De kroonprins van VTM
We hebben Tim Van Aelst op een fout betrapt! Zijn nieuwe reeks Studio Tarara, over het wel en wee achter de schermen van een sketchshow op VTM, speelt zich af in 1993. Welnu, die ‘sketchshow’ wordt opgenomen in de studio naast die van Het rad van fortuin. En wie presenteert Het rad van fortuin in de reeks? Bart Kaëll. En wat weten we over Bart Kaëll? Dat die pas in 1994 Het rad is beginnen te presenteren. In 1993 was het nog Walter Capiau.
Wacht, het wordt nog erger. In de eerste (dubbel)aflevering zijn we april 1993: dat weten we doordat een van de personages, Ricky Bolsens (rol van Koen De Graeve), met een camcorder in de weer is en je de datum op het schermpje kunt zien. We zagen in die eerste aflevering ook een kandidaat in Het rad van Fortuin de woordcombinatie op het bord raden: ‘Prins Filip’. Waarna Kaëll zegt: ‘Inderdaad, onze kroonprins.’ In april 1993 was Filip nog helemaal geen kroonprins, want Boudewijn leefde nog! Die is pas in de zomer overleden! Onvergeeflijk! Er zullen koppen moeten rollen bij productiehuis Shelter!
Zo, dat lucht op. Konden we toch iets negatiefs zeggen over Studio Tarara. Want voor het overige kunnen we hier alleen maar blij van worden. Studio Tarara is de eerste dramareeks van Van Aelst en zijn kornuiten, en op basis van wat we gisteren zagen, is het een schot in de roos van Montreux.
Alles aan deze reeks voelt juist. Ze is nostalgisch, maar niet klef. De acteurs spreken in hun eigen streektaal, maar voor één keer stoort die mengelmoes niet: iedereen staat geweldig te spelen. De dialogen zijn fris, de regie (die openingsscène!) vaardig en met vaart.
Het zit hem ook in kleine dingen. Hoe je de publieksopwarmer (Geert Van Rampelberg) altijd dezelfde treu rige mopjes hoort maken. Hoe je haast nooit de pointes van de sketches te zien krijgt. En dan nog de knappe vondst om met flashforwards via gevideotapete politieverhoren de spanning rond een (zelf?)moord bij de cast op te bouwen.
Studio Tarara vat (voor zover wij dat kunnen beoordelen) ook het BVschap zoals dat zelden eerder is gevat. De verbijstering op het gezicht van Ricky als Rad van fortuinlettermeisje Roxanne (Frances Lefebure) niet meteen voor hem valt. De uitzinnige ‘wie kan ons wat maken’feestjes. Het ranzige grensoverschrijdend gedrag van Jean (Peter Van den Begin).
Tot slot, de muziek. Van Aelst had ook een pond Tien om te zienhits op zijn soundtrack kunnen pleuren, maar hij koos voor vroege ninetiesparels van Buffalo Tom, Oasis, The Sundays, Stereo MC’s en Rage Against The Machine.
Deze reeks is wellicht te Vlaams om er een Emmy voor te krijgen, en toch is Studio Tarara het beste dat Shelter al heeft gemaakt.
Het zit hem ook in kleine dingen: hoe je haast nooit de pointes van de flauwe sketches te zien krijgt, bijvoorbeeld
Studio Tarara. Dinsdag om 20.35 uur op VTM. ¨¨¨¨è