Brantano-personeel: ‘Ze hebben met onze voeten gespeeld’
Amper twee van de zeven vaste medewerkers kwamen bij Brantano in Sint-Niklaas opdagen om de uitverkoop in goede banen te leiden. ‘Toen sommigen agressief werden, vroegen we ons af: “Waarom doen we dit?”’
Chaos. Dat is de rode draad in de stormloop die dit weekend plaatsvond op een zestigtal Brantano-winkels die op last van de curatoren en het veilinghuis Moyersoen de voorbije dagen begonnen aan een massale uitverkoop met kortingen van 75 procent. Ook in Sint-Niklaas, waar zaterdag al om 8 uur ’s ochtends een vijftigtal mensen voor de deur stond te wachten. Een wachtrij die in de uren daarna snel aangroeide tot een ellenlange slinger van meer dan 250 koopjesjagers.
Verwittigd per sms
De klanten hadden de avond voordien per sms of e-mail een verwittiging gekregen van de spectaculaire uitverkoop, inclusief een lijst van de 62 winkels die aan de verkoopactie deelnemen. Vandaar dat ze massaal naar die Brantano-winkels waren afgezakt. Wat voor de deuren van heel wat winkels ellenlange files, organisatorische problemen en soms zelfs pure chaos veroorzaakte (zie inzet).
‘Dat er 250 wachtenden voor mij zijn? Dat was te verwachten. Schoenen van 100 euro voor 25 euro kunnen kopen, dat is uitzonderlijk. Het is in de andere filialen dichtbij – Beveren en Lokeren – ook aanschuiven, hoor ik. Ik heb tijd. Zolang het straks maar niet gaat regenen, is het goed voor mij’, haalt Rezy Rombout (58) de schouders op.
Patricia Cardoen (45) zit op dezelfde lijn. ‘Mijn zoon heeft schoenen nodig en ik ben een vaste klant bij Brantano’, legt ze uit. ‘Wel spijtig dat het de laatste keer is, dat ik hier kan komen. Veel winkels hebben het door corona nu extreem moeilijk.’
Louter behelpen
Hoe moeilijk, dat bleek meteen toen we de winkel in de Puitvoetstraat kort nadien binnenstapten. ‘Het is stressen. We zijn
hier maar met twee van de zeven vaste personeelsleden om alles in goede banen te leiden’, zucht winkelverantwoordelijke Jill Meyvis (34). ‘Veel collega’s hebben afgehaakt. Ze hebben de voorbije weken te veel met onze voeten gespeeld. Drie keer eerder kregen we te horen dat er de volgende dag een uitverkoop georganiseerd zou worden. Drie keer kregen we ’s avonds laat een sms dat die toch niet doorging. Dan houdt het voor veel mensen op’, legt ze uit.
Om de winkel te kunnen openen, heeft Meyvis in allerijl een vaste jobstudente opgebeld. En ze trommelde een uitzendkracht op, maar die heeft geen enkele verkoopervaring. ‘Mag ik deze schoenen als retour accepteren’, komt ze net op dat moment met een dringende vraag aankloppen bij Meyvis. ‘Neen, dat mag niet. We kunnen ze niet registreren, we werken vandaag met een extern systeem van de curatoren’, legt ze geduldig uit. Waarna ze verontschuldigend naar mij glimlacht. ‘Het meisje doet haar best, maar op deze manier is het louter behelpen.’
Het is niet het enige organisatorische probleem die ochtend. ‘We ontdekten dat we geen cash van de klanten mogen aanvaarden, alleen betalingen met bancontact, en dat we maximaal 30 personen tegelijk in de winkel mochten toelaten. Die tot maandag alleen moeten shoppen. Bovendien moesten we van de veilingmaatschappij vooraf de CKS-producten uit de winkel halen, want die zijn geen onderdeel van de uitverkoop. Maar daar hadden we geen tijd voor. Toen ik hier aankwam, had ik wel andere katten te geselen’, zucht de winkelverantwoordelijke.
Agressieve klanten
De rij aan de Brantano-winkel in SintNiklaas stond aan de verkeerde kant en blokkeerde in de vroege ochtend de ingang van de naburige Euroshop. Bovendien werden de afstandsregels niet gerespecteerd, waardoor de winkelverantwoordelijke uiteindelijk de politie moest opbellen om de coronamaatregelen te controleren en te laten respecteren.
‘Ik heb bij afwezigheid van een veiligheidsagent – die kwam pas net voor de opening om tien uur aan – de mensen dan gevraagd om verder uit elkaar te gaan staan en aan de andere kant. Veel klanten reageerden agressief. Er ontstond meteen veel discussie. Mijn collega moest mij komen helpen. Uiteindelijk is het gelukt de mensen te overtuigen, maar we hebben elkaar meermaals in de ogen gekeken en ons afgevraagd: waarom doen we dit nog? We doen dit met een uitzendcontract bij het veilinghuis en weten niet eens of we morgen nog een baan hebben.’
Het antwoord, geeft ze even later zelf. ‘Ik doe dit louter voor de passie voor de job. En voor dat sprankeltje hoop dat er nog is. We lezen wel in de media dat de vorige overnamekandidaat (Ziengs, de eigenaar Scapino, red) heeft afgehaakt. Maar, weet u, dit is echt een toplocatie voor een schoenenwinkel, vlak bij het Waasland Shopping Center. Daar moet toch interesse voor bestaan?’
‘We weten niet eens of we morgen nog een baan hebben'
Jill Meyvis
Brantano SintNiklaas