De Standaard

‘Als de klimaatbew­eging ook een Marc Van Ranst krijgt, zal er al veel gewonnen zijn’

Theatergro­ep De Nwe Tijd kon geen beter moment kiezen dan deze desolate en disruptiev­e dagen voor zijn nieuwe ‘Requiem for the world as we know it’.

- FILIP TIELENS

Het had een heuglijk moment moeten zijn, de première van de Heimattril­ogie vorige week in Amsterdam en Antwerpen. Theatermak­ers Freek Vielen, Rebekka de Wit en Suzanne Grotenhuis, samen De Nwe Tijd, zouden een compilatie presentere­n van de drie producties die ze maakten tussen 2013 en 2018. Daarin gingen ze op zoek naar hun wortels en hun ‘heimat’, om vanuit dat verleden wijzer te worden over de toekomst.

Maar toen kwam dus het nieuwe coronaviru­s. Op drie weken tijd boksten ze dan maar een muziekfilm in elkaar met beelden van hun trip uit 2015, waarbij ze via Denemarken en IJsland reisden naar Groenland. Op een smeltende gletsjer speelden ze daar een nieuw requiem, ‘als een afscheid aan wat was en misschien als een voorzichti­ge poging tot een nieuw begin’.

Dat klinkt, in het licht van vandaag, als een akelig actueel ritueel. ‘Voor Heimat 2 hebben wij op die gletsjer gedaan wat we nu met z’n allen gedwongen moeten doen: stilstaan bij een overstuurd­e wereld’, vertelt regisseur Freek Vielen. ‘Toen ging het vooral over de klimaatcri­sis, omdat we voelden dat we aan de vooravond stonden van een ecologisch­e ramp. Maar door de huidige coronacris­is is de kwetsbaarh­eid van de mens ten opzichte van de natuur alleen maar zichtbaard­er geworden.’

Voor Harald Austbø, die het nieuwe requiem componeerd­e, is dit misschien zelfs het begin van een nieuwe tijd. ‘We waren verwikkeld in zo’n grote ratrace. Nu zijn we verplicht over alles te reflectere­n. Dat is goed. If you can’t go outside, go inside.’

De Heimatfilm verbeeldt die verstillin­g en melancholi­e in een mix van reisbeelde­n, majestueuz­e landschapp­en en koorscènes. Het Octopus Ensemble uit Antwerpen zingt het nieuwe requiem ‘voor de wereld zoals we hem kenden’, terwijl het IJslandse Hljomeyki Chamber Choir het ‘Domine’ en het ‘Agnus Dei’ zingt – dat laatste wordt opgedragen aan de gestrande walvis die ze op hun reis tegenkwame­n. Aan het einde van de film wacht een verrassend mooie coda, waarin vier Groenlands­e mannen een lied zingen over het afscheid van de zomer.

‘Positief aan de huidige crisis is dat we op een andere manier kunnen denken over reizen en consumeren’, besluit Vielen. ‘Ik hoop dat we nu in één keer de juiste investerin­gen doen: geen miljarden pompen in het redden van vliegtuigm­aatschappi­jen, wel in duurzame projecten die de wereld klaarmaken voor de nieuwe economie. En als de klimaatbew­eging ook een Marc Van Ranst krijgt waar politici naar luisteren, zal er op dat vlak al veel gewonnen zijn.’

FREEK VIELEN Theatermak­er

De muziekfilm ’Heimat’ is gratis te bekijken op denwetijd.be

Tim David, Harald Austbø, Suzanne Grotenhuis en Freek Vielen op weg naar Groenland.

 ?? © rr ??
© rr

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium