Hier komt de inslikbare insulinespuit
U hoeft nog niet naar de apotheek te rennen, maar het zit er misschien in: insuline die u via de mond kunt innemen.
Iedereen heeft liever een pilletje of een drankje dan een spuit. Maar dat lukt niet voor alle geneesmiddelen. Die moeten al aan zoveel eisen voldoen: werken bij een hanteerbare hoeveelheid; niet bijtend of giftig zijn; vlot afgebroken en uitgescheiden worden; geen kanker of geboorteafwijkingen veroorzaken, ook niet in de volgende generatie; niet te veel onbedoelde effecten hebben; che misch stabiel zijn, ook in een warme omgeving; niet vies smaken. Soms schiet er na al die eisen maar één stof over, en als die dan niet tegen maagzuur kan, zit er niets anders op dan ze te injecteren, direct de bloedsomloop in.
Eiwitten zijn in dat geval, en bijvoorbeeld insuline is een eiwit. Nu stellen onderzoekers van MIT en insulineproducent Novo Nordisk in Science een andere aanpak voor. Voorlopig enkel getest bij proefdieren.
U slikt een ‘eitje’ van het formaat van een bosbes. Het is een ‘zelfrichtend’ eitje, met aan één kant een gewichtje, waardoor het altijd in dezelfde stand blijft, met het gewichtje naar onderen. Bin nen in het eitje (niet zichtbaar op de foto) zit een naald van gevriesdroogde insuline. Daarbovenop zit een veertje gemonteerd, dat op zijn plaats gehouden wordt door een suikeren plaatje.
In de maag lost het suikeren plaatje op. De veer komt vrij en jaagt de naald de maagwand in. U voelt de prik niet (uw maagwand heeft geen pijnzenuwen), en de insuline komt toch in uw bloedbaan. Alvast bij varkens konden de onderzoekers 5 milligram afleveren, een voor mensen zinnige dosis.
Het eitje lost vervolgens grotendeels op in uw darmsappen. De metalen onderdeeltjes verlaten uw lichaam ‘via de natuurlijke weg’. (pvd)