Voorzittersstrijd CD&V barst eindelijk los
Met burgemeesters Vincent Van Peteghem en Katrien Partyka staan de eerste kandidaten op om Wouter Beke op te volgen. Wellicht volgen er nog.
BRUSSEL I De voorzittersverkiezingen bij CD&V leken lang op een wielerwedstrijd waarvan de finale maar niet wil losbarsten. Maar zie, vier dagen voor de deadline dienen zich nu toch al twee kandidaten aan om afscheidnemend voorzitter Wouter Beke op te volgen.
Daarbij meteen een verrassing. De naam van Vlaams Parlementslid en burgemeester van Tienen Katrien Partyka (46) werd nog amper genoemd, maar zij presenteert zich nu openlijk als een vernieuwer die niet vooruitgestuurd wordt door de partijtop. ‘Ik heb geen banden, ik kom uit een apolitieke familie, Tienen was vroeger nooit een CD&Vbastion. Maar net daarom doe ik mee. Cut the crap, laat ons gewoon kandidaat zijn, los van achterkamers en verplichtingen.’ Haar partner, exminister en Vlaams Parlementslid Koen Van den Heuvel, drong eerder ook al aan op een stevige breuk met het Beketijdperk (DS 11 oktober).
Dat was ook de teneur van het rapport van de ‘twaalf apostelen’, de interne werkgroep die zich over de verkiezingsnederlaag van CD&V boog. Ze maakten intern duidelijk dat de nieuwe partijvoorzitter ‘vernieuwing en verruiming moet uitstralen’ en ‘een teamplayer’ moet zijn die de hele partij in beweging moet kunnen zetten. Een duidelijk signaal naar freeriders Hendrik Bogaert en Pieter De Crem dat ze zich beter niet in de race mengen.
Logisch dus dat ook de woordvoerder van de apostelen, Vlaams Parlementslid Vincent Van Peteghem (38), zelf in de ring stapt. Hij predikt dezelfde nood aan duidelijke taal als Partyka. Het grote verschil is dat Van Peteghem zijn kandidatuur intern al nauwkeurig heeft afgetoetst bij de partijtop. En als burgemeester van De Pinte kan ook hij de lokale verzuchtingen vertolken. Een consensuskandidaat dus, en daar speelt Van Peteghem ook op in.
‘Ik sprak al met heel veel mensen, van de top tot basis. En ik voelde daarbij ongelooflijk veel steun voor het verhaal van de twaalf apostelen’, zegt hij.
Van Eetvelt twijfelt
Met Partyka en Van Peteghem zijn er nu al kandidaten uit VlaamsBrabant en OostVlaanderen. Iedereen verwacht dat daar straks nog een WestVlaamse naam bij komt. Behalve Bogaert, die ondanks zijn eerdere visienota nog altijd de kat uit de boom kijkt, wikt en weegt ook de Zeebrugse havenbaas Joachim Coens zijn kansen. Diverse CD&V’ers trokken ook al aan de mouw van de Roeselaarse burgemeester Kris Declercq, maar hij twijfelt.
Vullen het lijstje potentiële kandidaten aan: jongerenvoorzitter en Vilvoordenaar Sammy Mahdi en Febelfintopman Karel Van Eetvelt. Die laatste ziet een overstap naar de Wetstraat wel zitten, maar krijgt voorlopig onvoldoende gehoor voor zijn drastische restyling van de partij.
Na het afhaken van Hilde Crevits lijkt Partyka overigens de enige vrouwelijke kandidaat te worden. Vrouw & Maatschappij, de vrouwenbeweging van de partij, had lang gehoopt de rangen te kunnen sluiten rond Crevits, maar durft nu niemand te pushen. ‘Maar uiteraard zullen we de eerste zijn om vrouwelijke kandidaten te ondersteunen’, zegt voorzitster Liesbeth Maris.
Iedereen verwacht dat er nog een WestVlaamse kandidaat bij komt
Waarom waagt u de sprong als kandidaatvoorzitter?
‘Uit oprechte bekommernis om een open debat. Er is de laatste tijd weer veel geschuifel en gefluister binnen CD&V. Ik wil dit aangrijpen om een open debat te voeren over de toekomst van de partij, zoals het hoort.’
‘CD&V heeft geen toekomst als centrumpartij’, gaf CD&VKamerlid Hendrik Bogaert eerder al een eerste aanzet. Akkoord?
‘Helemaal niet. De linksrechtsdiscussie is achterhaald, we moeten vooruit. Er is geen probleem met onze christendemocratie op zich, wel met hoe we dat vandaag vertalen en verkopen. We moeten vooral duidelijker zijn. Offensiever.’
Wat betekent dat concreet?
‘Als we nog altijd de ambitie hebben om een volkspartij te zijn, dan is dit een scharniermoment. We moeten een antwoord bieden op de vele onrust en onzekerheid en de mensen een houvast bieden. Daarvoor moeten we terug naar onze roots, naar onze lokale burgemeesters die in de frontlinie staan van de partij en die weten wat er leeft.’
En dat is?
‘Door de veranderende samenleving grijpen de mensen terug naar de basics, zoals de pensioenen. Ga ik later het geld hebben voor mijn zorg? Ze maken zich ook zorgen over de onveiligheid op straat, de klimaatuitdaging, ...’
Maar met welk thema moet de kiezer CD&V straks associëren?
‘Met alles wat hen raakt in hun dagelijkse leefwereld. Voor veel gezinnen is de grootste vraag op het einde van de maand: kom ik nog rond? Hoe zorg ik straks voor mijn ouders? Blijft de kwaliteit van het onderwijs gegarandeerd? We moeten die bezorgdheden in een heldere taal uitspreken en niet altijd een wollige oplossing voorstellen.’
Het lijkt geen cadeau om nu voorzitter te worden van CD&V.
‘Dat is glashelder, ja. Onze partij komt uit de naoorlogse samenleving, met een typisch verzuild model waarin ons DNA heel sterk verweven zit. Maar de verzuiling is niet meer. We zijn te veel blijven stilstaan. Het voordeel is dat we nog duizenden vrijwilligers en mandatarissen hebben, nu moeten we de manier vinden om die polsslag meer te laten voelen in wat we doen. En ons daar ook naar durven te schikken.’
Heeft exvoorzitter Wouter Beke grote fouten gemaakt? Hij schoof onder meer uw partner, Koen Van den Heuvel, aan de kant om zelf minister te worden.
Binnen de partij is het gelobby voor steun volop aan de gang. Hoe zit dat bij u?
‘Ik vrees dat ik niet meteen de kandidaat van het establishment ben. Maar net daarom doe ik mee.
Cut the crap, laat ons gewoon kandidaat zijn, los van achterkamers en verplichtingen. Dat meen ik heel oprecht. Ik heb geen banden, ik kom uit een apolitieke familie. Tienen was vroeger nooit een CD&Vbastion, nu wel. Ik ben een heel trouwe partijsoldaat, maar geen product van de powers that
be. Ik voel mij nog altijd een partijmilitant. Ik weet hoe het is om als eerste binnen te komen in een zaal, en als laatste te vertrekken als de stoelen op tafels staan. Dat krediet mogen we in Brussel niet verliezen.’
‘Cut the crap,
laat ons gewoon kandidaat zijn, los van achterkamers en verplichtingen’