Corona tast ook toplonen aan
De coronacrisis inspireert topmanagers tot loonoffers. Als werknemers en aandeelhouders moeten inleveren, kan de ceo niet achterblijven.
BRUSSEL I Topvrouw Ilham Kadri van Solvay is, na Dieter Vranckx van Brussels Airlines, al de tweede Belgische captain of industry die vrijwillig een stuk loon inlevert wegens de coronacrisis (zie hieronder). Ze volgen het voorbeeld van buitenlandse bedrijfsleiders, vooral uit de VS.
Die reflex is niet onlogisch. Nu grote delen van de economie stilliggen, de werkloosheid in recordtempo toeneemt en covid19 duizenden levens eist, lijkt het bijna onfatsoenlijk hoge lonen te blijven uitkeren aan managers. Vrijwillig afzien van het salaris, of een deel ervan, lijkt dan een logische stap. ‘Het is een uiting van solidariteit’, zegt Xavier Baeten, remuneratieexpert aan de Vlerick Business School. ‘Als de top het goede voorbeeld geeft, worden zware ingrepen makkelijker aanvaard.’
In de VS speelt ook mee dat veel Amerikaanse bedrijven denken noodhulp aan de overheid te moeten vragen. Zo’n aanvraag zou wel eens minder welwillend kunnen worden beoordeeld als de ceo een riant loon blijft ontvangen.
De toplonen sneuvelen vooral in bedrijven die zwaar getroffen zijn door de crisis. De grote baas van Boeing heeft zijn salarisbetalingen voorlopig laten opschorten. Ook de toplui van hotelketen Marriott, holding General Electric en mediagroep Disney moeten dit jaar van hun spaargeld leven. Bij Ford leveren driehonderd kaderleden vijf maanden 20 tot 50 procent van hun salaris in. In Europa was Carsten Spohr, de ceo van Lufhansa, een van de eersten om een gebaar te stellen. De ceo van Airbus, Guillaume Faury, heeft beloofd zijn bonus aan een goed doel te schenken. Ook John Elkann (Fiat Chrysler) en Michael O’Leary (Ryanair) leveren vrijwillig in. Philip Jansen (British Telecom), die zelf geveld werd door covid19, schenkt zijn loon aan de National Health Service.
Crisismanagement belonen
Ook zonder een vrijwillige stap achteruit moeten veel ceo’s er rekening mee houden dat ze dit jaar minder zullen verdienen. De variabele vergoedingen zijn voor een groot deel afhankelijk van bedrijfsprestaties. En die zijn dit jaar in veel sectoren waarschijnlijk niet om over naar huis te schrijven.
Bij AB InBev bijvoorbeeld kan de ceo 340 procent van zijn jaarsalaris (vorig jaar 1,46 miljoen euro) aan prestatiegebonden verloning ontvangen. Maar als het bedrijf bepaalde doelstellingen over omzetgroei en cashflow niet haalt, heeft de ceo geen recht op een bonus. Het risico bestaat ook dat in het verleden toegekende opties door de instortende beurzen weinig of niets waard zijn.
‘Voor remuneratiecomités wordt het balanceren op een slappe koord’, zegt Baeten. ‘Enerzijds noopt de maatschappelijke verantwoordelijkheid tot matiging, anderzijds wil je de ceo ook voor bepaalde prestaties in crisismanagement of reconversie belonen’.
De ceo’s dreigen prestatiegebonden bonussen mis te lopen, hoewel er op hun prestatie misschien niets af te dingen valt. De coronacrisis valt hen niet aan te wrijven. ‘Het toont aan dat de beloningssystemen goed werken in een normale conjunctuur, maar niet in een crisis als deze’, zegt Baeten. ‘Misschien kan dit de aanleiding zijn voor een pay reform, waarbij nietfinanciële doelstellingen zwaarder wegen.’