Op weg naar een paarse regering ‘voor alle Belgen’
Informateur Paul Magnette (PS) laat de NVA niet veel om zich aan vast te klampen. Over confederalisme wordt niet gesproken. Op de achtergrond beginnen de rode en blauwe familie te beseffen dat ze samen sterk kunnen staan.
Of Paul Magnette (PS) blij was met het ‘cadeau’ dat Bart Somers (Open VLD) hem volgens de NVA had gegeven? ‘Ik geef geen commentaar op iets wat de situatie moeilijker kan maken. Het is al moeilijk genoeg.’
Magnette ging gisteren opnieuw verslag uitbrengen bij de koning over zijn vorderingen als informateur. ‘Er is vertrouwen en de partijen begrijpen elkaar nu beter’, zei hij op een persconferentie achteraf. Toch zit er aan Vlaamse kant spanning op de lijn. Somers’ uitspraak van zondag op
VTM zindert nog na. De liberaal zei dat ‘een blinde kan zien dat de NVA absoluut naar de oppositie wil’. Dat schoot de NVA zodanig in het verkeerde keelgat dat voorzitter Bart De Wever, na twee maanden radiostilte, persoonlijk reageerde. Het beeld dat de NVA zelf opstapt, wil hij absoluut bestrijden. ‘Als meneer Magnette een signaal wilde krijgen dat hij vooral niets moet toegeven en op de goede weg is om de Vlamingen uit elkaar te spelen, dan heeft hij dat gekregen’, zei De Wever. ‘Het is buitengewoon dom om tijdens onderhandelingen iemand zo in de rug te schieten, zonder enig overleg. Het is ook niet erg correct.’
Magnette wilde daar dus niet op ingaan, maar de door Somers aangehaalde blinde kon gisteren ook zien dat de rode loper niet werd uitgerold voor de NVA. ‘We zitten in federale onderhandelingen. Wij werken dus voor alle Belgen, van Zeebrugge tot Aarlen, van Eupen tot in Moeskroen. Als het gaat over te lage pensioenen, de strijd tegen armoede, economische groei en jobcreatie, dan moet het goed zijn voor iedereen, zowel in het noorden als in het zuiden. Ik geloof in de slaagkansen van een positief federaal project’, zei Magnette.
Toeval of niet, maar op Radio 1 liet de nieuwe SP.Avoorzitter Conner Rousseau die term, ‘positief project’, gisterochtend ook een keer of twintig vallen. Het is ook het handelsmerk van de Gentse burgemeester Mathias De Clercq (Open VLD), die eerder in deze krant pleitte voor paarsgroen (DS 7 november), zijn versie van een ‘positief project’.
Liberale familie
Feit is dat het project in ieder geval paars zal zijn. Aangezien al maanden wordt gesproken over de keuze tussen paarsgeel en paarsgroen, is dat eigenlijk een evidentie, maar veel zelfvertrouwen straalden liberalen en socialisten tot nog toe niet uit. Dat begint te schuiven. Vooral de liberalen beginnen meer de familiekaart te trekken. GeorgesLouis Bouchez, de gedoodverfde opvolger van Charles Michel bij de MR, heeft al meermaals verklaard dat hij liever spreekt over de liberale familie, dan over de MR en Open VLD. Ook aan de Melsensstraat, het hoofdkwartier van Open VLD, dringt door dat onmachtig toekijken aan de zijlijn, zoals tijdens de preformatie van Geert Bourgeois (NVA) en Rudy Demotte (PS), nergens voor nodig is.
Staat er daarmee al meteen een paarsgroene regering in de steigers? Hoegenaamd niet. Open VLD heeft ernstige bedenkingen bij uitspraken en de houding van de NVA, maar paarsgroen verkopen aan de achterban is evenmin vanzelfsprekend. Ook Bouchez zet die stap nog niet. ‘Dat je Vlaams Belang uitsluit, is legitiem, daar is geen discussie over. Maar als je er nadien niet in slaagt om met de NVA een akkoord te bereiken, dan sluit je 46 procent van de Vlaamse kiezers uit’, zei hij onlangs in Le Soir. Maar als rood en blauw mekaar kunnen vinden, dan hebben ze echt de sleutels in handen. Ook de groene en de gele.
Geen confederalisme
Magnette krijgt van de koning nog twee weken extra tijd, tot na de voorzittersverkiezingen bij CD&V. De komende dagen zal hij zijn cijfers finetunen met de Nationale Bank, het Monitoringcomité en het Planbureau. Hij werkt op acht hoofdstukken. Onder meer een nationaal pact voor volledige tewerkstelling en welzijn op het werk, steun voor ‘ondernemersspirit’ en productiviteit, de duurzame transitie van de economie, armoedebestrijding, veiligheid, asiel en migratie, en de modernisering van de staat.
Dat laatste slaat niet op confederalisme, het stokpaardje van de NVA, of een staatshervorming voor 2024, benadrukte Magnette. ‘Er is maar één partij die wil spreken over confederalisme. Alle andere niet. Dus staat het niet in de tekst. Ik zoek naar convergenties.’
‘Er is maar één partij die wil spreken over confederalisme. Alle andere niet’ PAUL MAGNETTE Informateur