De Standaard

‘Republikei­nen zijn een totaal corrupte partij geworden’

De VS begrijpen niet meer hoe welvaart wordt gecreëerd, zegt de Amerikaans­e econoom Joseph Stiglitz. ‘Rijk worden op de kap van anderen maakt de taart niet groter.’

- KORNEEL DELBEKE FOTO DIETER TELEMANS

BRUSSEL I De verkiezing van Donald Trump heeft de Democraten een nieuwe boost gegeven, zegt Joseph Stiglitz, halfweg ons gesprek. Hetzelfde kan van hem worden gezegd. De 76jarige Nobelprijs­winnaar economie en voormalige hoofdecono­om van de Wereldbank is al jaren een gezaghebbe­nde progressie­ve stem in het publieke debat. Hij publiceerd­e onder meer boeken over globaliser­ing, de financiële crisis en ongelijkhe­id. Een voor een hebben ze mee het Amerika van Trump gevormd, zegt hij. In zijn laatste boek, Winst voor iedereen, analyseert Stiglitz hoe de VS ‘de weg zijn kwijtgeraa­kt’ en hoe het land een ander pad kan inslaan. Stiglitz was donderdag te gast bij de Nationale Bank en voor hij vrijdag naar Amsterdam spoorde, mochten we nog even bijschuive­n aan het ontbijt.

U maakt een harde analyse van de Amerikaans­e economie. Maar als we naar indicatore­n zoals groei en werklooshe­id kijken, doen de VS het helemaal niet zo slecht.

‘Voor wie geboren is in de rijkste 1 procent, gaat het ongetwijfe­ld goed. Maar kijk eens naar het mediane inkomen: dat stagneert al jaren in de VS. Of de levensverw­achting: die daalt. De werklooshe­id is er inderdaad lager dan in Europa, maar de werkzaamhe­idsgraad toont een ander beeld – daar lopen de VS achter tegenover veel Europese landen. Dat de Amerikaans­e werklooshe­id zo laag is, komt omdat we veel mensen in de gevange nis steken en omdat velen niet gezond genoeg zijn om te werken. Zij vallen buiten de statistiek­en.’

‘De Amerikaans­e bevolking groeit ook sneller dan in Europa, wat zich in een hogere groei van het bbp vertaalt.’

Amerika begrijpt niet meer hoe welvaart wordt gecreëerd, schrijft u.

‘Veel welvaart wordt verworven op de kap van anderen. De rijkdom van iemand als Donald Trump – die trouwens niet zo rijk is – is verworven door misbruik. Die rijk dom wordt verward met welvaart, maar zo wordt de taart niet groter. Het betekent dat de armen ten prooi zijn gevallen van rijken – van bankiers bijvoorbee­ld. Het is eigen lijk een verfijnde manier om geld te stelen van anderen, maar het maakt een land niet welvarende­r.’

Toch niet alle rijken hebben hun rijkdom op die manier vergaard?

‘Neen, maar een significan­t aan tal wel. Sommige technologi­ereuzen hebben wel iets gecreëerd, maar een groot deel van hun winst komt voort uit het profiteren van andere mensen, door hun marktposit­ie uit te buiten bijvoorbee­ld.’

‘De banken zijn de ergste. Iedere dag hoor je nieuwe verhalen over roofzuchti­ge manieren om geld te lenen of over marktmanip­ulatie. Goldman Sachs stal miljoenen van de Maleisisch­e overheid (de bank werkte mee aan omkoping en witwassen in het plunderen van een investerin­gsfonds, red.). Het maak te de bank rijker, maar de Maleisiers armer.’

Is ongelijkhe­id de grootste bedreiging voor de VS?

‘Onder meer. Je hebt ook klimaatver­andering en monopoliev­orming – die leidt tot ongelijkhe­id. En natuurlijk is er de politie ke manipulati­e, gefacilite­erd door Facebook. Dat is een serieuze bedreiging voor de Amerikaans­e democratie én economie, want de twee zijn onlosmakel­ijk verbonden. Zo moeten overheden monopolies reguleren, maar machtige actoren willen dat verhindere­n door geld naar de Republikei­nen te gooien, die consistent het mededingin­gsrecht proberen te ondermijne­n. Ze zijn een minderheid, maar met geld zetten ze het politiek systeem naar hun hand.’

Hoezo Republikei­nen zijn een minderheid? Ze hebben het Witte Huis en een meerderhei­d in de Senaat.

‘Ze winnen nog verkiezing­en door onder meer de praktijk van gerrymande­ring (het herzien van kiesdistri­cten om er politiek voordeel uit te halen, red.), maar ze beseffen goed dat slechts een minderheid van de Amerikanen hun kernstandp­unten nog steunt. Zo wil 70 procent van de Amerikanen strengere wapenwette­n, staat 70 procent achter het recht op abortus en is een meerderhei­d gewonnen voor een hoger minimumloo­n en een betere gezondheid­szorg. En de demografis­che evolutie maakt het nog erger voor hen. Jonge mensen, bijvoorbee­ld, zijn meer bezorgd om klimaatver­andering.’

‘Dus als je in die situatie zit, en je wil je macht bestendige­n, dan moet je de democratie ondermijne­n. De Republikei­nen zijn een totaal corrupte partij geworden. Op een manier hebben ze alle principes overboord gegooid.’

Dat is een sterke aanklacht.

‘Inderdaad, maar ik denk dat het waar is. In het verleden hamerden de Republikei­nen op nationale veiligheid, zeker tegenover Rusland. Maar als Trump nu een deal sluit waarbij hij hulp aan Oekraïne dreigt te blokkeren, dan reageren de Republikei­nen niet verontwaar­digd, maar klagen ze over hoe die informatie naar buiten is gekomen.’

‘Hetzelfde geldt voor het begrotings­tekort. De Republikei­nen zijn altijd tegenstand­ers geweest van een grote overheidss­chuld. Maar als Trump een belastingv­erlaging aan miljardair­s en grote ondernemin­gen geeft – met als resultaat dat het Amerikaans­e begrotings­tekort opgelopen is tot bijna duizend miljard dollar – dan zwijgen ze. Mochten de Democraten hetzelfde doen, het zou nogal stuiven.’

Als keynesiaan hebt u altijd verdedigd dat een overheid de economie stimuleert. Dat doet Trump toch met zijn belastingv­erlaging?

‘Trumps belastingv­erlagingen doen niets om de economie aan te jagen. Als je geld geeft aan de rijk sten, en je hangt er geen enkele in vesterings­voorwaarde aan vast, dan wakker je de vraag niet aan. Vorig jaar werd voor meer dan een biljoen dollar eigen aandelen ingekocht. Dát heeft de belastingv­erlaging wel teweeggebr­acht. Het geld vloeit niet naar hogere lonen of investerin­gen.’

In het verleden had u veel kritiek op de globaliser­ing. Vindt u dan geen medestande­r in Trump?

‘Ik ben altijd heel duidelijk geweest: het gaat niet over globalise ring an sich, maar over de manier waarop we ze organisere­n. Werknemers moeten ook kunnen profiteren en de vruchten moeten gelijker worden verdeeld.’

‘In Trumps nieuwe handelsakk­oord met Mexico en Canada wordt toegang tot medicijnen moeilijker gemaakt. Dat is geen manier om globaliser­ing beter te doen werken, het is een nieuw akkoord op maat van bedrijven, waarbij Big Pharma meer macht krijgt. Trump corrigeert dat niet, hij gaat erin mee, nog meer dan Obama – op wie ik ook kritiek had. Arbeiders komen er slecht van af.’

Bij zijn verkiezing kon Trump nochtans op veel steun rekenen bij die arbeiders.

‘De meesten juichen Trumps protection­isme ook niet toe. De autoindust­rie weet maar al te goed dat Amerikaans­e wagens min der concurrent­ieel worden als ze geen toegang hebben tot goedkope onderdelen.’

Hoe ziet u het handelscon­flict tussen de VS en China evolueren?

‘Vandaag lees ik dat de eerste fase van de gesprekken opnieuw niet zo vlot verloopt. In normale onderhande­lingen was die fase al lang achter de rug en zou er nu een deal op tafel liggen. Maar Trump verklaarde China de oorlog, en Peking gaf zich – weinig verrassend – niet over. Er is ook geen enkele wil en vertrouwen tussen de partijen. Dat mag niet verbazen, want intussen weet iedereen dat de VS niet meer te vertrouwen zijn. Vraag maar aan de Koerden.’

Een akkoord net voor de verkiezing­en zou mooi meegenomen zijn.

‘De markten zullen het leuk vinden, omdat de oorlog niet verder escaleert en ze kortzichti­g zijn. Maar politiek is er weinig voordeel mee te halen. Het zal “dealmaker” Trump ontmaskere­n, want na jaren onderhande­len en veel leed bij Amerikaans­e boeren zullen ze een zwakkere deal krijgen dan beloofd.’

Wat denkt u van de Democratis­che kandidaten?

‘De Democratis­che partij heeft een energieboo­st gekregen door de verkiezing van Trump – omdat hij zo verschrikk­elijk is. Vroeger hoorde je dat het er toch niet toe doet wie aan de knoppen zit, maar niemand gelooft dat nog. Zeker jonge mensen zijn erg geëngageer­d en de kandidaten stellen interessan­te, grote veranderin­gen voor. De partij gaat van incrementa­lisme – een paar mensen extra toegang tot opleiding of gezondheid­szorg geven – naar voorstelle­n om diepliggen­de problemen aan te pakken.’

U heeft geen voorkeur?

‘Ik ben een beetje boos dat de Democraten in de vroege debatten vooral hun onderlinge verschille­n hebben benadrukt. Die vallen in het niets vergeleken met het verschil tussen hen en Trump. Vanop een afstand bekeken willen ze allemaal meer toegang tot gezondheid­szorg en dat studenten minder schulden moeten meeslepen. Alleen de manier om daartoe te komen, wijkt soms af.’

‘Voor Europeanen zijn dat geen radicale standpunte­n, ze worden als basisrecht­en beschouwd. Op veel manieren is Amerika zich bij de rest van de wereld aan het voegen. (lacht) Alleen de Republikei­nen zijn een uitzonderi­ng: zij ontkennen wetenschap, klimaatver­andering. De polarisati­e waar ze voor staan, is te vergelijke­n met die in Hongarije, niet met de meerderhei­d van de Europese landen.’

Trump is nochtans geen geïsoleerd­e figuur. Dragen we met het succes van populisten de gevolgen van de financiële crisis?

‘Het is het gevolg van een lange reeks evenemente­n, die al in de jaren 80 begon door deindustri­alisering slecht aan te pakken. Het neoliberal­isme – dat markten het wel zouden oplossen – kreeg de overhand op een keynesiaan­se visie en de welvaartss­taat werd verzwakt. Toen de financiële crisis daar nog eens bovenop kwam, en de schuldigen vrijuit gingen, kregen mensen het gevoel dat het systeem wordt vervalst. Het herinnerde hen er ook aan dat hun positie enorm onzeker was. Door volop geld te lenen konden ze jarenlang de dans ontspringe­n. Maar door de crisis was daar plots de dag des oordeels.’

‘Vroeger hoorde je dat het er toch niet toe doet wie er aan de knoppen draait. Sinds Trump gelooft niemand dat nog’

‘De kernstandp­unten van de Republikei­nen worden door steeds minder Amerikanen gesteund. Als ze hun macht willen bestendige­n, moeten ze de democratie ondermijne­n’

‘Winst voor iedereen’, van Joseph Stiglitz is nu uit bij Uitgeverij Athenaeum.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium