De Standaard

Het dilemma van de vier bezoekers

‘We raken er niet uit, we gaan nog enkele weken wachten met bezoek’ ‘Nu zondag gaan we bij oma barbecueën, met mama, mijn tante, mijn nichtje en neefje’ ‘De schoonmoed­er belde al meteen om af te spreken. Voilà, daarmee is het beslist’

- VAN ONZE REDACTRICE­S SARAH VANKERSSCH­AEVER KUBRA MAYDA I

BRUSSEL ‘Dit wordt een ramp.’ Het principe van de vier bezoekers is pas aangekondi­gd, maar Simone D. heeft al heimwee naar de tijd toen er nog geen sprake van was. ‘We zijn een gezin van vier’, legt ze uit. ‘Mijn man en ik hebben een tienerdoch­ter en een zoon van negen jaar. En we willen alle vier ohzograag opnieuw contact met onze vrienden, die allemaal deel uitmaken van hetzelfde gezin. Perfect, zou je denken!’

Maar gisteren kreeg haar man al een bericht van zijn moeder: ‘Wil je me bellen om af te spreken voor zondag?’. ‘Voilà, daarmee is het beslist: onze bubbel wordt er een met oma en opa en het gezin van hun tweede kind. Ook al zijn we helemaal niet zo “close” met de familie van mijn man, toch moeten en zullen zij onze eerste keuze worden. Daar komt dus spanning en ruzie van. Dan blijf ik liever alleen en veilig in mijn kot, dankjewel.’ Er kan nog een vriendelij­ke groet af, maar het zit Simone duidelijk hoog. Na een oproep gisteren op

De Standaard Online met de vraag ‘Heeft u uw vier bezoekers al gekozen?’, druppelden de hele dag lezersreac­ties binnen. De enige constante daarin bleek de verscheide­nheid: van ‘een vergiftigd geschenk’, ‘roulette’ en ‘een hartversch­eurende keuze’, over ‘verwarrend’ en ‘snap er niets van’ tot ‘licht aan het einde van de tunnel’ en ‘eindelijk!’.

Vrijwillig isolement

Toch valt op hoeveel grootouder­s deze beker aan zich voorbij laten gaan. ‘We hebben vijf kinderen en elf kleinkinde­ren’, schrijft Ludo De Groef. ‘Dus we kiezen geen vier personen, maar we kiezen voor burgerplic­ht.’ Ook Marleen Verstichel (63) opteert voor vrijwillig isolement. ‘Mijn moeder van 84 en haar 80jarige man hebben in totaal vier kinderen. En dan zijn er nog kleinkinde­ren en achterklei­nkinderen. Ik heb hen gevraagd hoe zij het zien, maar ze raken er niet uit. Dus om problemen te vermijden, hebben ze ervoor gekozen om nog enkele weken te wachten met bezoek. In de hoop dat ze dan niet meer hoeven te kiezen en met iedereen samen op restaurant kunnen. Of naar de frituur, maakt niet uit. Zelf wil ik ook niet kiezen tussen mijn kinderen, dus ik volg hun voorbeeld.’

Dat het ‘intergener­ationeel respect’ groot is, toont Arno Van Crombrugge­n (22) uit Nieuwenrod­e. ‘Ik woon samen met mijn mama’, zegt hij. ‘Van haar mag ik de vier contactper­sonen uitkiezen omdat zij nog sociaal contact heeft op haar werk. Maar ik vind dat niet eerlijk tegenover haar. Daarom heb ik gekozen om twee neven terug te zien en hou het bij die twee contacten. Zo vergroten we de bubbel met de tantes en houden we twee contactper­sonen op reserve.’

‘Ik zit in quarantain­e met mijn lief en zijn ouders in Gent’, vertelt ook Laila Goyvaerts (21). ‘Toen ik hoorde over de nieuwe maatregel, belde ik meteen naar mijn oma en zei dat ik zondag zou langskomen.

Ik kon aan haar stem horen dat ze emotioneel werd. Nu zondag zullen we samen met mijn mama, tante, mijn nichtje en neefje barbecueën in haar tuin. We hebben afgesproke­n dat we genoeg afstand houden en zeker niet naar binnen gaan.’

Hoe breed het spectrum reikt tussen zelfgekoze­n isolement en de maximale interpreta­tie van de vier bezoekers, blijkt dan weer uit het verhaal van Astrid Goossens (24) uit Londerzeel. ‘Mijn ma besliste meteen dat mijn broer en zus zouden langskomen’, zegt ze. ‘In hun twee huishouden­s zijn ze in totaal met vijf personen. Maar ik tel dat als twee personen, aangezien het risico niet verandert. Of ik nu alleen mijn zus zie of mijn zus met haar echtgenoot en zoon, het risico om besmet te raken blijft hetzelfde, denk ik. Verder wil ik afspreken met twee vriendinne­n uit eenzelfde huishouden en nog een vriend. Dus dan zijn we rond.’

‘De dag na de versoepeli­ng belde de schoonmoed­er al om af te spreken voor zondag. Dan blijf ik liever alleen en veilig in mijn kot, dankjewel’ SIMONE D.

Was een etmaal lang blij met de versoepeli­ng

Een klein geschenk

‘Het kan mensen die alleenstaa­nd zijn en eenzaam zijn, helpen’, zei professor biostatist­iek en GEESlid Niel Hens gisteren in De Standaard over de nieuwe maatregel. Maar niet alle alleenstaa­nden ervaren het zo, blijkt duidelijk uit de lezersreac­ties. ‘Ik voel mij een beetje in de kou gezet’, reageert Kris Cammaer (62). Om dezelfde reden als Piet Vandebriel (53): ‘Ik ben vooral bevriend met gezinnen met kinderen en dan val je als alleenstaa­nde snel uit de boot. Begrijpeli­jk met deze maatregel.’

Single Michelle Ginée (39) ziet het anders. ‘Dat mensen praten over keuzestres­s, doet me een beetje met de ogen rollen.’ Zelf noemt ze de nieuwe maatregel ‘een klein geschenk’. ‘Omdat ik me al de hele tijd zo goed en zo kwaad mogelijk aan de regels probeer te houden en al acht weken elke maaltijd alleen nuttig. Dat er nu in de verte een lichtpuntj­e verschijnt, komt voor mij als geroepen.’ Ze gaat op zoek naar een ‘coronabudd­y’ in haar netwerk. ‘En ik voel daar geen stress over. Niemand vraagt je om iemand te kiezen met wie je de rest van je leven wilt delen. Het gaat gewoon om een kleine tussenstap in deze exit.’

Naast die vrolijke nuchterhei­d is er nog het geluk van de kerk waar de kogel vlot door ging. ‘We hebben drie kinderen,’ zegt Francine Vandenberg­hen, ‘en we waren er ons eergistere­n meteen van bewust dat kiezen moeilijk is. Maar dinsdag om 22 uur was de keuze al gemaakt: onze ene zoon woont in Amerika, dus dat is geen optie. De andere dochter woont naast de deur en dus is het bezoek voor onze derde dochter, die verder woont en een van de kleinkinde­ren meeneemt. We zijn superblij. Weet je, we hebben zoveel digitale mogelijkhe­den. Een tante van mij werkte vroeger in Congo en Rwanda. Wekelijks schreef ze een flinterdun blauw papiertje helemaal vol. Nu zie ik iedereen wekelijks via Whatsapp. Dus klagen? Ik zou liever van geluk spreken.’ En haar moeder in het woonzorgce­ntrum? ‘Daar blijf ik nog even buiten en ga ik zwaaien, uit respect voor de bewoners en het personeel.’

‘Niemand vraagt je om iemand te kiezen met wie je de rest van je leven wilt delen. Het gaat gewoon om een kleine tussenstap in deze exit’

MICHELLE GINÉE (39)

Single en blij met het perspectie­f

 ??  ??
 ?? © Christophe De Muynck ?? Astrid Goossens (24) met haar moeder. ‘Ze besliste meteen dat mijn broer en zus zouden langskomen’, zegt ze. ‘In hun huishouden­s zijn ze met vijf personen. Maar ik tel dat als twee personen.’
© Christophe De Muynck Astrid Goossens (24) met haar moeder. ‘Ze besliste meteen dat mijn broer en zus zouden langskomen’, zegt ze. ‘In hun huishouden­s zijn ze met vijf personen. Maar ik tel dat als twee personen.’
 ?? © Boumediene Belbachir ?? Piet Vandebriel: ‘Ik ben vooral bevriend met gezinnen met kinderen. Dan val je als alleenstaa­nde snel uit de boot.’
© Boumediene Belbachir Piet Vandebriel: ‘Ik ben vooral bevriend met gezinnen met kinderen. Dan val je als alleenstaa­nde snel uit de boot.’
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium