De Standaard

Belgische bedrijven dumpen illegaal afval in NoordFrans­e natuur

Belgische bedrijven dumpten in de NoordFrans­e natuur illegaal bergen gevaarlijk afval. De bewoners zien het met lede ogen aan. ‘Wilde dieren graven hier naar eten.’

- VAN ONZE REDACTEUR IN FRANKRIJK JEF POPPELMOND­E © Dieter Telemans

RÉDANGE I ‘Toen ik op maandag in de vroege avond met mijn hond ging wandelen, was alles hier nog normaal. En de volgende ochtend lag dit er.’ Jessica Dautruche (43) wijst naar de gigantisch­e berg rottend afval – goed voor naar schatting tweehonder­d ton – die sinds eind oktober ligt te vergaan op enkele honderden meters van waar ze woont. Het gros van het afval is niet langer identifice­erbaar, maar behalve veel ijzer, plastic en een gele bouwvakker­shelm, zijn er ook batterijen, eten en potten met resten van verf bij. De lucht ruikt naar chemicalië­n.

‘Ik heb meteen een foto naar de burgemeest­er gestuurd’, zegt Dautruche. ‘Ik dacht dat de eigenaar van dit terrein wel verantwoor­delijk zou zijn. Met hem hebben we al vaker miserie gehad. Maar hier had hij helemaal niets mee te maken.’

Verlaten terreinen

Het illegale stort ligt in Rédange, een rustig dorp op de grens tussen Frankrijk en Luxemburg, op amper 15 kilometer van de Belgische grens. In de week die volgde op de eerste dumping, dikte het afval snel aan. ‘Vier dagen op rij kwamen de daders terug’, zegt Dautruche. Op de vijfde dag trok ze haar handschoen­en aan en ging ze in de bergen op zoek naar aanwijzing­en voor de herkomst van het vuil. Het ene na het andere stuk dat ze vond – rekeningen van tankstatio­ns, flyers, zakjes, zelfs resten van een schooltaak – wezen naar Antwerpen.

Een korte autorit van tien minuten verder in HaucourtMo­ulaine is de massa illegaal gestort afval nog omvangrijk­er. Het afval ligt verspreid over een weidse, verlaten mijnsite. Ook in de nabijgeleg­en dorpen Hayange, Hussigny en AudunleTic­he zijn storten opgedoken. ‘C’est une catastroph­e’, zegt Ghislain Orsucci, adjunct van de burgemeest­er van HaucourtMo­ulaine. ‘Wekenlang is dat afval blijven dampen, we waren bang dat het in brand zou vliegen.’

Zijn regio is al langer in trek bij sluikstort­ers, met haar versnipper­de bewoning en de vele verlaten fabriekste­rreinen, waar ’s nachts geen verlichtin­g is, laat staan controle. Ook alle nabije grenzen stimuleren dat. ‘Mensen denken dat ze minder snel gepakt worden als ze niet in eigen land

sluikstort­en. Maar dat maakt van mijn dorp nog geen vuilnisbel­t’, zegt Christian Cendecki, eerste schepen van Rédange.

De grootschal­ige manier waarop het sluikstort­en gebeurt, is nieuw. Dat zegt ook Thomas Daguin, het hoofd van de lokale douane, aan Politico. Zijn diensten patrouille­ren op de grenzen tussen Frankrijk, België, Duitsland en Luxemburg – op zoek naar drugs en sigaretten. Maar ‘de afgelopen twee jaar zagen we vooral een toename in de hoeveelhei­d afval die de grens passeert’, zegt Daguin. In 2017 telden zijn diensten 7 ton afval dat illegaal Frankrijk binnenkwam, een jaar later was dat al 139 ton geworden.

‘Frauduleus’

Niet alleen documenten tussen het afval in Rédange en HaucourtMo­ulaine wezen naar België, dat deden ook twee vrachtwage­nchauffeur­s die de Franse douane op heterdaad kon betrappen. Ze waren gedetachee­rd en spraken amper Engels of Frans. Ze verklaarde­n dat ze werkten in opdracht van Mondial Services – een recylagebe­drijf met hoofdzetel in Aartselaar, dat volgens zijn laatste jaarrekeni­ng in de schulden zit, maar waarover bijzonder weinig informatie te vinden is. Het bedrijf reageerde niet op meerdere vragen van De Standaard, maar eerder ook van Politico. ‘Volgens de douane hebben we hier met een maffieuze organisati­e te maken’, zegt Dautruche.

De eigenaar van de vrachtwage­ns waarmee de dumpingen gebeurden, en voor wie Mondial Services in onderaanne­ming werkte, is Jost Group: een van oorsprong Belgisch transportb­edrijf, met zetel in Luxemburg – en een van de grote spelers op de markt. Tot vier keer toe fotografee­rden bewoners in Rédange vrachtwage­ns van het bedrijf in de directe omgeving van de afvalberge­n.

In een persberich­t op zijn website wijst Jost Group iedere verantwoor­delijkheid van de hand en zegt het nooit op de hoogte te zijn geweest van ‘frauduleuz­e bedoelinge­n’. Ook in de nasleep van dat bericht werden nog steeds vrachtwage­ns van Jost Group nabij de illegale storten gefotograf­eerd, zegt Dautruche.

Het afval zelf is volgens de getuigenis van één chauffeur inderdaad uit de buurt van Antwerpen afkomstig: van het bedrijf Snoeys Recyclage uit Brecht. ‘Mondial Services heeft meermaals afval van ons gekocht’, zegt zaakvoerde­r Herman Matthijsse­n. Het zou dat nasorteren en vervolgens doorverkop­en. ‘De restanten waar echt niemand iets mee kan, worden normaal gezien verbrand’, zegt Matthijsse­n. ‘Maar wij hebben geen zicht op wat klanten die ons afval overnemen, daar vervolgens mee doen.’

De chauffeurs werden een tijdlang door de douane vastgehoud­en, maar al gauw vrijgelate­n. Het gerechteli­jk onderzoek naar de verantwoor­delijken voor de grootschal­ige sluikstort­ing is volop aan de gang.

Visvijver

Intussen blijft het afval in Rédange en HaucourtMo­ulaine liggen. In beide gemeentes rust het voor het overgrote deel op privéterre­in en is het de verantwoor­delijkheid van de eigenaar om het te ruimen. Maar om een berg van zoveel tonnen wellicht gevaarlijk afval op een veilige manier te verwijdere­n, loopt de prijs gauw op tot vele duizenden euro’s.

De inwoners hopen toch op een snelle oplossing. Ze maken zich zorgen over de impact van het vuil op hun omgeving. ‘Wilde dieren graven hier op zoek naar eten, en nemen vervolgens chemisch afval mee het bos in’, zegt Dautruche. Aan haar voeten stroomt water alle kanten op. ‘Deze heuvel zit vol kleine bronnen. Als de chemische stoffen in de bodem sijpelen – en dat doen ze – voert het water ze mee tot beneden in het dal, tot in onze rivieren en tot in de visvijver die daar ligt.’

In de voormalige mijn in HaucourtMo­ulaine had de gemeente net grote opknapwerk­en uitgevoerd om haar te kunnen openstelle­n voor wandelaars. ‘Maar dat plan zullen we voorlopig maar opbergen’, zegt Orsucci.

Het ene na het andere stuk dat Dautruche vond – rekeningen, flyers, resten van een schooltaak – wees naar Antwerpen

 ??  ??
 ??  ??
 ??  ??
 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium