Een vriend als geen ander
The peanut butter falcon
Van: Tyler Nilson, Michael Schwartz
Met: Zack Gottsagen, Shia LaBeouf, Dakota Johnson, Bruce Dern (97min.)
‘Ik geef je al mijn verjaardagswensen.’ Wanneer Tyler een slechte dag heeft, is Zak tot veel bereid. Eigenlijk is hij dat ook op elke andere dag. Tyler is zijn copain, zijn maat, zijn bro. Familie hebben ze niet, ze hebben wel elkaar. ‘Vrienden zijn de familie die je kiest.’
De twee zijn lotgenoten in een hartveroverende tocht door de VS. Down the road gekruist met
Searching for Sugar Man, al is het geen muzikant, maar een worstelkampioen die in het fictieve verhaal opgespoord moet worden. En kele mindere filmmakers zouden daar een al te zoetsappig avontuur uit persen.
Je kan veel zeggen van Shia LaBeouf, als je tenminste weet hoe je zijn naam uitspreekt (tip: rijmt op het Franse ‘neuf’). In Hollywood vinden ze de acteur op zijn 33ste nog altijd een puber, een poseur ook. Alsof hij er de enige zou zijn.
Hier is hij als Tyler een schobbe jak op de vlucht voor boze vissers. Uit armoe, en ook omdat hij soms een tikje gemakzuchtig kan zijn, had hij hun krabbenkooien leeggehaald. Ergens onderweg treft hij Zak, een twintiger die nog moet le ren om van zich af te bijten. Noem het de keerzijde van een gouden hart.
Zak heeft het syndroom van Down, maar dat kan Tyler weinig schelen. Hij ziet een knul die veel meer in zijn mars heeft dan zijn omgeving hem toelaat.
Verzorgingstehuis
Beperkingen hebben we allemaal, maar sommigen lijken er tot gereduceerd. Natuurlijk heeft Eleanor (Dakota Johnson) het beste met Zak voor. Zij is zijn toeverlaat in het verzorgingstehuis waar hij de benen nam. Maar haar bezorgdheid zet ook een rem op zijn kunnen.
Met zijn pure vertolking charmeert debutant Zack Gottsagen als de ster van deze buddyfilm. Tussen hem en LaBeouf vonkt chemie. Dat Tyler Nilson en Michael Schwartz, die de regie in handen hadden, de twee de ruimte lieten voor improvisatie, voel je; speels en spontaan als sommige scènes zijn. Ze schreven het scenario overigens speciaal voor Gottsagen. Hij had hen verteld hoe hij al zijn hele leven acteert en droomt van een carrière als filmster. Je gunt het hem zo.
Voor Shia LaBeouf is het na jaren van Transformerssequels en andere zooi duidelijk dat hij zijn draai gevonden heeft in sterke auteursfilms, van American honey tot Lars von Triers Nymphomaniac. Niet dat deze sympathieke roadmovie thuishoort in dat rijtje. Wel snoert de acteur met zijn vertolking alle haters andermaal de mond.
Zo gaat deze innemende film ook over twee acteurs die meer krediet verdienen dan ze krijgen.