Zaken lopen toch niet zo lam als gevreesd

Twee maanden geleden legde de oranjeblauwe minderheidsregering het loodje. Maar een groot stuk van het werk werd in het parlement afgemaakt, met steun van de NVA.

‘Ik moet constateren dat mijn oproep niet gehoord wordt, ik ga naar de koning.’ Met die woorden diende premier Michel twee maanden geleden het ontslag van zijn regering in, die toen al een minderheidsregering was. Een regering in lopende zaken was het gevolg. Meteen werd gewaarschuwd voor chaos. Niets van wat de Zweedse coalitie al op poten had gezet, zou nog door het parlement raken.

Twee maanden later blijkt de balans een stuk positiever. De ontslagnemende minderheidsregering hanteerde een lijst van 25 wetsontwerpen waarover binnen de oude meerderheid overeenstemming was. Daarvan kan ze er intussen al heel wat afvinken.

Denk maar aan de arbeidsdeal die momenteel de parlementaire weg volgt.

Het gaat om een pakket van 25 maatregelen die de kloof tussen vraag en aanbod op de arbeidsmarkt moeten overbruggen. Eerder werd in de bevoegde parlementaire commissie ook al het fiat gegeven voor het mo

biliteitsbudget. Maar ook de minimale dienstverlening in de gevangenissen raakt deze bestuursperiode nog door het parlement, net als een hele rist andere wetsontwerpen die minister van Justitie Koen Geens (CD&V) al had voorbereid. Later deze week stemt de commissie bovendien nog over een nieuwe kansspelwet met daarin strengere regels voor gokreclame.

Donderdag zette de Kamer het licht op groen voor de oprichting van ziekenhuisnetwerken. Dat was een van de laatste gro te werven van minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD). De basiszorg zal nog verleend worden bij een ziekenhuis in de buurt, terwijl de meer gespecialiseerde zorg geconcentreerd zal worden in geselecteerde ziekenhuizen.

Voorlopige twaalfden

De ruggengraat bij al die beslissingen blijft de oude Zweedse meerderheid van MR, Open VLD, CD&V en NVA. Maar soms reikt de instemming veel verder. Een mooi voorbeeld daarvan is de goedkeuring van een investering van 1 miljard euro in het Gewestelijk Expresnet en verschillende prioritaire regionale spoorinvesteringen. Het samenwerkingsakkoord daarover werd op twee onthoudingen na unaniem in het parlement goedgekeurd.

Er was ook een erg ruime meerderheid om de solidariteitsbijdrage, die heel wat gepensioneerden nog betalen, te herzien. Ruim 90.000 gepensioneerder zullen die bijdrage niet meer moeten betalen, terwijl ze voor ruim 100.000 gepensioneerden omlaag gaat.

Het grote manco blijft het uitblijven van een begroting. Het oranjeblauwe minderheidskabinet vond bij de NVA geen steun om de nochtans overeengekomen begroting voor 2019 goed te keuren. Daarom werkt ze nu met voorlopige twaalfden, waarbij ze elke maand een twaalfde van het budget van het jaar voordien mag uitgeven. De begroting ontspoort ondertussen, het tekort loopt verder op. Maar het grootste probleem is dat deze ontslagnemende regering geen slagkracht heeft om de begroting bij te sturen tijdens een begrotingscontrole.

Intussen vergaren enkele belangrijke dossiers stof. Het opmaken van een lijst met zware beroepen had een sluitstuk moeten vormen van de pensioenhervorming. Het blijft ook uitkijken naar de invulling van het Energiepact met daarin de sluiting van de kerncentrales in 2025.

Uitblijven van begroting is groot manco