Radio maken op glitterballerina’s
RECENSIE KLASSIEK Een praatgast en een kamermuziekconcert: het eenvoudige recept voor de ultieme happy pill.
Soms zijn de simpelste ideeën ook de beste. Neem nu Flagey On Air. Elke zondagavond tijdens de zomervakantie wordt twee uur liveradio gemaakt in het voormalige omroepgebouw, met praatgasten en een kamermuziekconcert. Afgelopen zondag zwaaiden de deuren van Studio 4 open voor honderd bezoekers, die net als ik hoopten wat stevigs voor de kiezen te krijgen in deze concertarme tijden.
Bij het binnenkomen schalt de klassieke muziekzender Musiq3 door de luidsprekers: leuk bedacht, want voor we het goed en wel beseffen verglijdt de stem uit de ether in eentje op het podium, waar presentator Pierre Solot zijn gast, pianist Daniel Blumenthal, vervoegt. Een musicologisch discours wordt het niet, wel een pretentieloze babbel over het eerste deel van het programma met Duitse Lieder. ‘Je suis un inconditionnel Schumannien,’ zegt Blumenthal. Blinde toewijding, in de kunst moet dat kunnen.
De babbel wordt kort gehouden en Eugene Asti en Sophie Karthäuser mogen het podium op. Onder de avondjurk van de sopraan blijken zowaar glitterballerina’s schuil te gaan: glamour met beide benen op de grond. Het blijkt de perfecte analogie met wat de avond voor ons in petto heeft: een dijk van een recital door twee sterren zonder sterallures. Karthäusers gloedvolle, heldere sopraan stapt onbevreesd in de rollercoaster van emoties die vooral in Schumanns Frauenliebe und Leben duizelingwekkende loopings maakt. Broeierig en fris tegelijk, loepzuiver en schitterend getimed, ingehouden als het moet en met pathos waar het kan: geen wonder dat deze Belgische het intussen tot internationaal (opera-) fenomeen heeft geschopt. ‘Het geheim van een goed duo? Samen de muziek ademen,’ aldus Blumenthal tijdens de intro tot het Franse programmaluik. En dat doen ze, Karthäuser en Asti, die zich in hun volmaakte bubbel zonder reserve overgeven aan het moment. Asti toont zich naast een eersteklas begeleider die ondersteunt, verdiept en commentarieert, ook een poëtisch en sensitief stilist, die zijn akkoorden walst als een Grand Cru Classé. De mélodies van Fauré, Poulenc en tijdgenoten raken intussen elke gevoelige snaar in ons lijf dankzij Karthäuser, die nu eens de Bianca Castafiore, dan weer de femme fatale in zich loslaat. In haar laatste transformatie, een soort Brünnhilde does Fawlty Towers, bewijst ze ook nog eens gevoel voor humor te hebben: het past Saties absurdistische miniaturen als gegoten. Glansprestatie mét zakdoekje: de enige verliezer van de avond was Karthäusers onmachtige loopneus.
Flagey On Air: elke zondag van 20 tot 22 uur in Studio 4 van Flagey, nog tot en met 30 augustus. De radiouitzendingen gaan live op Musiq3 en zijn later ook op Klara te horen.