‘Hopelijk neemt Simon toch nog contact op’
Na twintig jaar is de verdwijning van Simon Lembi opgelost. Hij verkeert in goede gezondheid. ‘Ik dacht dat hij dood was’, zegt vader Bruno Lusakiovovo.
BRUSSEL I ‘Dit is zó uitzonderlijk.’ Zowel bij de Cel Vermiste Personen van de federale politie als bij Child Focus is het ongeloof groot. Simon Lembi, die op 12 november 1999 verdween in het Brusselse SintGillis, leeft en stelt het goed. ‘Een ongelofelijke ontknoping’, zegt Alain Remue van de Cel Vermiste Personen. De inmiddels 33jarige Lembi, die destijds uit Angola naar ons land was gevlucht, leeft in een naburig land met een andere identiteit en officiële papieren. Hij heeft er een nieuw leven uitgebouwd, inclusief gezin en job.
De ontknoping van een van de meest mysterieuze verdwijningen in ons land kwam er na een telefoontje in november 2018. ‘De Cel Vermiste Personen is gecontacteerd door een verwant van Lembi, die hem had herkend’, zegt Brussels parketwoordvoerder Ine Van Wymersch. Het familielid vertelde dat hij wist waar Lembi een nieuw leven had uitgebouwd. ‘Met de hulp van een portrettekenaar werd een verouderingsfoto gemaakt. Zo is de man uiteindelijk in het buitenland verhoord.’
Lembi gaf toe dat hij de vermiste 14jarige jongen was en een nieuwe identiteit had aangenomen. De jongeman verklaarde dat hij ‘zelfstandig en vrijwillig’ vertrokken is uit België. Hij ontvluchtte naar eigen zeggen zijn moeilijke thuissituatie. ‘Er zijn geen aanwijzingen dat hij tegen zijn wil werd meegenomen’, bevestigt het parket. Lembi kon vermoedelijk in een ander land asiel krijgen als nietbegeleide minderjarige vluchteling.
Zijn vader, Bruno Lusakiovovo, reageert geschokt op het nieuws. ‘Simon leeft nog? Dat meen je niet!’ De man was niet door het gerecht op de hoogte gebracht omdat het niet duidelijk is of hij de biologische vader is.
Lusakiovovo ging in het verleden op zoek naar zijn zoon. Via een kennis in de Angolese ge meenschap had hij gehoord dat zijn zoon in Nederland een nieuw leven was begonnen. ‘In 2003 kregen we een tip dat hij in Arnhem naar school ging. Dagenlang ben ik toen met de andere drie kinderen gaan zoeken. We hebben alle scholen afgedweild, maar Simon hebben we niet gevonden.’ Het gerecht onderzocht dat spoor ook, maar zonder resultaat. De zoektocht viel stil.
‘De onzekerheid heeft onze levens gedomineerd’, zegt zijn vader. ‘We waren er op een bepaald moment van overtuigd dat Simon dood was.’
Simon Lembi was amper tien dagen in ons land toen hij op 12 november 1999 verdween. Hij verbleef met zijn moeder, twee zussen en broer in een appartement in de Garribaldistraat in SintGillis. Ze waren samen via Congo uit Angola gevlucht. Zijn vader bevond zich toen al in het asielcentrum van Kapellen. Na het babysitten op zijn broer en zussen vroeg hij of hij even verderop in het gemeenschapscentrum televisie mocht kijken. Hij kwam er nooit aan. Elk spoor ontbrak.
Volgens het gerecht heeft hij te kennen gegeven dat hij geen contact wenst met zijn familie. Dat valt zwaar. ‘Ik kan alleen hopen dat Simon ons alsnog contacteert. We hebben elkaar nog zoveel te vertellen’, zegt Lusakiovovo. ‘Met Simons moeder gaat het niet goed. Ze zit in een tehuis voor blinden. Ze is deels verlamd na een hartaanval. Ze zit er al jaren weg te kwijnen van tristesse. Geen cent hadden we nog verwed op dit heuglijke nieuws.’
‘De onzekerheid heeft onze levens gedomineerd’
BRUNO LUSAKIOVOVO
Vader Simon Lembi