ‘een eerbetoon’ waren en beloofde de opbrengst aan liefdadigheid te doneren.
Met Domenico Dolce en Stefano Gabbana, het duo achter Dolce & Gabbana, vechten Liu en Schuyler een open oorlog uit. Afgelopen week noemde Diet Prada het duo nog ‘de meest beruchte racisten in de mode’. Het was ook Diet Prada die een promofilmpje van Dolce & Gabbana signaleerde dat Chinezen als racistisch ervaren. In het filmpje probeert een Aziatisch model Italiaanse gerechten met eetstokjes te eten. Het Italiaanse modehuis moest zijn defilé in Sjanghai annuleren en er kwamen publieke excuses.
Kritiek op de criticaster
Met de populariteit neemt ook de kritiek op de grote criticaster van de copycats toe. Niet alle kopieergedrag is loepzuiver. Zelfs Kim Kardashian wist het al: de grens tussen een kopie en hommage is dun. En dan is er nog hun plan om Diet Prada uit te bouwen tot een verdienmodel. Dat de oprichters uit de anonimiteit traden, had met geld te maken – en dat klinkt niet erg Robin Hood. ‘Sommige zakelijke deals kun je alleen sluiten als mensen een gezicht op je naam kunnen plakken’, gaf Liu toe in het modevakblad Business of Fashion.
Dat Diet Prada op de eerste rij bij Gucci zat en zelfs even de Instagram Stories van het merk overnam, zagen sommigen als verraad. Liu en Schuyler beloofden dat ze voor iedereen genadeloos blijven. Ze voegden de daad bij het woord door de tulbanden die de modellen in de najaarscollectie van Gucci droegen, een rampzalig geval van cultural appropriation te noemen. Bijten in de hand die je voedt: het is in ieder geval niet erg modieus in de modewereld. ‘Voor ons is niets heilig’, zei Liu in Business of Fashion. ‘Mensen in de mode zien elke vorm van harde kritiek als pesten. Maar dat is het niet: het is gewoon kritiek.’ Deze trui van Jason Wu (rechts) is volgens Diet Prada goed afgekeken van de zomercollectie van Alexander McQueen uit 2016 (links). Diet Prada postte een fragment uit een gesprek tussen Gosha Rubchinskiy en een zestienjarige jongen. Diet Prada zag dat Comme des Garçons (zomer 1995, links) Joseph (zomer 2018) voor was.
‘Mensen in de mode zien elke vorm van harde kritiek als pesten. Maar dat is het niet: het is gewoon kritiek’ TONY LIU
Diet Prada