De (fake) beursrally van de hoop
De economie stort in, de werkloosheid piekt. Maar in de VS flirt de S&P 500 alweer met de 3.000 punten. Hoe kan dat? En is dit nog geloofwaardig?
Crisis? Welke crisis? Wall Street sloot dinsdag af op de hoogste niveaus in bijna drie maanden, dankzij de groeiende hoop op een economisch herstel. Een van de belangrijke Amerikaanse beursindexen, de S&P 500, staat nu nog 11 procent onder zijn hoogste punt ooit (in februari dit jaar) en maakte al 61 procent van de enorme koersval in maart goed. De Amerikaanse technologiebeurs Nasdaq recupereerde zelfs al 80 procent. Ook in Europa zijn de meeste beurzen aan een opmerkelijk herstel bezig. De Bel20 bijvoorbeeld, klom gisteren ruim 2 procent hoger.
Bij heel wat beleggers lijkt het optimisme de boventoon te voeren. Steeds meer landen schroeven de lockdownmaatregelen terug, overal worden fabrieken, winkels en andere bedrijven heropend. Ook het hernieuwde optimisme over de ontwikkeling van mogelijke vaccins tegen het coronavirus voedt het koersherstel. ‘Dit is de rally van de hoop’, liet een handelaar zich gisteren ontvallen aan Reuters.
1.
Vanwaar deze spectaculaire beursrally?
De werkloosheid in de VS is net gestegen naar ruim 20 procent, het hoogste peil sinds 1929. Maar door de massale financiële steunmaatregelen van de overheden en de centrale banken – die samen vele duizenden miljarden in het systeem pompten– zijn de beurskoersen volledig losgekoppeld van de onderliggende reële economie. Of zoals Frank Vranken, chief stra
tegist bij Puilaetco, het nog iets scherper verwoordde: ‘De markten zijn vervalst. De beurskoersen weerspiegelen niet meer wat er in de economie gebeurt, maar zijn het resultaat van het monetaire beleid van de centrale banken.’
Die centrale banken drukken steeds meer geld bij, en dat sijpelt via massale opkoopprogramma’s steeds meer door in de beurskoersen. Want als je kijkt naar waar al dat vers gedrukte geld naartoe vloeit, zie je vaak het Tinaprincipe: There
is no alternative. Er is geen alternatief voor aandelen, omdat obligaties of cash vaak nog min der opbrengen.
2.
Hoelang kan deze schizofrene situatie – wel een Vherstel op de beurzen, niet in de economie – blijven duren?
Volgens Vranken nog een hele tijd. Om de snel stijgende schuldenberg van de overheden beheersbaar te houden, is zowel de Europese als de Amerikaanse centrale bank verplicht om het Japanse voorbeeld te volgen en via massale opkoopprogramma’s de rente structureel laag te houden tot (bijna) nul. Sit on the
curve, heet dat in het vakjargon. Waarom ze dat doen? Het zorgt ervoor dat extra schulden maken spotgoedkoop blijft. Voor
de overheden, maar ook voor de bedrijven. Bedrijven aan beide kanten van de Atlantische oceaan profiteren er dezer dagen van om goedkoop geld (lees: liquiditeit) bij te tanken om hun verzwakte balansen te versterken – ofwel via de uitgifte van nieuwe bedrijfsobligaties, ofwel via de uitgifte van aandelen. Omdat hun kapitaalkosten zo laag zijn door de lage rente, wordt een aantal bedrijven daardoor stilaan opnieuw aantrekkelijk voor investeerders die niet bang zijn van wat risico. ‘HSBC bijvoorbeeld riep onlangs in een rapport zijn klanten op om zowel in Europa als in de VS opnieuw volop te investeren in bedrijfskredieten’, zegt Vranken. 3.
Waarom herstellen de Europese beurzen trager? Omdat de Fed al meer geld bijgedrukt heeft dan de ECB: in totaal al zo’n 4.000 miljard dollar. En omdat de Amerikaanse beurzen ook meer en zwaardere techaandelen bevatten dan de Europese. Want volgens Vranken is er door het de coronacrisis een tweedeling op de markten ontstaan: ‘oude economie’ versus ‘nieuwe economie’. Invloedrijke beleggers als Warren Buffett dumpen hun aandelen in ‘oude industrieën’ zoals de luchtvaartindustrie, en investeren nu volop in bedrijven die in de ‘postcoronaeconomie’ het verschil kunnen maken: biotech en farma, maar ook technologiebedrij ven die zullen profiteren van de versnellende digitalisering.
De sterke prestatie van de Nasdaq, maar ook die van de S&P500, heeft dan ook veel te maken met hun samenstelling. Een voorbeeld? De vijf grootste technologieaandelen – Microsoft, Amazon, Apple, Alphabet (Google) en Facebook – zijn goed voor liefst 20 procent van S&P500. Amazon bijvoorbeeld koerst nu bijna 45 procent hoger dan op het dieptepunt in maart, Facebook zelfs 62 procent.
Sommige beursexperts tenslotte, zien in het opmerkelijke Vherstel in de VS ook een kopie van het snelle herstel op de Chinese beurzen, twee maanden eerder.
4.
Wat kan de huidige beursrally doorbreken? Daar is volgens sommigen niet veel voor nodig. De ceo van Deutsche Bank, Christian Sewing, bijvoorbeeld, waarschuwde onlangs dat beleggers te optimistisch zijn. Want heel wat tweede en derderondeeffecten van de coronacrisis zijn nog niet in de koersen ingecalculeerd. Om nog te zwijgen over een tweede besmettingsgolf.
Daarnaast zijn er ook heel wat geopolitieke risico’s die kunnen (her)opduiken. De oplopende spanningen tussen China en de VS –nu ook over Hongkong– kunnen bijvoorbeeld leiden tot nieuwe importtarieven en extra Amerikaanse strafmaatregelen tegen Chinese technologiebedrijven. In Europa kan het geruzie tussen Noord en Zuid een nieuwe eurocrisis veroorzaken.
‘En wat als de verkiezingen in de VS dit najaar een nieuwe president opleveren?’, werpt Vranken op. ‘Wat als Biden beslist om de almacht van de grote Amerikaanse technologiebedrijven te breken door ze te splitsen?’
‘De beurskoersen weerspiegelen niet meer wat er in de economie gebeurt’ FRANK VRANKEN
Chief strategist Puilaetco