‘Emma kan zó bij Team America’
Een Amerikaans basketbalicoon en een Belgische klepper zij aan zij in een Russische wereldploeg: vanavond spelen Brittney Griner en Emma Meesseman met Ekaterinburg in Charleroi tegen Castors Braine.
Noblesse oblige. Ekaterinburg, ’s werelds rijkste vrouwenbasketbalploeg, is geland met de privéjet. Met een gevolg van liefst acht man zijn de speelsters van diep in Rusland afgezakt naar Charleroi: een coach, drie assistentcoaches, een kine, een dokter, een tolk en de manager. Daar kunnen zelfs heel wat mannenploegen alleen maar van dromen.
De speelsters druppelen binnen aan het ontbijt. En dan arriveert Brittney Griner. Wow. Meesseman is groot, Griner is écht groot. Meer dan een dubbele meter. De New York Times omschrijft haar als ‘een icoon van de WNBA’ (de vrouwelijke tegenhanger van de NBA). Heb je pakweg Messi of Ronaldo in het voetbal, dan behoort Griner tot het kransje wereldtoppers in het basketbal.
Emma, wat dacht je toen je haar voor het eerst ontmoette?
Meesseman: ‘Ik speelde eerst niet mét, maar tégen haar, in de WNBA. In mijn eerste jaar in Amerika was iedereen voor mij een ster, maar zij was wel één van de Big Three, die als eerste werd gekozen. BG is groot, hé. Je kunt moeilijk naast haar kijken.’ (lacht)
Griner: ‘BG, zo noemt iedereen mij.’ (lacht)
En wat dacht BG toen ze voor het eerst over Emma Meesseman
Brittney Griner en Emma Meesseman: 2,03 meter kracht en 1,93 meter finesse in één ploeg.
hoorde?
Griner: ‘Eerlijk gezegd: niet veel. Mijn ploegmaat en coach in de WNBA (in het vrouwenbasketbal combineren de toppers het Amerikaanse WNBAseizoen met het Europese basketbalseizoen, red.) waren vol lof over haar. Ik bekeek haar statistieken en wist genoeg. (lacht) En toen zag ik haar spelen: zo verfijnd, o zo efficiënt. Smooth on the court.’
Meesseman: ‘Nog vóór ik je kende, had ik al filmpjes gezien. Toen je als universiteitsstudente aan de ring hing na een dunk. Tegenwoordig dunken wel meer vrouwen, maar tijdens een match? Niet dat het vrouwenbasketbal dunks nodig heeft, maar die filmpjes duiken als eerste op als je haar naam googelt.’
Griner: ‘Ik herinner me die dunks maar al te goed. Maar nooit heb ik die filmpjes bekeken. Ik heb er geen behoefte aan mezelf te bekijken.’
Emma, wat maakt haar zo goed?
Meesseman: ‘Fysiek is ze enorm moeilijk af te stoppen, ze buit haar grote lichaam slim uit. Ze straalt zelfvertrouwen uit.’
Brittney, goed? wat maakt Emma zo
Griner: ‘Hoe ze beweegt, haar voetenwerk, hoe ze je op het verkeerde been zet. Kortom, haar basketbalIQ. Het ziet er zo makkelijk uit, tot ik het probeer en denk: Hoe doet Emma dat? Als ze een Amerikaanse was, had ze zo haar plaats bij Team America.’
Meesseman: ‘Ze hebben me nog niet gevraagd om mij te naturaliseren.’ (lacht)
Team America had aardig wat moeite met België tijdens het WK op Tenerife.
Griner: ‘Bij het land ‘België’ dacht ik vroeger aan fantastische chocolade, geweldige wafels en uitstekend bier, en niet meteen aan basketbalsters. Intussen weet ik al enkele jaren wat de Belgian Cats waard zijn. Voor mij was het geen verrassing dat ze het ons moeilijk maakten. Ze verdienen die vierde plaats.’
Meesseman: ‘Na die match tegen Amerika kregen we veel respect van BG en andere Amerikaanse speelsters. En ook van veel andere ploegen, van managers van WNBAteams...’
Dat is fijn, maar daar kopen jullie niets mee. Wat telt, is een olympisch ticket.
‘Eerlijk gezegd: ik kende Emma niet. Tot ik haar statistieken bekeek.
Ik wist genoeg’
Meesseman: ‘En daar geloven we in, zeker. We kunnen elke match op het EK winnen (top zes op het EK geeft recht op de laatste olympische kwalificatieronde, red.). Ook al is de EKloting geen cadeau en ook al kunnen we geen underdog meer zijn.’
Griner: ‘België heeft zijn plaats op de Olympische Spelen, zeker weten.’
Meesseman: ‘Ja, maar omdat jullie ons EKbrons en die vierde plaats op het WK hebben zien pakken, lijkt het ‘makkelijker’ om ons ook op de Olympische Spelen te zien. Maar jullie kunnen drie ploegen opstellen die alle drie zouden schitteren op de Spelen. Voor ons is die weg zoveel moeilijker, zo’n droom.’
BRITTNEY GRINER Ekaterinburg