‘Echte solidariteit drukt zich uit in subsidies’

Leven en werk van gewone mensen in ongewone tijden

Faraneh Beheshtian (43) uit Roeselare werkt als psychologe van Solentra met vluchtelingen.

‘Vluchtelingen uit Iran hebben de coronacrisis in België met een dubbel gevoel beleefd. Weken vóór het land op slot ging, waren wij al op onze hoede. In Iran had het virus al hard toegeslagen en waren er al veel maatregelen van kracht, terwijl er hier in België niets gebeurde. Via de sociale media leerden we over het belang van handen wassen, afstand houden, mondmaskers maken en ontsmettingsmiddelen. Wanneer ik de trein naar

Brussel nam, zag ik dat jonge mensen geen enkele maatregel in acht namen. Omdat er in Iran toen al zoveel doden vielen, veroorzaakte voor veel stress. Ik vergelijk de twee landen nog steeds. Nu zijn veel maatregelen in België oké, maar ik merk dat het hier totaal geen issue is wat er met de huisdieren gebeurt, die ook het virus kunnen doorgeven. In Iran wordt er bijvoorbeeld ook veel gesproken over de noodzaak om de boodschappentassen goed te ontsmetten. Hier gebeurt dat helemaal niet.’

Chris Lomme (81) uit Anderlecht is actrice.

‘Ik ga elke dag een wandeling maken in een bos vlakbij, en ik doe zelf mijn boodschappen. Maar ik blijf niet staan praten met de mensen die me aanspreken, omdat ik me kwetsbaar voel. Mijn bloeddruk is nochtans goed, mijn cholesterolwaarden ook, ik doe elke dag yoga, maar ik ben natuurlijk 81 en dus ben ik voorzichtig. Dat betekent nog niet dat ik aan de kant gezet wil worden. Een virologe suggereerde deze week dat oudere mensen, en dat is blijkbaar vanaf 65 jaar, tot de volgende lente in quarantaine zouden moeten blijven. Dat klinkt alsof je op je 65ste oud en versleten bent. Het is stigmatiserende taal die een gebrek aan respect uitdrukt. Zeg dan dat zieke, oudere mensen beter in quarantaine blijven. Ik vind dat iedereen, en zeker de media, accuraat moeten formuleren. Ik krijg soms te horen dat ik er nog goed uitzie voor mijn jaren. En amai, dat ik nog kan autorijden. Daar word ik razend van. Dat ze die “nog” dan weglaten, zeg!’

Hans Bevers (38) uit Antwerpen is hoofdeconoom bij Degroof Petercam, een private en investeringsbank.

‘Het Europese project had in de voorbije twaalf jaar al hard geïncasseerd. De eurocrisis, Oekraïne, de migratiecrisis, de Brexit … En nu dit. Een nieuwe peiling wijst uit dat de Italiaanse bevolking haar vertrouwen in Europa verliest. Dat Italië zich niet gesteund voelt, is slecht nieuws. Er zijn wel steunmaatregelen, zoals de mogelijkheid om te lenen, maar échte solidariteit drukt zich uit in subsidies. De zwaarst getroffen landen zouden van een herstelfonds bijvoorbeeld meer steun kunnen krijgen dan hun toekomt op basis van hun aandeel in het Europese BNP. Zijn we daar klaar voor? Onderhuids voel je dat er een spanning zit tussen Noord en Zuid. Stereotiep uitgedrukt: het calvinistische Noorden let op ‘de kleintjes’ en het katholieke Zuiden gooit het geld gemakkelijker over de balk. Sommigen vrezen dat ze blijvend zullen opdraaien voor de schulden van het Zuiden. Dat is niet aan de orde: deze externe schok heeft niets te maken met wangedrag. Daarom hoop ik dat Europa nu meer inzet op solidariteit.’ www.standaard.be/coronakronieken