‘Staking wordt ongezien’
De vakbonden roepen op om woensdag het land plat te leggen, om hun eisen voor meer loonopslag kracht bij te zetten. ‘Indexering is geen opslag.’
Vakbonden, werknemers en bedrijven maken zich op voor de nationale staking van woensdag. Het ziet ernaar uit dat hele sectoren lamgelegd zullen worden. Werknemersorganisaties willen zo duidelijk hun punt maken: een loonopslag van maximum 0,8 procent is in tijden van economische groei veel te laag.
En dat het niet hoger kan, is de schuld van de loonwet die de regeringMichel een paar jaar geleden verstrengd heeft, zei ACVvoorzitter Marc Leemans nog eens in De zevende dag: ‘Die wet zit vol sjoemelsoftware en ondermijnt serieus sociaal overleg’.
Onafwendbaar
De onderhandelingen tussen de sociale partners liepen daar helemaal op vast. Voor de werkgevers is het onbespreekbaar om buiten het wettelijke kader te treden. Zij wijzen erop dat de auto matische indexering een grote loonopslag tot gevolg heeft en dat onze lonen nog altijd hoger liggen dan in de buurlanden. Met alle gevolgen voor de concurrentiekracht van de bedrijven.
Dat vinden de bonden onzin. ‘De indexering leidt alleen tot een stabiele koopkracht’, zegt Leemans. ‘Dat betekent gewoon dat je niet lijdt onder de inflatie.’
Kortom, werkgevers en bonden staan nog net niet met getrokken messen tegenover elkaar. De staking is dan ook onafwendbaar. En het wordt er een ‘van ongeziene proporties’, voorspellen de bonden.
Omdat ook het overheidspersoneel staakt, zal de impact zeer groot zijn. Ambtenaren vallen niet onder de afgesprongen loononderhandelingen, maar ze zijn kwaad over de pensioenplannen van de regering en het gemorrel aan hun statuut.
De ontslagnemende regering heeft nog een oproep gelanceerd
‘Staken betekent een stuk loonverlies, die dertig euro vergoeding weegt daar niet tegen op’
om weer aan tafel te zitten, maar voorlopig valt die vraag op een koude steen.
Peeters blijft hopen
Federaal minister van Werk Kris Peeters (CD&V) roept hoe dan ook op verder te onderhandelen. ‘Ik hoop dat het overleg vanaf 14 februari opnieuw alle kansen krijgt’, zegt hij. ‘Ik zal daar als bemiddelaar alles voor doen.’
Zo koopt hij ook nog wat tijd, want net voor de verkiezingen beslissen dat de lonen maar ‘margi naal’ mogen stijgen, daar hebben de politici weinig zin in. De vraag is of dat überhaupt nog kan. Het parlement doet er al snel enkele weken over om een wet goedgekeurd te krijgen. Dat is helemaal het geval met een regering die haar meerderheid kwijt is.
Hoe ook zijn dat zorgen voor donderdag. Alle ogen zijn nu gericht op de staking zelf. De bonden draaien overuren om alles in gereedheid te brengen. Op alle mogelijke manieren en via alle mogelijke kanalen brengen ze de boodschap over aan de achterban: via sociale media, mails en hun gebruikelijke werking.
‘Staken betekent een stuk loonverlies, die dertig euro vergoeding weegt daar niet tegen op’, klinkt het bij het ACV. ‘Bovendien rijd je tegen de kar van je baas. Dus is het belangrijk dat wij uitleggen waarom we oproepen tot actie. Maar we horen wel van onze mensen op het terrein dat de stakingsbereidheid groot is. Heel groot.’
ACV