Club Brugge wint topper tegen Genk
en brengt weer spanning in titelstrijd
Ruim verdiende zege van Club Brugge in de topper tegen KRC Genk. De kloof bedraagt weliswaar nog altijd acht punten, maar zoals bekend kan zo ongeveer alles met het Belgische playoffsysteem. Veel zal de komende maanden afhangen van de aan of afwezigheid van Alejandro Pozuelo in Genk.
‘Wie zondag wint, is de beste ploeg van het land.’ Het was een boude uitspraak van Clubtrainer Ivan Leko in de aanloop naar de topper van gisteren. En vooral: ze sloeg nergens op. We wisten na vijfentwintig speeldagen al wie de beste ploeg is: KRC Genk, zonder enige twijfel. Over de beste keeper en verdediger kan nog geredetwist worden, maar de beste flankspeler (Maehle), de beste middenvelder (Pozuelo), de beste aanvaller (Samatta) en de beste trainer (Clement) zijn kort voor het einde van de reguliere competitie al bekend.
Meer dan wat peptalk spuwen kan het niet geweest zijn wat Leko deed. Je moet al een diehardClubsupporter zijn om niet in te zien dat Genk er tot nog toe ver bovenuit stak. Beste aanval, beste verdediging, leukste voetbal, positiefste ingesteldheid, ga zo maar door.
De interessante vraag blijft wel: wie wordt er over precies drie maanden landskampioen? Want ‘de beste’ zijn betekent in een spelletje waarin geluk en toeval een grote rol spelen niet automatisch ‘de eerste’ zijn. Ook het mentale aspect is belangrijk: na een goede tweede helft tegen Salzburg en een zeer degelijke wedstrijd tegen Genk is het geloof bij Club helemaal terug, terwijl de competitieleider Een Probleem heeft.
Gegokt en verloren
Philippe Clement startte met elf apostelen, Judas Pozuelo begon op de bank. Keuze van de trainer of gaf de spelmaker vooraf aan dat hij niet helemaal fit is? Veel onbegrijpelijker was de tactische keuze van de Genkse trainer. Hij opteerde voor een 352, het spiegelbeeld van de tactiek van Ivan Leko, hoewel Genk met een soepele 433 furore had gemaakt. Dat je je tegen Barcelona of Manchester City aanpast is normaal; tegen een hooguit evenwaardige tegenstander was het vreemd.
Club had moed geput uit de metamorfose tegen Salzburg. Het voetbalde gretig, gemotiveerd, alert, nam vanaf het eerste fluitsignaal het initiatief. Genk zette daar helemaal niets tegenover. De eerste vijftien minuten werden de bezoekers weggedrukt, al vielen de doelpunten pas in het tweede en derde kwartier. 20 bij de rust was een juiste weergave van de verhoudingen.
Gegokt en verloren, moet Clement tijdens de rust gedacht hebben, terwijl onderaan het tvscherm geregeld de boodschap liep dat één euro inzetten op een uitzege, negen euro kon opbrengen. Ondanks alle kritiek op de verwevenheid van het profvoetbal met de gokindustrie, liggen gokbedrijven en tvzenders nog altijd niet wakker van ethische dilemma's die verbonden zijn aan gokken en de menselijke drama's die er het gevolg van zijn.
Valse kapitein
Alejandro Pozuelo mocht na de pauze alsnog opdraven. De Genkse supporters klapten in de handen, maar pakten ook uit met een waarschuwende tekst: ‘In Genk geen plaats voor valse kapiteinen, glorie voor zij die strijden tot het einde’. Rijmen deed het niet echt en poëzieprijzen win je er niet mee, maar het illustreerde perfect de gemoedsgesteldheid bij de Limburgse fans. Tegen Slavia Praag had Pozuelo al bewezen dat hij het verschil kan maken, dat wil dus nog niet zeggen dat hij zich alles kan permitteren.
Genk was meer aanwezig in die tweede helft, al behield Club de controle en reageerde het prompt op een tegengoal die een kwartier voor tijd letterlijk uit de lucht kwam vallen. 31, een correcte weergave van het spelverloop in deze topper. Doelpuntenmaker Vormer omarmde zijn trainer, het publiek omarmde het elftal. Het komt wel goed met die contractverlenging voor Ivan Leko, zou je geneigd zijn te denken.
Een van de uitblinkers was scheidsrech
De Major League Soccer is geen topliga. Het is veelzeggend dat de beste speler uit onze competitie zich daar onder een pak dollars wil begraven
ter Eric Lambrechts. Hij had de wedstrijd uitstekend in de hand, greep in waar nodig. De videoref zat werkloos toe te kijken in zijn busje. Wat een contrast met zaterdag, toen Hannes Van der Bruggen er na KortrijkCharleroi zelfs voor pleitte om Vertenten en Delferière terug te laten fluiten. Ethisch besef en respect voor de rechtsstaat zijn niet de sterkste punten van profvoetballers. Hoeft ook niet, maar laat hen dan best zwijgen.
Toronto
Het bestuur van KRC Genk staat voor een onmogelijke keuze. Pozuelo zijn zin geven en een transfer naar Toronto FC gunnen, komt neer op toegeven aan chantage: het zou andere spelers op ideeën kunnen brengen, nu en in de toekomst. Hem naar de Bkern verwijzen – waar hij, laten we wel wezen, na zijn fratsen thuishoort – komt neer op kapitaalvernietiging. Dan is hij straks geen acht miljoen euro waard, maar misschien nog een kwart van dat bedrag. Noch Pozuelo, noch de Genkse fans zouden dat aanvaarden. Die zijn opportunistisch genoeg om hun sterspeler tijdelijk vergiffenis te schenken, als hij opnieuw een beslissende rol zou spelen.
Dit is een situatie waar – behalve mogelijk de bankrekeningen van de heer Pozuelo, zijn makelaar en nog wat tussenpersonen – geen winnaars zijn. Genk zit met een ontevreden werknemer. Dat weegt op de sfeer, die maar beter sereen kan zijn de komende maanden. De trainer moet keuzes maken: kiest hij voor de betere voetballer die een Judas is, of voor een trouwe kernspeler die net iets minder goed is? Pozuelo zelf zit met zijn hoofd duidelijk elders. In een competitie waar hij veel meer zal verdienen, maar nooit meer de sportieve waardering zal genieten die hij hier krijgt. Zou hij weten dat Toronto in Canada ligt? Technisch directeur Dimitri De Condé hoopt nu Toronto FC ervan te overtuigen om de speler pas op 20 mei aan te trekken, na het einde van Playoff 1. Dat zou een gewiekst compromis zijn.
Ergens stond te lezen dat Pozuelo naar een competitie met weinig aanzien zal vertrekken, als hij een contract ondertekent voor een club in de Amerikaanse MLS of – als eventueel alternatief – de Chinese Super League. Euh, en de Jupiler Pro League geniet wel internationaal aanzien dan? Kijk gerust even rond: hier loopt geen Renato Augusto, Hulk, Oscar, Dembélé of Fellaini rond (China), of een Van der Wiel, Vela, Rooney of Ibrahimovic (Amerika).
Neen, je mag de Major League Soccer niet verwarren met een échte topliga. Het is veelzeggend dat de beste speler uit onze competitie zich daar onder een pak dollars wil begraven.