‘Veel mensen sterven aan het virus, maar ook aan eenzaamheid’

Katya Vandenbroucke (43) uit Schelle is klinisch psychologe en psychotherapeute voor kinderen en jongeren.

‘Veel pubers die ik of mijn collega’s zien, vinden deze situatie een vervanhunbedshow. Ze minimaliseren wat er gebeurt en zijn meer bezig met de effecten dan met het virus zelf, zoals de ophokplicht en het feit dat ze extra taken moeten uitvoeren in huis, wat ze oneerlijk vinden. Je hoort gelukkig ook over grappige oplossingen, zoals van die vijfjarige die ’s avonds samen met haar vriendinnetje haar tanden poetst via Whatsapp. Maar niet iedereen kan zich aan de situatie onttrekken. Jongeren die al in een probleemsituatie zaten, glijden nu weg in hun cocon en komen er niet meer uit, zonder het zelf goed te beseffen.’

‘Wellicht zullen we de komende weken, naarmate dit langer duurt en het buiten mooi weer wordt, meer spanningen zien opwellen bij jongeren en in gezinnen. Ik kreeg vandaag een sms’je van een vader dat het niet goed gaat. En dat is niet abnormaal. Ons gezinsmodel is een open systeem: het laat ons toe om in een relatie te treden met verschillende mensen, in andere ruimtes en met voldoende ontsnappingsmogelijkheden. Maar dat staat nu fel onder druk, omdat we het vandaag “veiliger” vinden om achter vier muren te schuilen. Maar ik denk aan de impact van de financiële gevolgen en het onlinegedrag, het gebrek aan basisbehoeften, de stress bij gezinnen waar voordien al mishandeling en misbruik bestond. Is het echt veiliger? Welke impact zal die isolatie hebben op ons welbevinden en ons wereldbeeld?’

Wouter Beke (45) uit Leopoldsburg is Vlaams minister van Welzijn en Volksgezondheid.

‘Mijn bevoegdheden van Volksgezondheid en Welzijn worden altijd samen vermeld, maar in de situatie van de woonzorgcentra zie je dat ze in een spanningsveld staan. Wanneer je drastische maatregelen neemt voor de volksgezondheid, kan dat het welzijn schaden. Zo kreeg ik deze week een bericht: “Liever dood dan alleen.” Dan ben je van de kaart. We mogen niet vergeten dat er nu veel mensen sterven aan het coronavirus, maar ook aan eenzaamheid.’

‘Het is ook moeilijk in alles te voorzien. Ouders moesten twee weken geleden beslissen of ze hun kind met een handicap thuis of in een instelling wilden hebben. Nu alles langer zal duren, blijkt dat wie de eerste optie koos, de verzorging soms niet meer aankan. Wie de tweede koos, ziet zijn kind niet meer omdat dat geen essentiële verplaatsing is. Dus zijn nieuwe modaliteiten nodig. Ik overleg veel met het terrein, via Skype. Maar ik mis de echte bezoeken: daar krijgen de gesprekken klank en kleur, en worden de statistieken pas mensen.’

Dominiek Goossens (34) uit Malderen heeft een landbouwbedrijf.

‘De warmte heeft als gevolg dat de aspergeoogst nu echt begonnen is. We hadden de voorbije dagen 60 procent van onze normale personeelsbezetting, en allerlei mensen kwamen langs om te zien of ze kunnen bijspringen. Vooral voor de technisch werklozen dient nu bekeken te worden of ze dan hun uitkering niet verliezen. Hoe dan ook, voorlopig redden we het, maar vanaf midden april wordt het veel drukker, omdat we dan ook de spruiten planten. Als het dan warm is, zullen we keuzes moeten maken. Wel fijn dat we, vooral zaterdag, heel wat klanten hadden. Velen kwamen met de fiets, en we hebben – de coronacrisis in het achterhoofd – de asperges voorverpakt, normaal liggen ze in bakken. We zijn al bij al goed begonnen. Gisteren was het erg warm, vandaag wordt het dus hard werken.’