Meer big business dan sport
kampte flink met overgewicht: 128 kilogram. Hij zag er in de ring meer als een sumoworstelaar dan als een afgetrainde atleet uit.
De Britse bokser Anthony Joshua is opnieuw wereldkampioen bij de bonden WBA, IBF, WBO en IBO. Hij versloeg zaterdag titelhouder Andy Ruiz op punten. Joshua hield aan de kamp een kleine 60 miljoen euro over. Het gevecht werd georganiseerd in een tijdelijk sportcomplex in SaudiArabië.
118110. 118110. 119109. De juryleden waren zaterdagavond na twaalf ronden unaniem: de Britse zwaargewicht Anthony Joshua werd uitgeroepen tot winnaar op punten tegen de Mexicaanse Amerikaan Andy Ruiz junior en heroverde zo zijn gordels bij vier verschillende internationale boksbonden. Diezelfde Ruiz had Joshua een half jaar geleden totaal onverwacht geklopt na technisch knockout, dus drong een rematch zich op. Plaats van gebeuren: AlDiriyah, een buitenwijk van de Saudische hoofdstad Riyad. Boksorganisatoren hebben er nooit voor teruggedeinsd om corrupte regimes positieve promotie te bezorgen, denk aan kampen in het verleden in de Filipijnen of in Zaïre.
‘Clash on the Dunes’, zo werd de kamp gedoopt, passend in de traditie van ‘Thrilla in Manilla’ en ‘Rumble in the Jungle’. Vijftienduizend boksgekke Saudi’s keken toe. Opvallend was het ontbreken van schaars geklede ringmeisjes die de rondes aangaven. Normaal zou je dat als een emancipatorisch gebaar moeten appreciëren, maar we bevonden ons nu eenmaal in SaudiArabië, waar vrouwen de toeschouwers vooral niet tot onkuise gedachten mogen aanzetten.
Ruiz kampte flink met overgewicht: 128 kilogram, droog aan de haak. Hij zag er in de ring meer als een sumoworstelaar dan als een afgetrainde atleet uit, waarmee ik noch de sumoworstelaars wil beledigen, noch aan ‘bodyshaming’ wil doen, maar je moet het gezien hebben om het te kunnen geloven. Een freakshow. Al bleef Joshua wel veilig op afstand, hij had zijn lesje geleerd op 1 juni. De punch van Ruiz moest te allen tijde ontweken worden.
De afgetrainde Joshua mag zich nu in een illuster rijtje scharen van zwaargewichtboksers die ooit de wereldtitel heroverden: Muhammad Ali, George Foreman, Lennox Lewis, Anthony Joshua. Goed gezelschap.
Slechte reputatie
Joshua wist zich vooraf al verzekerd van een beurs van 59,4 miljoen euro, de hoogste gage ooit voor een Britse bokser, dubbel zoveel als hij in juni ontving. Ruiz, nochtans de titelhouder, moest het doen met een kleine twaalf miljoen. Nog altijd een leuk bedrag. Na zijn vorige zege had Andrés Ponce Ruiz Jr. vooral feest gevierd: hij kocht een RollsRoyce, een Lamborghini en nog wat onroerend goed. Het zou me niet verbazen, mocht hij zich vóór de kamp van eergisteren al verzekerd hebben geweten van een ultiem gevecht met Joshua. Dan zijn die zeven kilo hoogstens vervelend als je in je garderobe grasduint.
Boksen heeft op dat vlak een bijzonder slechte reputatie. Afspraakjes zijn er eerder uitzondering dan regel. Verliezen is soms lucratiever dan winnen, zeker als er al een revanche gepland is. Daar wordt iedereen financieel beter van.
Vroeger was het beter
Om toch eens het cliché ‘vroeger was het beter’ van onder het stof te halen. Er was een tijd dat je ’s nachts opstond om Ali te zien boksen tegen Frazier of Foreman. In de jaren zeventig was er elk jaar wel een ‘kamp van de eeuw’ en ook dat was per definitie overdreven. Maar je wist na vijftien of minder rondes wel wie er kampioen van de wereld was. Daar bestond geen enkele twijfel over.
Sinds de explosie van het aantal boksbonden is die zekerheid er niet meer. Anthony Joshua werd zaterdag wereldkampioen namens de World Boxing Association (WBA), de International Boxing Federation (IBF), de World Boxing Organization (WBO) en de International Boxing Organization (IBO). Voor de World Boxing Council (WBC) heet de titelhouder bij de
MICHEL PREUD’HOMME
Jupiler Pro League
Club Brugge gaf tegen STVV helemaal niet de indruk al met de belangrijke wedstrijd van woensdag tegen Real Madrid in het hoofd te zitten. Het begon sterk, maakte tempo en er was de onverdroten drang om STVV snel op achterstand te zetten. Vormer trok de kar, maar ondanks die goede intenties liep het allemaal wat minder. Minder nauwkeurig, minder snel, minder kansen. Een tekort aan frisheid.
Trainer Philippe Clement klaagde al over het hoge aantal wedstrijden dat Club Brugge tot hiertoe speelde: 17 in de competitie, 9 in de Champions League en 2 in de beker. Maar hij wil zijn spelers geen vermoeidheidscomplex aanpraten of excuses aanreiken voor mindere prestaties. ‘Weinig flitsende acties? Dat hangt ervan af hoe je het bekijkt’, zei hij. ‘Soms zien we in soortgelijke wedstrijden wel flitsen en dan zouden we plotseling wél fris zijn? Neen, ik vond ons een goede wedstrijd spelen. Als er al vermoeidheid zou zijn, dan is die vooral mentaal. We roteren genoeg en ik vind het knap wat de spelers vandaag lieten zien. Ik wil nu dat we nog vijf keer winnen.’
Vanaken onvermoeibaar
Op Hans Vanaken lijkt de vermoeidheid geen vat te hebben. De draaischijf van Club Brugge speelde in SintTruiden zijn 30ste wedstrijden van het seizoen, dat nog niet eens halverwege is. Alle wedstrijden met Club Brugge plus twee interlands met de Rode Duivels tegen San Marino en Cyprus. Hij werd slechts twee keer vervangen (tegen Kortrijk en Oostende) en kwam in de beker tegen Francs Borains al na 32 minuten meedoen. 1.478 speelminuten, geen enkele andere veldspeler in de Jupiler Pro League haalt dat. Het was er op Stayen aan te zien. ‘Zijn statistieken zijn nochtans goed’, zei Clement. ‘Hans heeft een grote motor. Hij is het nu al enkele jaren gewend om een groot aantal wedstrijden te spelen. Ik reken erop dat onze jonge spelers ook die gewoonte kweken. Maar dat is – en nu ga ik een gevaarlijk woord gebruiken – een proces.’ (lacht)
De 19jarige Amerikaanse debutant Chris Durkin bij STVV was hoe dan ook onder de indruk van Vanaken. ‘Het was mijn opdracht om hem te volgen’, zei Durkin. ‘Maar die man zit echt overal. Hij onttrekt zich zo slim aan het spel: dan weer staat hij links, dan weer rechts ... Dan laat hij schijnbaar de wedstrijd aan zich voorbijgaan en
Hans Vanaken speelde al zijn 30ste wedstrijd van het seizoen. Dat is zoveel als in een reguliere competitie. We zijn 9 december