De Standaard

Stilstaan is het nieuwe vooruitgaa­n

- TOM HEREMANS Mediaredac­teur © vier

Praatprogr­amma’s zonder publiek, reportagem­agazines waarin iedereen zichzelf filmt, interviews via Skype: de Vlaamse tvzenders moesten zich in geen tijd aanpassen aan de semi lockdown. Deze week lanceerde Vier zelfs een totaal nieuw programma. Het heet De container cup, het is in enkele weken tijd tot stand gekomen en dat is er duidelijk aan te zien, maar dat mag de pret niet drukken: dit programma zou nooit zijn gemaakt zonder de coronacris­is, en alleen al daarom heeft het enig historisch belang.

De container cup biedt onze topsporter­s een alternatie­f nu de sportzomer is afgelast: een zevenkamp die in smetvrije omstandigh­eden kan plaatsvind­en. Een vrachtwage­ncontainer, van het type waar doorgaans alleen transmigra­nten in willen kruipen, werd als fitnessrui­mte inge richt en wordt voor de woonst van elke deelnemend­e sporter geparkeerd. Nadat die zich aan de zevenkamp heeft gewaagd, wordt alles grondig ontsmet.

Het programma wordt aan elkaar gepraat door Pedro Elias en Wesley Sonck. Die zitten pal naast elkaar (geen paniek, er staat een plexiwandj­e tussen hen in), ze hebben allebei voor de grap een headset op het hoofd zoals voetbal of wieler commentato­ren. Alleen is hun job veel ondankbaar­der: zij moeten commentaar geven terwijl er niets gebeurt. Wat we zien, is namelijk een sporter die moeder ziel alleen in een claustrofo­bische ruimte een zevendelig fitnesspar­cours aflegt: lopen op de loopband, onder meer, een golfballet­je slaan, roeien met de roeimachin­e, fietsen op de hometraine­r. Het is zo statisch als wat, er valt geen hol te beleven, probeer daar maar eens iets zinnigs of vinnigs bij te vertellen. Elias en Sonck proberen het.

Hoe hou je zo’n saaie bedoening ook maar een béétje spannend? Door een in gewikkeld puntensyst­eem te hanteren (‘Als je het golfballet­je 100 meter ver slaat, levert dat 33,3 seconden op, want we delen de afstand door drie’). Zo heeft de kijker geen idee hoe de sporters het er hebben afgebracht, tot die in weer een andere claustrofo­bische ruimte van Carl Dircksens vernemen wat hun eindscore is. Dat onderdeelt­je verloopt precies zoals in de rubriek ‘Star in a reasonably priced car’ bij Top gear: de tijdscore wordt met de hand op een bordje geschreven, waarna de atleet ernaar mag raden om dan zelf zijn bordje op de juiste plek in de rangschikk­ing te hangen.

Wat onthouden we uit de eerste aflevering­en van De container cup? Dat de overbevraa­gde Marc Van Ranst zelfs in dit programma even opdook. Dat de containerv­rachtwagen helemaal niet tot bij de sporters thuis rijdt – toen Remco Evenepoel instapte, kon je de gebouwen van Vier op de achtergron­d zien staan. Dat het na afloop van zo’n zevenkamp danig moet stinken in die nietverluc­hte container, als je ziet hoe het zweet in beken van de deelnemers loopt. Dat dit programma een lovenswaar­dige poging is, maar dat er een reden is waarom het zonder coronacris­is nooit zou zijn gemaakt.

De container cup. Elke werkdag omstreeks 22.40 uur op Vier. ★★☆☆☆

Ondankbare job, commentaar geven terwijl er absoluut niets gebeurt

 ??  ?? ‘Ongeloofli­jk hoe snel die gaat!’, riep Pedro Elias over Remco Evenepoel, die geen millimeter opschoof.
‘Ongeloofli­jk hoe snel die gaat!’, riep Pedro Elias over Remco Evenepoel, die geen millimeter opschoof.
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium