Gelieve de gids te volgen (achter gesloten deuren)
Binnenkijken in de gesloten Van Eyckexpo in Gent: het kan. Via een virtuele gidsbeurt, die inzoomt op de pittigste details.
De gids verliest zich niet in theorieën, maar strooit gul weetjes rond
Een korte indruk’, zo belooft de gids. TillHolger Borchert, Brugse Bourgondiër en cocurator van Van Eyck, een optische revolutie, houdt zijn rondleiding wel degelijk compact. Van de 140 werken pikt hij er enkele sleutelstukken uit. We wandelen mee en krijgen zaal na zaal een impressie van een van de mooiste tentoonstellingen van de voorbije jaren.
Ze werd vroegtijdig stilgelegd, maar de belangstelling blijft levendig. Deze gidsbeurt haalde de internationale pers. Zo’n 6.000 liefhebbers meldden zich woensdag voor de première op Facebook. Intussen is het filmpje, dat een halfuurtje duurt, verhuisd naar de website van het museum. Het werd gefinancierd door Toerisme Vlaanderen, dat de ambitie koestert ‘de hele wereld naar Gent te brengen’. Nog altijd is het doek niet gevallen voor de expo in het MSK, die 130.000 bezoekers ontving, zowat de helft van de verkochte tickets. Een verlenging van de voorziene periode ligt op tafel, maar lijkt onwaarschijnlijk.
Borchert voert ons recht naar zaal 5, naar de Adam en Eva van The Ghent Altarpiece, zoals het Lam Gods in het vakjargon heet. Hij wijst ons op de extreme naaktheid van het eerste mensenpaar, die in de 18de eeuw als ongemakkelijk werd beschouwd. En op de citrusvrucht in Eva’s hand: ‘pretty evil’.
Zoethoudertje
Intussen zoomt de camera in op de details, tot op de craquelures in de verf. Waarom was Van Eyck zo obsessief bezig met het minuscule? Hij speelde een vernuftig spel met realisme, weet Borchert. In een tijdperk waarin beeldcultuur nog een zeldzaam goed was, wilde hij verbluffen met het levensechte. De gids verliest zich niet in theorieën, maar strooit gul de weetjes rond. Hij wijst op inscripties, op de achterkant van een paneel, op kunstgrepen. Op evidente dingen ook: hoe de hyperrealist Van Eyck zijn figuren proportioneel veel te groot maakte voor de ruimte waarin hij ze situeert. Een minuscuul strookje boekverluchting met Het doopsel van Christus noemt hij achteloos ‘een van de mijlpalen van de Europese landschapsschilderkunst’.
Deze inkijk, een zoethoudertje, doet watertanden. En knarsetanden, voor wie de kans niet kreeg deze tentoonstelling te zien. Gisteren raakte overigens bekend dat Gent het Van Eyckjaar verlengt tot eind juni 2021.