‘De natuur afsluiten, meent gij dat?’
De rustig kabbelende Ninglinspo is het slachtoffer van zijn eigen succes. Het aantal wandelaars langs de Ardense rivier nam zo erg toe dat de gemeente alleen nog bewoners toelaat. ‘Het werd te gevaarlijk.’
Volgens de burgemeester van Aywaille, een kleine gemeente onder Luik, begon het allemaal na een fotoshoot met de Brusselse zangeres Angèle. Of waren het toch de vele artikels in kranten en magazines na de renovatie van het pad in 2017? Ze riepen de wandeling door de vallei van de Ninglinspo uit tot een van de – zo niet dé – mooiste wandeling van heel België. De populariteit van de enige officiële ‘bergstroom’ van ons land – de Ninglinspo daalt met een hellingsgraad van 7,5 procent – schoot door het dak. De lokale toeristische dienst telt jaarlijks 500.000 bezoekers. Alleen Les Lacs de l’Eau d’Heure, Walibi en Pairi Daiza zouden in Wallonië een nog groter publiek trekken.
Maar het ergste moest nog komen. De afgelopen weken, waarin velen noodgedwongen hun vakantie vierden in eigen land, ging het hek van de dam. Ellen Cottenie wandelde eind juli langs de Ninglinspo en zag ‘nooit eerder zo’n massa volk op een wandeling in de Ardennen’. ‘Tot wel zevenhonderd meter voorbij de parking stonden auto’s langs de weg geparkeerd’, zegt ze. ‘Op de smalle paadjes moest je vaak wachten om anderen te laten passeren.’ Op Instagram zijn foto’s te vinden van wachtrijen op de smalle bruggetjes over de stroom, die baden in het gefilterde zonlicht dat door de groene boomkruinen valt. Rond diezelfde tijd liet Het Laatste Nieuws zijn ruim twee miljoen lezers kennismaken met dit stukje ‘Zwitserland op een boogscheut van Luik’ en had Metro het over ‘een paradijselijk oord’. Burgemeester van Aywaille Thierry Carpentier (MR) nam een drastische beslissing.
Net als aan de kust
‘Meent gij dat? Moogt ge niet meer wandelen waar ge wilt? ’t is hier toch de Ardennen?’ Michel Swaenen (64) heeft er net een lange autorit opzitten: hij kwam speciaal van Wortel naar Aywaille voor de wandeling langs de Ninglinspo. Het A4’tje, bevestigd aan een nadarhek, waarop staat dat die voortaan alleen nog toegankelijk is voor bewoners en voor wie langer dan één nacht in de gemeente verblijft, botst op een berg van onbegrip. ‘Gaan ze hier dan echt alles van de mensen beginnen af te nemen?’
Normaal gezien handhaaft de politie hier de nieuwe toegangsregels – maar die komt vandaag pas om 12 uur. Tot die tijd lappen de meesten het verbod aan hun laars. ‘Wat raar om de natuur af te sluiten’, zegt Darren Utermark (23), een van de ontelbare Nederlandse toeristen hier. ‘Het is toch niet zo druk? Wij cheaten wel.’ Trudi Bekkering en haar gezin besluiten de wandeling in omgekeerde richting te maken. ‘We zullen eens gaan kijken of er aan het einde van de lus ook zo’n hek met een papier staat.’
Michel Swaenen
De sluiting van het gebied rond de Ninglinspo doet sterk denken aan wat eerder deze maand aan de kust gebeurde. Blankenberge en Knokke sloten toen even de deuren voor dagjestoeristen, na overmatige drukte en incidenten. De vraag rees toen of een toegangsverbod voor niet-bewoners wel grondwettelijk is (DS 11 augustus).
Barbecue bij omwonenden
Burgemeester Carpentier staat vierkant achter zijn beslissing. ‘Ik nam die niet met mijn hart, maar het werd te gevaarlijk’, zegt hij. ‘Mensen hielden geen afstand meer. Iedereen was nerveus. Ze gingen van het pad af. Sommigen barbecueden zelfs in omwonenden hun tuin. Boomwortels kwamen bloot te liggen omdat er te veel passage was. We zijn een onderzoek gestart naar hoeveel bezoekers deze site per dag aankan. Misschien beperken we de toegang wel permanent. Via reservering, bijvoorbeeld.’
De Ninglinspo is niet het enige natuurschoon dat kreunt onder de ‘zomer in eigen land’. Op de Facebookpagina van Hiking Advisor, een platform dat fervente wandelaars verenigt, hebben veel leden het over ‘uitzonderlijk grote drukte’ op wandelpaden en aan bivakplaatsen.
Berlinde Vanhoecke en Eric Vanbaelenberghe uit Oostende zijn bij de weinigen die wel spontaan terugkeren na het lezen van het papieren verbod. ‘Wij wonen aan de kust. Wij weten hoe het is als toeristen zich niet aan de regels houden’, zeggen ze. ‘Als toerist ben je te gast. De natuur zal ook blij zijn dat die eens wat kan herstellen.’
Ook Luc Van de Vaart uit Brugge keert vrijwillig om. ‘Ons boek staat nog vol alternatieven. We hoeven niet allemaal dezelfde wandeling te maken. Toch?’
‘Gaan ze hier dan echt alles van de mensen beginnen af te nemen?' Wandelaar