De Standaard

‘Ze zien eerst een zwarte, pas daarna een trainer’

- BART LAGAE aldus woordvoerd­er Stijn Van Bever.

BRUSSEL I Arnold Rijsenburg (51) vertrekt dit weekend met zijn gezin naar Salt Lake City, waar hij aan de slag gaat als opleidings­hoofd bij Real Salt Lake, een team in de Major League Soccer. Rijsenburg werkte bij de U18 van Standard met onder anderen Axel Witsel, Marouane Fellaini, Nacer Chadli, Christian Benteke en Mehdi Carcela, bij Anderlecht begeleidde hij onder meer Romelu Lukaku. Die ervaring als opleider van de Duivels en zijn sollicitat­iegesprek met het Amerikaans­e management deden de balans in zijn voordeel uitslaan.

‘Ik ben blij dat ik deze kans krijg, maar eigenlijk was ik op zoek naar een baan in eigen land’, zegt Rijsenburg. ‘Jarenlang kreeg ik geen kansen op de Belgische markt. Ik heb me afgevraagd waarom. En ik kan me niet van de indruk ontdoen dat zwarte trainers in ons land nog steeds een taboe zijn. In de spelersker­nen vind je bijna geen club zonder zwarte speler. Maar clubs met een zwart staflid zijn er nauwelijks.’

Niet in de brousse

Rijsenburg werd geboren in Suriname en heeft de Nederlands­e nationalit­eit. Zijn vader werd eerst profvoetba­ller in Nederland en verhuisde later met het hele gezin naar Leuven, waar hij in de vroege jaren 70 voetbalde bij Stade Leuven. Arnold was toen vier. Hij groeide op in België en zou later zelf voetballen bij Stade. Hij bouwde zijn trainersca­rrière in ons land uit en volgde de Pro License-trainerscu­rsus met bekende namen als Philippe Clement en Felice Mazzu.

‘Heel mijn carrière heb ik te maken gehad met onderhuids­e vormen van racisme’, zegt Rijsenburg. ‘Als ik als coach van de U18 van Standard ergens toekwam, kreeg ik de vraag: “Bent u de délégué of de materiaalm­an?” “Nee, ik ben de coach”, antwoordde ik dan fijntjes. Mensen zien in de eerste plaats een zwarte man.’

‘Ik begrijp niet dat je iemand beoordeelt of veroordeel­t op basis van ras, geslacht of geaardheid. Ik maakte het mee dat een 15-jarige zwarte voetballer racistisch­e verwensing­en naar het hoofd kreeg. “Hij moet er maar tegen kunnen”, werd vaak gezegd. Hoezo, hij moet er maar tegen kunnen?’

‘Zelf kreeg ik ook gratuite opmerkinge­n. Ik praatte in het Frans met iemand, toen ik achter me een vrouw in het Nederlands tegen haar man hoorde zeggen: “Kijk eens wat een chiquen tip.” “Ja”, antwoordde die man, “je kunt zien dat die niet in de brousse is opgegroeid.” Ik heb me dadelijk omgedraaid naar die mensen. “Ja maar meneer, mijn man is geen racist”, Kris Van Der Haegen, directeur trainersop­leidingen bij de Belgische voetbalbon­d, heeft begrip voor Rijsenburg­s frustratie­s. ‘In het profvoetba­l wordt de keuze voor een coach bepaald op basis van ervaringsd­eskundighe­id. Bekende oud-profvoetba­llers hebben daarbij een streepje voor. Het is ook een feit dat weinig zwarte ex-voetballer­s zich voor onze cursussen hebben aangemeld. Het zou niet slecht zijn, mocht er een rolmodel opstaan. Iemand als Vincent Kompany zou het taboe kunnen doorbreken.’

Ook de Pro League stelt vast dat voetbalplo­egen in België al erg multicultu­reel zijn, ‘maar dat de diversitei­t zich niet altijd doorzet in de technische staf’. ‘Het heeft echter geen zin om met quota te werken in een extreem prestatieg­erichte omgeving als het profvoetba­l’,

‘Frank Lampard en Steven Gerrard kregen uit het niets een topjob. Maar Paul Ince en Sol Campbell kregen die kans nooit’

(dvd)

 ?? © Dirk Vertommen ?? Arnold Rijsenburg: ‘Het is een verademing dat ik in de VS niet beoordeeld word op mijn huidskleur.’
© Dirk Vertommen Arnold Rijsenburg: ‘Het is een verademing dat ik in de VS niet beoordeeld word op mijn huidskleur.’

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium