‘Ze klonk ineens afstandelijk’
De zelfdoding van Lorna Breen, een spoedarts uit New York, zet de stress bij het gezondheidspersoneel in de Verenigde Staten extra in de schijnwerpers.
Dokter Lorna Breen (49) was volgens collega’s, vrienden en familieleden zowat de laatste persoon bij wie men suïcidale neigingen zou vermoeden. Ze stond be kend als sociaal, solidair en zorgend. Een levenslustige vrouw die hield van skivakanties en salsadansen en die jaarlijks een groot feest organiseerde op het dakterras van haar appartement in Manhattan. Financiële zorgen had ze ook allerminst, als arts en directrice van de spoeddienst van het Presbyterian Allen Hospital in Manhattan. Eén keer per week werkte ze gratis voor een woonzorgcentrum in de buurt. Breen was diepgelovig.
Zondag stapte ze uit het leven in Charlottesville, Virginia, waar ze sinds kort verbleef bij familie. ‘Ze probeerde zo goed mogelijk haar job te doen, en dat heeft haar het leven gekost’, zei haar vader Philip Breen.
Zelf besmet
Volgens hem stond zijn dochter sinds de uitbraak van het virus in de loopgraven en kon ze daar emotioneel niet meer mee om. Van de 200 bedden in het ziekenhuis waar ze werkte, waren er op het toppunt 170 bezet door coronapatiënten, van wie er op 7 april (recentere gegevens zijn er niet) al 59 gestorven waren.
Eén van haar collega’s vertelde aan The New York Times dat Breen altijd erg bekommerd was over andere artsen en verpleegkundigen – of die wel de juiste beschermende kledij en maskers droegen. Ook toen ze zelf besmet raakte en thuis in quarantaine zat, stuurde Breen sms’jes en mails naar collega’s uit bezorgdheid over hun lot.
Na een dag of tien ging ze opnieuw aan de slag in het ziekenhuis, maar volgens haar vader, zelf een gepensioneerde arts, was ze daarna niet meer zichzelf. ‘Ze klonk afstandelijk, niet zoals ze normaal is. Het was duidelijk dat er iets mis was met haar.’ Breen had geen enkele voorgeschiedenis van mentale problemen. Het ziekenhuis stuurde haar weer naar huis, en haar zusters en moeder in Virginia drongen erop aan dat ze daar even kwam uitrusten. Volgens haar vader sprak ze voortdurend over de verschrikkingen die ze had gezien in het ziekenhuis, met patiënten die stierven terwijl ze uit de ambulances werden gehaald.
Risicocategorie
Van de 56.000 doden tot dusver in de VS, viel er bijna één derde (17.500) in New York. Deskundigen wijzen erop dat zo’n ongezien aantal slachtoffers een enorme druk legt op de zorgverstrekkers. Die kampen tegelijk met de angst om zelf besmet te raken, met de bezorgdheid voor collega’s die ze soms zelf moeten behandelen of zien sterven, en ze zien – hoewel het verwerken van dat lijden bij hun job hoort
– ook uitzonderlijk veel patiënten sterven.
Wetenschappers wijzen al weken op het gevaar van een piek in het aantal zelfdodingen, zoals dat volgens sommige bronnen ook gebeurde tijdens de Spaanse griepepidemie van 19181919. Bij medisch personeel komt zelfdoding in de VS sowieso vaker voor dan bij de rest van de bevolking. De overdosis angst, bezorgdheid, stress en verdriet door het coronavirus doen vermoeden dat het ook nu een risicocategorie is.
‘Ze probeerde zo goed mogelijk haar job te doen en dat heeft haar het leven gekost’
PHILIP BREEN Vader van Lorna
Nochtans nam na de aanslagen van 9/11 het gemiddelde aantal zelfdodingen in de VS gedurende enkele maanden significant af – maar dat wordt toegeschreven aan de grote mate van solidariteit en onderlinge warmte die de ramp creeerde. Die warmte en solidariteit zijn veel minder aanwezig bij de bedreiging door een virus dat juist het afstand nemen verplicht maakt. De Amerikaanse senaat keurde maandag – in een zeldzaam geval van eensgezindheid over de partijgrenzen heen – het budget goed voor een nieuw noodnummer voor zelfdodingspreventie.