‘Ik ben hier voor de long run’
Anthony Nti won in februari de grand prix op het belangrijkste kortfilmfestival in Clermont-Ferrand. Nu is hij klaar voor het langere werk.
Toen Anthony Nti tien was, kwam hij met zijn vader en zus van Madina in Ghana naar Antwerpen. Achttien jaar later is hij een van de grootste en innemendste filmtalenten die hier rondlopen. Zelfs als u zijn naam nog niet kent, zijn de eerste blijken van talent u wel bekend – en anders wel bij uw kinderen. Zo maakte hij de ongemeen geestige videoclip van ‘Ewa ja’, SLM’s rotaanstekelijke zomerhit uit een tijd dat zoiets als een zomer nog werd gevierd.
Er is ook het serieuzere werk. In de filmwereld maakt hij al enkele jaren goede sier met kortfilms. Boi, over twee Bulgaarse boefjes, viel in de prijzen op de filmfestivals van Leuven en Gent. Helemaal goud sloeg hij begin februari in Clermont-Ferrand, het grootste kortfilmfestival ter wereld. Daar won hij de grand prix met
Da yie, waarvoor hij ging filmen op zijn geboorteplek.
‘In het Twi, de taal van de Ashanti, betekent de titel “slaap zacht”. Het was een echt familieproject. Mijn vader was producer en fixer, mijn neven en nichten speelden mee. In totaal hadden we maar een crew van vijf technisch opgeleide mensen, met één professionele acteur, Goua Grovogui.’
Nti vat iets van de onzekere verlangens van kinderen in beide films: je ziet de stempel van een regisseur. Al blijft hij maar herhalen dat hij zijn films niet alleen maakt – is dat typische Vlaamse bescheidenheid? Dat er een trio achter schuilgaat. Ook chef fotografie Pieter-Jan
Claessens en coscenarist Chingiz Karibekov zijn talenten om in de gaten te houden. Met hen bereidt hij zijn eerste langspeelfilm voor.
‘De lockdown was de perfecte periode om me te focussen op het schrijven. Hij heeft mijn creativiteit nooit verstoord. Ik hoop begin volgend jaar op te nemen. De film zal zich grotendeels in België afspelen en een stukje in Italië. Ik hoop zowel hier als in Ghana nog films te maken, en eerlijk gezegd op nog wat plaatsen. Ik voel me niet gebonden aan één grond. Elk verhaal heeft zijn specifieke decor, maar is tegelijk ook universeel.’
Geen marketingdingetje
‘Ik denk dat mijn generatie sowieso minder honkvast is en minder in hokjes denkt. Aan de filmschool, het Ritcs, waren er weinig anderen met een niet-Belgische achtergrond. Dat heeft me nooit gefrustreerd, al hoop ik wel dat het verandert. We moeten uit de vicieuze cirkel raken. Als mensen op tv en in films weinig zien dat hun leven reflecteert, dan gaan ze zich er ook niet in verdiepen. Daar hoop ik met mijn films wat aan te doen.’
Hij noemt Spike Lee als een van zijn grote inspirators en kijkt op naar de manier waarop die in zijn werk omgaat met thema’s als racisme en discriminatie. ‘Als je in 2020 nog opkijkt van racisme, heb je niet goed opgelet. Er moet meer worden nagedacht over representatie. Ik wil films en series zien waarin ik mijn leefwereld terugvind. Dat probeer ik ook te doen in mijn films, kijk bijvoorbeeld naar Da yie: een film opgenomen in Ghana met alleen zwarte personages, maar wel gemaakt door een Belgische filmmaker.’
‘Ik hoop mijn stem en succes te kunnen gebruiken om daaraan iets te veranderen. En dan zal blijken dat mensen wél zin hebben om te kijken naar een film met een zwarte hoofdrolspeler. Je ziet dat internationale spelers, bijvoorbeeld Netflix, daar wel oor naar hebben. Maar het mag ook geen marketingdingetje zijn, geen benchmark om af te vinken. We moeten het menen, en dat betekent dat die diversiteit ook moet zitten bij de mensen aan de top van de media, bij de mensen die beslissingen nemen.’
‘Net zo hoop ik ook dat Black Lives Matter, ook in België, geen hype is die weer voorbij waait. Ik hoop dat het echte verandering teweegbrengt en niet bij Instagramposts blijft.’
Buikgevoel gevolgd
Nti is pas vorig jaar afgestudeerd aan het Ritcs. Bekijk zijn resumé en je begrijpt waarom: hij nam in die jaren niet alleen drie kortfilms op, maar ook enkele reclamefilms en een pak videoclips, zoals voor TheColorGrey. Zijn video voor ‘Black magic’ van Yung Mavu haalde bijna 30 miljoen views.
‘De filmschool was goed om mensen te leren kennen en te experimenteren. Ik kwam er Chingiz tegen en we vormden haast vanzelf een tandem. Maar ik ben iemand die graag vooruitgaat. Ik kan niet wachten, ik wil doen. Ik heb mijn stem, mijn manier van filmmaken, niet op school geleerd, maar al doende. Ik heb altijd mijn buikgevoel gevolgd.’
De race van Nti, ooit een beloftevol spurtatleet, lijkt nu gefnuikt door de coronacrisis. Normaal hadden hij en zijn film na de winst in Clermont-Ferrand de wereld rond gereisd langs de filmfestivals. ‘Sommige zijn geannuleerd, andere gingen alleen online door. Dat is jammer, want het is plezierig om live mee te maken hoe een publiek op je film reageert. Maar ik laat het niet aan mijn koude kleren komen. Ik ben van plan om nog mijn hele leven films te maken, dus ik ben niet gehaast. Ik ben hier voor de long run.’
‘Ik wil films en series zien waarin ik mijn leefwereld terugvind. Dat probeer ik ook te doen in mijn films’