TOM MEEUWS: ‘KOM IK HIER STERKER UIT? NEE. HEEFT HET PIJN GEDAAN? JA’
‘Kom ik hier sterker uit? Helemaal niet. Heeft het pijn gedaan? Jazeker.’ De gerechtelijke zorgen van Antwerps schepen Tom Meeuws (SP.A) werden deze week weggeblazen. Zijn Bourgondische coalitie met de NVA is, dankzij Vlaams geld, echt vertrokken. ‘Die startnota van De Wever heeft toch een deel van mijn vakantie verpest.’
BRUSSEL I De Antwerpse burge meester Bart De Wever (NVA) ontwaart in zijn schepen voor Sociale Zaken ‘een zekere licht voetigheid’. Het klinkt als een compliment, met een rafelige kant. ‘Ik prijs hem voor het feil loze talent om mijn karakter te schetsen’, lacht Tom Meeuws. ‘Het is tegelijk een zwakte en een sterkte. Ik vertoon een zekere speelsheid. Ik drum, we spelen chansons van Georges Brassens. Dan borstel ik de hele avond op de achtergrond. (grijnst) Ik pulseer graag.’
Meeuws’ voortvarendheid kostte hem bijna zijn politieke carrière. Maar deze week viel het doek over het onderzoek naar ver meend financieel gesjoemel toen hij Antwerps regiodirecteur was bij De Lijn. Meeuws gaat vrijuit. ‘De prijs was hoog’, zucht Meeuws – om dan weer tegen te prikken. ‘Ik trek daar zelf lessen uit. Ik wijs ambtenaren erop dat ze interne regels moeten volgen, maar ook krachtdadig mogen optreden.
(grijnst) Ik verkies een ambtenaar die hard werkt en eventueel een fout maakt, boven iemand die uit schrik niets doet.’
Knaagt het gevoel dat u het slacht offer was van een afrekening?
‘Achteraf verzinnen politici vaak een rationele uitleg, met veel strategie en tactiek. Maar ze lezen te weinig romans, het is ongeloof waardig. Ik geloof niet in de grote, kwade genius. De meeste politici hebben goede bedoelingen. Maar rond hen cirkelen de lakeien van de macht, met een zekere behaag zucht naar hun leiders. Dan be ginnen soms sneeuwballen te rol len die de politici niet meer in de hand hebben.’
Mogen we dat even vertalen?
‘Ben ik aan het raaskallen? (lacht) Die lakeien zijn kleine persoonlijkheden met een onver werkt verleden. Maar ik heb nie mand bijzonder op het oog.’
Ook niet Marc Descheemaecker (NVA), de voorzitter van de raad van bestuur van De Lijn?
‘Ik zal niet natrappen, de blad zijde is omgedraaid. (zucht) Wat een cliché. Alle betrokkenen moe ten maar in de spiegel kijken en
U stond als kersvers politicus in een tsunami. Is dat het waard?
‘Natuurlijk niet. Het is ook niet waardig. Willen we in Vlaanderen zo aan politiek doen? Wordt dit niet te Amerikaans? De meeste politici streven het algemeen be lang na. Ik kom ze niet tegen hoor, de zogeheten zakkenvullers en profiteurs. Politici moeten wel de waardigheid van hun stiel bewa ken, garanderen en uitdragen.’
‘Ik ben niet naïef, daarom volg ik de sociale media niet meer. Ik wens het elke publieke figuur toe. Maar het doet me wat als mijn jongste zoon naast mij in de zetel zegt: “Papa, ze geloven u niet. Je hebt het toch gedaan.”’
Vechtmodus Nooit gedacht aan stoppen?
‘Neen. Eenmaal je in zo’n rollercoaster zit, stollen je over tuigingen. Ik heb altijd gedroomd van een politiek mandaat. Het is een mooie, eerbiedwaardige job. Al krijg je heel veel drek over je heen. Veel clichés zijn gewoon niet waar. Ben ik er sterker uit gekomen? Helemaal niet. Heeft het pijn gedaan? Jazeker. Sla ik dat op? Ook, maar niet om het nadien te gebruiken.’
‘Er valt geen mooie uitleg te verzinnen. De waarheid is: je komt ’s avonds thuis, en voor je ogen dichtgaan, denk je: “Goh”. Uiteindelijk ga je in vechtmodus, want als je opgeeft, krijgen jouw tegenstanders gelijk en verdwijn je helemaal in de nevelen van de foute Wikipediapagina’s. Vandaar, ik hang de held niet uit. Hier is geen plaats voor machismo.’
‘Zakkenvullers, het is zo’n cliché. Dat het de tijdgeest is? (windt
zich op) Dat beeld haat ik. Ik erger mij kapot aan de discussie over zitpenningen (Antwerpen geeft zijn gemeenteraadsleden opslag, red.). Het gaat om een cadeau van bruto 5 euro, de rest is indexering. Als sociaaldemocraat verdedig ik de indexering van de lonen, dus ook de vergoeding van politici. Willen we gemotiveerde gemeenteraadsleden die hun dossiers lezen? Ik haat het poujadisme errond. Zeker van extreemlinks, waar de mandatarissen het gros van hun inkomen aan de partij afstaan. Ik roep politici op om hun metier niet ten gronde te richten. Of moeten we terug naar de tijd toen alleen vrije beroepen aan politiek deden?’