Natuur beleeft hoogconjunctuur
Les convoyeurs n’attendent plus/ de begeleiders wachten niet meer. De duivenmelkers mogen voor het eerst sinds lang weer hun jonge duiven lossen: voorzichtig en voorlopig niet verder dan 25 kilometer van de til. Angstig wachten ze af of de gevederde vriendjes de weg naar huis zullen terugvinden.
Gratis tip voor de liefhebbers: leer nooit jonge duiven op bij een strakblauwe hemel of met een O in de windrichting. Zuidoosten-, noordoostenof oostenwind is namelijk funest voor het oriëntatievermogen van een jonge duif. (Dat laatste heeft volstrekt niets de maken met het eigenlijke thema van deze rubriek, maar het leek ons in deze tijden toch aardig om even mee te geven: het moeten niet altijd instructies zijn om zelf mondmaskers te breien, huisgemaakt kindervalium te bereiden, het eigen haar te knippen of met jezelf te skypen.)
Nu de magische datum van 4 mei aanbreekt waarop de lockdown zal worden versoepeld (tenzij alsnog tegen- bericht), wordt het ook in de mensenwereld spannend: zal het werkvolk de weg naar het werk terugvinden, of acht (een deel van) het personeel het voorlopig toch veiliger om nog niet uit te vliegen? Zou het personeel weten wat duivenmelkers doen met duiven die niet presteren? (Maak uw eigen zin met ‘nek’ en ‘omwringen’.)
Ook het meeste andere goede nieuws komt van de natuur. Die laat zich niet onbetuigd: in de jachthaven van Kerkhove, op 200 kilometer van de zee, is een in ons land uitgestorven vis (een elft, een haringachtige) teruggevonden. Dat bewijst volgens de wetenschappers dat de waterkwaliteit van de Schelde nu veel beter is dan tientallen jaren geleden. Schaduwkantje aan dit prachtige nieuws evenwel: de teruggevonden vis was dood, niet meer in leven, wijlen, ex, zoals de duif van Toon Hermans. Dat is een gevolg van de tijdelijk sléchte waterkwaliteit in de Schelde (iets met Franse bietenpulp). Wetenschappers! Maken ons even blij met een dode vis, maar dan uiteindelijk toch weer niet. Het leek wel een aankondiging van de Nationale Veiligheidsraad.
De natuur kan het verder wel vinden met corona. Opeens zwemmen er lachende karpers in het weer heldere water van de Brugse reien. In het Zwin is het eerste ooievaarsjong van het jaar 2020 geboren! Er is een baby-wolfje op komst in Belgisch-Limburg! Het welpje is er nog niet geboren, maar de wolvenliefhebbers zijn nu alreeds diep ontroerd. Schapen en kippen iets minder, maar je kan niet altijd iedereen gelukkig maken.
Minister van Omgeving Zuhal Demir zag het anders wel zitten: zij publiceer- de foto’s waarop het bolle buikje van de vermoedelijk drachtige wolvin Noël- la te zien is. Het is evenwel niet geheel uitgesloten de het beest net een paar lammetjes en een konijn in eigen nat achter de kiezen had.
Ook bioloog en Knack-journalist Dirk Draulans was zeer enthousiast over de volle terugkeer van de wolf (en straks van hele roedels) in onze streken. Volgens hem is dat het ultieme bewijs dat we goed bezig zijn met onze natuur. Dirk heeft het niet met de natuurlijke vijand van de wolf. Bied Draulans een gratis lidmaatschap aan van de Hubertus Vereniging (dat nochtans jaarlijks recht geeft op een gratis wildfestijn), en hij haalt zijn neus op. Eerder liet hij optekenen dat hij in het hypothetische geval dat hij iemand zou betrappen die een wolf een haar krenkt, zelf het recht in handen zou nemen. Door middel van een jachtgeweer, dat hij dan ook hypothetisch bij de hand zou hebben. (Een jager de nek omwringen dat gaat Dirk toch wat ver.)
Waarmee we maar bedoelen: als Draulans misnoegd is, dan geen klein beetje. Het zou niet verbazen als hij binnenkort opriep tot een openbare verbranding van boeken van Saskia De Coster. Dat heeft De Coster misschien wel wat verdiend, zelfs nog afgezien van haar literaire werk.
Het kwam door haar essay. Een essay is een stukje dat wat langer is dan een column en veel pretentieuzer. Met veel te veel woorden, citaten, ener- zijdsen en anderzijdsen, kronkels en bochten riep De Coster op tot ‘een debat over de kost van een levensjaar’. Eigenlijk pleitte ze gewoon voor het ophokken van ouderen: ‘Die bejaarden
Wetenschappers! Maken ons even blij met een dode vis, maar dan uiteindelijk toch weer niet. Het leek wel een aankondiging van de Nationale Veiligheidsraad
Vast staat wel dat dagjesmensen pas weer welkom zijn als ook cafés en restaurants weer open zijn, in het beste geval in juni of later. ‘De gezondheid voor alles’, zeggen de burgemeesters, maar ze bedoelen: ‘Wie zijn portemonnee niet opentrekt, kan beter thuisblijven. Waar gaat dat klootjesvolk eten als de frigoboxen leeg zijn, waar zullen ze naar het toilet gaan?’
De kustpolitiekorpsen huiveren al bij de gedachte dat ze allerlei prottende proleten uit de duinen zullen moeten plukken.
Over de bezitters van een boot is nog geen beslissing genomen. Ten persoonlijken titel maken we ons daar grote zorgen over. Ons kapitale zeiljacht beschikt over een volledig ingerichte keuken, 3 hutten, 2 binnendouches, 1 dekdouche, 1 jacuzzi en twéé (2) chemische toiletten. En wij zouden niet eens naar ons bootje in Oostende mogen afzakken om daar eens op ons gemak te gaan kakken? Parbleu! Weg met de lockdown! Weg met de sociale ongelijkheid!