‘Creativiteit kan zo belangrijk zijn voor jonge mensen’
Leven en werk van gewone mensen in ongewone tijden
‘Ik leer nu acht tieners filmen en editen. Het zijn jonge gasten met weinig middelen die niet meer naar school gaan en geen toegang hebben tot een laptop. We werken met smartphones, daar kun je vandaag veel mee doen. Ons onderwerp is de realiteit van vandaag. Ze leren van alles over het virus en kunnen die kennis creatief “uitademen”, waardoor de serieuze, drukkende situatie voor hen wat lichter wordt.’
‘Creativiteit kan zo belangrijk zijn voor jonge mensen. Toen ik opgroeide, volgde ik een naschoolse workshop bij het collectief Urban Woorden in Leuven. Daar leerde ik structuur te geven aan poëzie, scenario’s te schrijven en ontwikkelde ik mijn taal. Het is fijn om mijn eigen ervaring te kunnen doorgeven, en tegelijk leer ik zelf ook bij. Door deze cursus te geven, herontdek ik hoe wij communiceren: technologie is zo snel aan het evolueren dat je vandaag de hele wereld op één plek kunt hebben.’
‘Ik heb geluk gehad. De politie hield me tegen toen ik naar mijn vriend in een dorp verderop reed, waar we onder ons zessen de verjaardag van zijn jongste zoontje zouden vieren. Ik ben vriendelijk gebleven en heb uitgelegd dat ik niet goed wist wat een essentiële verplaatsing is. Gelukkig heb ik geen boete gekregen: ik mag er niet aan denken dat ik 250 euro zou moeten betalen. Maar de regels zijn zo verwarrend. Ik verlang naar een eenvoudige openheid.’
‘Naar het nieuws kijken vermijd ik, want dat vind ik bedreigend. Ik ga liever wandelen met de kinderen en maak Tiktokfilmpjes met mijn dochter. Deze periode voelt helemaal niet aan als vakantie. Ik wil weer structuur in mijn leven door te gaan werken, en door mijn familie te zien. Ik mis het samenzijn, het sociale contact, het gevoel niet bang te moeten zijn.’
‘Deze periode is voor mij een uitdaging, en ik voel me er goed bij. Het voelt ongemakkelijk om dat te zeggen, omdat veel mensen het niet zo makkelijk hebben, maar ik ben niet depressief of angstig. Ik heb geluk, want ik kan elke dag werken, heb een overvloed aan sociale contacten en mag me verplaatsen in Brussel. Persoonlijk beleef ik de stad op een heel andere manier. Ze leeft anders: ik hoorde onlangs zelfs het gezoem van de verwarmings en aircoventilatoren in de straten, kun je je dat voorstellen? Er is minder luchtvervuiling. Er is duidelijk minder verkeersdrukte. En ’s nachts zijn er veel minder incidenten, omdat er domweg veel minder te beleven is.’
‘Ik deed altijd al veel met de fiets, maar fietsen is nu een heel andere en leuke ervaring. Het is ook uitdagend om de stad eens op een andere manier te kunnen beheren. Als politie stellen we ons ook stilaan weer soepeler en empathischer op. Je voelt dat de normalisering eraan komt, al zijn we nog ver verwijderd van het normale stadsritme.’