Europese lobby ruikt de kansen in de crisis
Covid19 wordt door grote bedrijven aangewend om vervelende Europese wetten te vertragen of te vernietigen, waarschuwt de ngo CEO.
Op de website van de Europese Commissie kunt u een blik werpen op de afspraken van de commissarissen. Thierry Breton, de Europese commissaris van Interne Markt, sprak in april onder meer met Airbus, Tui, Siemens, H&M, Greenpeace en Google. Didier Reynders, die de rechten van de Europese consumenten verdedigt, overlegde met het VBO, de internationale luchtvaartvereniging IATA en Facebook. Steevast gingen de gespreken over ‘de impact van covid19’ en, door het virus, ook steevast ‘via videoverbinding’.
Voor de duidelijkheid: lobbyen hoort erbij in Brussel en iedereen doet het. Zeker nu de economie door het nieuwe coronavirus een mokerslag krijgt, zijn de politieke beslissingen in Brussel belangrijker dan ooit. Maar Corporate Europe Observatory (CEO), een ngo die strijdt tegen de macht en de invloed van grote bedrijven op de Europese besluitvorming, waarschuwt in een rapport voor ‘coronawashing’. De lobbyisten in Brussel zijn dan wel veroordeeld tot virtueel werken, ze ruiken kansen om wetten en initiatieven die hen al langer niet zinnen, door de crisis te vertragen of te vernietigen. Of zoals CEO het stelt, voor hen is het never waste a good crisis.
Meer soepelheid
Vooral de Green Deal, die het paradepaardje van de nieuwe Europese Commissie van Ursula von der Leyen moest worden, dreigt een belangrijk doelwit te worden. De ngo citeert uit brieven die recent naar de Europese Commissie gestuurd werden. Zo schreef het machtige BusinessEurope, dat de belangen van Europese
Frans Timmermans kreeg de vraag om de bedrijven verdedigt, in de aanloop naar de Europese top van maart een brief naar Charles Michel met de vraag om bepaalde regels uit te stellen. Gezien de flexibiliteit die toegepast wordt rond de Europese regels over staatssteun of de begrotingsdiscipline, kan er ook meer soepelheid komen rond andere regels, om de bedrijven een kans op overleven te bieden, klonk het. Europese initiatieven die niets te maken hebben met de coronacrisis worden beter in de ijskast gestopt. In april volgde een brief aan Frans Timmermans met een concreet lijstje van initiatieven en wetten, waaronder de klimaatwetten – een cruciaal onderdeel van de Green Deal – en de wetten rond de luchtvervuiling door de industrie.
Ook de Europese luchtvaartmaatschappijen proberen te ontsnappen aan de klimaatdoelstellingen (DS 15 april). Zeker nu de regeringen een voor een met een reddingsboei komen, dringt de vraag naar de voorwaarden zich op. De lidstaten hebben echter oren naar de verzuchtingen van hun kroonjuwelen. Vorige week nog drong de Belgische regering er, samen met andere lidstaten, op aan om af te stappen van de verplichte terugbetaling van vliegtickets en zo faillissementen te vermijden (DS 30 april). Van de autobouwers tot de techreuzen, voor iedereen staat er veel op het spel. Vragen staat vrij, het wordt uitkijken wie ook echt zijn slag thuishaalt.
Vooral de Green Deal, die het paradepaardje van de nieuwe Europese Commissie moest worden, wordt geviseerd