Gamen om je hoofd gezond te houden
Een levenslijntje in quarantaine
‘Hét hoogtepunt van de lockdown’, zegt Leon Leemans (11) over het optreden van Travis Scott dat hij afgelopen zaterdag met zijn vrienden bijwoonde in Fortnite. ‘We hebben gesprongen en gedanst. Het was keicool.’ Hij somt de vrienden op met wie hij die pret beleefd heeft. Elke dag spreekt hij met hen af. In het spel bouwen ze samen, ze vechten voor elkaars hachje en beleven samen dingen. Ze hebben geen nood om te videochatten, en als ze toch chatten, is dat om een tijdstip af te spreken om samen Fortnite te spelen.
Tijdens het spel praten ze ook: over De mol, wat ze gegeten hebben en de oefeningen die ze nog moeten maken voor school. De alledaagsheid van die gesprekken doet me – thuiswerkend – glimlachen. Ze leren nieuwe mensen kennen: de beste vriend van zijn neef speelt soms mee en hij mengt zijn voetbalvrienden met die van op school. Als je het aan Leon vraagt, is er niet zo veel verschil met anders. Dan voetbalt hij minstens drie keer per week. Maar behalve het fysieke, beleeft hij alle aspecten van die sport nog gewoon aan zijn spelconsole: de kameraadschap, het samen winnen, het samen vloeken bij een mislukte strategie en de competitiedrang. Voor mijn zoon zijn deze tijden niet zoveel minder spannend dan anders. Hij mist zijn vrienden niet, want ze beleven elke dag net zoveel pret samen. Gamen is voor hem een levenslijntje in de tijden van sociale isolatie.
En hij is lang niet alleen, merk ik na een stevige belronde. Ook, bijvoorbeeld, Gunnar D’Hooge (12) voelt zich dezer dagen minder eenzaam dankzij Fortnite. Ook hij speelt dagelijks met zijn vrienden. ‘Het helpt tegen de verveling en omdat ik nog bijleer in het spel blijft het spannend.’ Zijn ouders hebben hem wel een tijdslimiet opgelegd, want hij gamet in quarantaine een pak meer. ‘Nu speelt hij ongeveer drieënhalf uur per dag. Dat splitsen we op in een voormiddag en een namiddagblok. Zo slagen we erin zijn dag wat te breken’, vertelt vader Freek D’Hooge.
Kan gamen gezond zijn tijdens deze lockdown? Doseren is de boodschap, zei Dayna Galloway, hoofd van de Games en Artsafdeling aan de Aberty University, onlangs aan de BBC. ‘Maar voor je mentale gezondheid is het belangrijk om contacten met je vrienden en familie te onderhouden. Games zijn daarvoor een goede methode: ze genereren positieve gezamenlijke ervaringen en herinneringen.’
Samen pintjes drinken
Niet alleen tieners zoeken tijdens de lockdown heil in games. Ook volwassenen doen het. De 28jarige Eline Van Hooydonck speelt sinds enkele weken samen met
haar vriend Animal crossing. ‘Je personage moet een eiland bezetten. Dat bouw je vervolgens uit. Je kan tuintjes aanleggen, bloemen water geven of gaan vissen. Als je twee bloemen naast elkaar plant, creëer je nieuwe soorten. Als we het niet aan het spelen zijn, levert het spel ook gespreksstof op. Waar moet je het anders nog over hebben als je de hele tijd samen thuis zit te werken? Het spel is mindful: echt wat ik in nu nodig heb om mentaal oké te blijven. Het leukst vind ik dat je bij vrienden op bezoek kan. Mijn vriend en ik hebben al zulke bezoekjes gebracht. Iets wat in deze lockdown uitgesloten is.’
Elke werkdag speelt Niels Martens (37) Call of duty, telkens met dezelfde vier vrienden. ‘Elke avond stipt om negen uur. Trivial time, noemen we het. Ik game puur voor het sociaal contact. Het is het beste alternatief voor op café hangen. Als we even moeten wachten omdat er iets in het spel aan het laden is, slaan we een praatje. Over de zwangerschap van het lief van een van die vrienden, bijvoorbeeld. Elke avond drinken we nu samen pintjes. Het is minder geforceerd dan een telefoongesprek omdat er ook iets gebéúrt. Je hebt een reden om samen rond te hangen. Als je met vrienden belt, vallen er snel stiltes en hang je maar op. Nu kunnen we lang doorgaan. Al probeer ik ten laatste om half een in mijn bed te kruipen. Ik werk nog altijd fulltime. Maar de vrienden die nu tijdelijk werkloos zijn, blijven doorgaan tot drie uur ’s nachts.
Niet iedereen die nu meer gamet, is het te doen om sociaal contact. De 22-jarige Vincent Ceulemans is tijdens de lockdown bewust narratieve single player games beginnen spelen – dat zijn games die je in je eentje speelt. ‘Competitieve games zoals Call of duty, waarbij de reacties van andere spelers al eens hevig en giftig kunnen zijn, spreken me nu echt niet aan.’ Ceulemans is de voorbije weken aan God of war begonnen. ‘Dat is een verhalend avonturenspel met verwijzingen naar de Griekse en Noorse mythologie’, zegt hij. ‘Het is een vorm van escapisme. Ik duik onder in een alternatieve wereld die me doet denken aan vrolijkere dingen dan hetgeen ik op het nieuws zie. De relaties tussen Kratos – het personage dat ik speel – en zijn zoon begint wat verzuurd, maar verbetert in de loop van het spel. Ik word er gelukkig van.’
‘Elke avond drinken we samen pintjes en het is minder geforceerd dan een telefoongesprek omdat er ook iets gebéúrt. Je hebt een reden om samen rond te hangen’