Een kelder voor kinderporno
Een Duitser die in de Filipijnen zeer jonge meisjes misbruikte, staat terecht. Hij financierde ook een man die er folterfilms met kinderen opnam.
Barbie werd het kleine meisje genoemd. Het elfjarige Filipijnse kind was in handen gekomen van de Australische pedofiel Peter Scully (56), die met zijn partner Liezyl Margallo (25), kinderpornografische foto’s en beelden verkocht. Toen Scully in februari 2015 tegen de lamp liep, vond de politie in zijn keuken het skelet van een kind. Het was dat van Barbie. Ze was overleden aan de wonden die de martelingen op haar lichaam hadden achtergelaten.
De Duitser Johann R. (44), wiens zaak deze week in Mannheim wordt behandeld, had seks gehad met Barbie. Hij was in april 2013 naar de Filipijnen gevlogen waar Scully en zijn vriendin hem met Barbie stonden op te wachten. Volgens de openbare aanklager reden ze naar het huis dat R. had gehuurd. Daar bleven ze enkele weken. De Duitser mocht met het meisje doen wat hij wilde. Van het misbruik werden foto’s en video’s gemaakt. ’s Avonds werd Barbie opgesloten, schrijft Der Spiegel, die het proces volgt.
Wrede video
Johann R. was een van Scully’s financiers. De Australiër was in de herfst van 2012 via de duistere platforms op het internet op zoek gegaan naar mannen die zijn business wilden steunen. In ruil voor 1.043,40 Amerikaanse dollar kreeg R. de dertienjarige Lyza aangeboden. Op dat moment draaide Scully in de Filipijnen de zesdelige film Daisy’s destruction. Daarin folterde Scully’s vriendin een meisje van 18 maanden oud.
In december van dat jaar bezocht de Duitse pedofiel de Filipijnen. Net voor zijn vertrek liet Scully hem weten dat Lyza er niet bij zou zijn, maar dat hij een ander dertienjarig meisje zou meebrengen. Scully en zijn vriendin raakten gemakkelijk aan kinderen: ofwel pikten ze hen op van de straat, ofwel gaven ze geld aan de ouders, die in armoede leefden.
Tijdens R.’s bezoek vertelde Scully dat hij een kelder aan het bouwen was waarin rijke buitenlandse mannen hun zin konden doen met jonge kinderen. Hij vroeg of R. niet wilde betalen voor de baggermolen en het bouwmateriaal. De Duitser schreef dat jaar 7.700 dollar over. Hij zou ook hebben beloofd om af en toe te komen helpen bij de werkzaamheden.
Vier maanden later, in april 2013, vloog Johann R. voor een tweede keer naar de Filipijnen. Daar had Scully op dat moment de elfjarige Barbie in handen.
Daisy’s destruction, de film die Scully en zijn vriendin in 2012 hadden opgenomen, was ondertussen op het darknet gelanceerd. De bijzonder wrede video toont hoe drie meisjes, Lyza (13), Cindy (11) en Daisy (18 maanden) worden verkracht en gefolterd.
Telefoontaps
Scully werd op 20 februari 2015 opgepakt. Hij was opgespeurd door Nederlandse en Australische onderzoekers. Samen met zijn vriendin werd hij op 15 juni 2018 tot levenslange celstraf veroordeeld in een van de zaken van seksueel kindermisbruik waarvoor het koppel terechtstond.
Nog voor zijn veroordeling schreef de Australiër in de cel een honderd pagina’s tellend document, waarin hij uit de doeken deed hoe hij tewerk was gegaan. In dat dossier noemde Scully veel verdachten. Hij verkocht video’s aan mannen in de Verenigde Staten en Brazilië. Johann R. zou als enige naar de Filipijnen zijn gekomen.
Enkele maanden later kon de Duitse politie R. traceren. Ze tapte zijn telefoon af en volgde zijn sporen op het internet. Op 5 juli 2016 werd hij ingerekend. Nadat hij bekend had, kwam hij een maand later vrij, op voorwaarde dat hij in therapie ging en zich drie keer per week bij de politie zou melden.
Nu moet Johann R. zich voor de rechter in Mannheim verantwoorden. Hij wordt beschuldigd van zwaar seksueel misbruik, medeplichtigheid aan verkrachting, het toebrengen van zware lichamelijke letsels en de verspreiding van kinderpornografie.
Mohamed Mounir.
Scully en zijn vriendin vonden makkelijk kinderen: ze pikten hen op van de straat of gaven geld aan de ouders die in armoede leefden