‘Elke week een beetje hoop is niet wat we nodig hebben’ ‘Nu onze zoon geïsoleerd is, hebben we toch wat schrik dat dit een invloed zal hebben op zijn ontwikkeling’

‘Liever een negatieve uitspraak op lange termijn dan onzekerheid op korte termijn.’ Pieter Leonard (34) is teleurgesteld met de exitstrategie van de onderwijssector. Hij heeft een zoontje van 3,5 jaar, Jasper, en had gehoopt duidelijkheid te krijgen. ‘Natuurlijk is dat frustrerend. Nu is het al zeker niet de week van 18 mei dat de kleuterscholen opengaan. Misschien is het 25 mei. Maar we weten het niet.’

Dat perspectief is belangrijk voor Leonard, die samen met zijn vrouw fulltime telewerkt. ‘We willen ons kunnen organiseren. Nu nemen mijn vrouw en ik vakantie om met onze zoon bezig te zijn. In de beginperiode dachten we: de een werkt wat vroeger, de ander wat later. We laten hem wat meer tvkijken. Maar hij raakte zijn energie niet kwijt. We willen echt graag weten hoe we de komende maanden moeten overbruggen. Elke week een beetje hoop is niet wat we nodig hebben.’

Leonard zal Jasper vanaf de eerst mogelijke dag naar de kleuterschool sturen. ‘De juf stuurt wel regelmatig taakjes of opdrachtjes door, maar we merken dat onze zoon het mist om voortdurend geprikkeld te worden. Ook het sociaal contact met andere kleuters is volgens ons een groot gebrek. Nu hij geïsoleerd is, hebben we toch wat schrik dat dit een invloed zal hebben op zijn ontwikkeling.’

‘Dit staat ook haaks op het beleid dat vanuit de overheid gevoerd wordt (in normale omstandigheden) om altijd op school te zijn vanaf de kleuterschool.’ (km)