Tous ensemble voor de jeugd
Bronks en Kopergietery kijken met hun nieuwste jeugdtheaterproducties over de taalgrens.
Vrijdag kondigde minister van Cultuur Sven Gatz (Open VLD) met zijn collegaminister Alda Greoli (CDH) een nationaal kinderkunstenjaar aan. Ze zien ‘het jaar van het jeugdtheater’ als een ‘speerpunt’ in het cultureel akkoord tussen de Vlaamse en Franstalige Gemeenschap. Tweetalig jeugdtheater is, veel meer dan in het volwassen theatercircuit, aan een opmars bezig, zeker in Brussel.
Zo speelt Bronks nu België ondertiteld/ La Belgique soustitrée (¨¨¨èè), over de ‘Belgitude’ en hoe we die zo moeizaam weten in te vullen. Actrices Greet Jacobs en Julie Delrue interviewden veertig landgenoten, van Oostende tot de Oostkantons. In de eerste minuten presente ren ze een razendsnel panorama van de Belg in al zijn diversiteit – om je te bescheuren van het lachen. Daarna zoomen ze in op een achttal typetjes, van een oude visser tot een Brussels ketje. Zinsbouw, dialect, outfits: alles kopiëren de acteurs van hun interviewees. Het zijn rake portretten, die je onmogelijk kunt verzinnen.
Eerder dan België te analyseren, tonen ze zo een dwarsdoorsnede van zijn inwoners. De kafkaiaanse bureaucratie, onze introverte inborst en het latente racisme schemeren in de verhalen door. De vijf acteurs, met de geweldige ontdekkingen JeanBaptiste Szézot, Rachid Laachir en Arber Aliaj, switchen vlot tussen manvrouw én NederlandsFrans.
De eerste drie kwartier zijn van het meest frisse wat we dit seizoen al zagen. Daarna volgt de ene vreemde keuze na de andere: plots gaat het over tous ensemble, komt de boventiteling in opstand en ligt de boodschap (Belg zijn is een concept dat we zo inclusief mogelijk moeten invul Greet Jacobs speelt onder meer een inwoner van de Oostkantons.
len, in plaats van nieuwkomers te vragen om te assimileren) er wat dik bovenop. Maar verder: très chouette.
Een pak minder geslaagd is Veel te veel te veel (¨èèèè), een coproductie van de Kopergietery uit Gent en het Brusselse Les Pieds dans le Vent. Hier geen boventitels, de doelgroep is 5+. Acteurs Audrey Dero en Vincent Raoult spelen veelal in het Nederlands, mét stevige Franse tongval.
Hun weinig overtuigende acteer
prestaties – wat een kinderachtige karikaturen – worden versterkt door een moralistisch verhaaltje over overprikkeling en less is more. Je waant je in deze regie van Johan De Smet haast 30 jaar terug in de tijd.
Nu de Gentse Kopergietery net haar nieuwe energiezuinige theaterzaal heeft geopend en haar theaterateliers draaien als een tierelier, wordt het misschien stilaan ook tijd voor een artistieke herbronning.
De Belg in al zijn diversiteit, het is om je te bescheuren van het lachen