Hoe privé is het privéleven van een politicus?
De Nederlandse krant ‘De Telegraaf’ pakt groot uit met de arrestatie van de zoon van Femke Halsema.
BRUSSEL I Femke Halsema, burgemeester van Amsterdam, zit in een catch 22: wat ze ook doet, het zal niet goed zijn.
Ze is in die vervelende positie geraakt nadat haar zoon, een vijftienjarige puber in Amsterdam, op 14 juli met vrienden een lege woonboot was binnengedrongen. Daar hadden ze zich volledig laten gaan. Ze spoten de brandblussers aan boord leeg en maakten zoveel kabaal dat de politie werd gealarmeerd. De pubers gingen op de loop maar werden opgepakt. Na hun arrestatie vond de politie twee messen op de boot, op hun vluchtroute lag een neppistool.
Zulke kleine interventies zijn schering en inslag voor de Amsterdamse politie, ze zijn geen voer voor de misdaadjournalisten. Maar in dit geval was de puber de zoon van de burgemeester, en dat was voor De Telegraaf té mooi om te laten liggen. ‘Zoon van burgemeester gearresteerd na gewapende inbraak’ stond vorige woensdag – een maand na de feiten – op de voorpagina van de krant. Verderop suggereert De Telegraaf dat de zaak in de doofpot werd gestoken, omdat Halsema burgemeester is. ‘Meerdere politiemensen zeggen van hogerhand opdracht te hebben gekregen om te zwijgen over het incident’, schrijft de krant.
Open brief als antwoord
Het bericht, de prominente plaats in de krant en de teneur van het artikel zijn slecht gevallen bij Halsema. In ‘Mijn zoon heeft een fout begaan’, een open brief aan alle Amsterdammers, vertelt ze omstandig de versie van de feiten van haar zoon. Ze vergoelijkt het gedrag van haar zoon geenszins, maar ze is wél boos omdat het privéleven van haar zoon door het artikel in De Telegraaf te grabbel gegooid is. Ze is van mening dat haar zoon evenveel recht op privacy heeft als Jan Modaal. ‘Er is sprake van een privékwestie van een jongen van vijftien jaar wiens gegevens in vergelijkbare zaken nooit openbaar zouden zijn midden in een catch 22. gemaakt’, schrijft ze.
Halsema legt uit dat er helemaal geen sprake is van een doofpot, maar dat ze wel een onderscheid wil maken tussen burgemeester Halsema en moeder Halsema. Om te vermijden dat het onderscheid vaag zou worden, heeft ze het integriteitsbureau ingeschakeld. Ze was de politie dankbaar toen ze hoorde dat ze zijn naam hebben afgeschermd.
Ziehier de catch 22: als Halsema niet gereageerd had, dan was het doofpotverhaal mogelijk almaar luider gaan klinken. Nu ze zo omstandig heeft gereageerd, maakt ze zich kwetsbaar als burgemeester, schrijft reputatiespecialist Paul Stamsnijder in NRC.
Hoe privé is het privéleven van een politicus? Dat je van een burgemeester mag verwachten dat hij of zij het voorbeeld geeft, daarover is iedereen het eens. Maar mag van de gezinsleden verwacht worden dat ze in hetzelfde keurslijf stappen? Bij De Telegraaf vinden ze van wel.