‘Nooit eerder zo vroeg gespeeld’
Het allereerste concert van Robin Verheyen sinds maart was er een van half zeven tot half acht ’s ochtends.
‘Soloconcerten heb ik al wel gedaan, maar nog nooit zo vroeg op de dag’, vertelt Robin Verheyen na zijn concert in de binnentuin van de Gentse Bijloke. ‘Normaal speel ik dan alleen sopraansax en improviseer ik de hele tijd. Nu nam ik er ook de tenorsax bij – voor dit ochtendlijke uur vond ik wat variatie wenselijk – en heb ik er wat repertoire in gestopt: drie partita’s van Bach, waarmee ik tijdens de lockdown thuis druk in de weer ben geweest, een paar stukken van Monk en Steve Lacy, en ook Freight train van Elizabeth Cotten, een nummer dat Joan Baez nog heeft gecoverd.’
U woont in de VS en bent dus eerst 14 dagen in quarantaine moeten gaan. Hoe is dat verlopen?
‘Ik verbleef in een appartement boven het cultureel centrum van Berchem. Ik wilde niet het risico lopen mijn vader of moeder in gevaar te brengen, zie je. Een goede oplossing: ik kon er zonder problemen sax spelen op elk uur van de dag. Ideaal om dit concert voor te bereiden. Ik heb veertien dagen niemand gezien, behalve mijn moeder die eten kwam brengen.’
Hoelang blijft u hier?
‘Normaal tot midden oktober. Het belangrijkste op mijn programma is een soloplaat, dit keer wel exclusief op sopraansax. Op 6 oktober speel ik in de Brugse Sint-Walburgakerk. Dat concert wordt opgenomen en de dag nadien neem ik nog extra stukken op in het Concertgebouw.’
Ook op Jazz Middelheim treedt u op?
‘Zeker, maar het is nog onduidelijk met welke bands. Met Taxiwars spelen we normaal voor een staand publiek, in grote zalen. Ik weet niet of dat op Middelheim zal lukken.’
Dit was uw eerste concert in een halfjaar. Hoe overleef je dat?
‘Gelukkig had ik wat reserves en in de VS krijg ik als zelfstandige een uitkering. Dat helpt. Maar het is zwaar. Dat de cultuursector zo hard wordt getroffen, is schandalig. Waarom mag je met zoveel mensen in een vliegtuig of trein, maar kan dat niet op een concert? Dat is absurd.’