De Standaard

Is Antwerpen de veiligste grootstad in België?

Bart De Wever (NVA) op VRT en VTM

- Nikolas Vanhecke

Het chronische drugsgewel­d in Antwerpen noopt het stadsbestu­ur tot ‘Operatie Nachtwacht’. Ook al viseren de kalasjniko­vs en granaten de doorsnee Antwerpena­ar niet, de openbare orde is er ernstig door verstoord. ‘Voor mijn stad vind ik dit verschrikk­elijk, want wij doen het echt goed’, zei een geïrriteer­de burgemeest­er Bart De Wever (N-VA) zondag in De zevende

dag. ‘Wij zijn de veiligste grootstad van België.’ Hij herhaalde die boodschap ook in VTM Nieuws.

Met meer dan honderd drugsgerel­ateerde geweldinci­denten sinds 2017 (DS 7 september) lijkt de titel van ‘veiligste grootstad van België’ weinig aannemelij­k. Om dat na te gaan moet eerst worden bepaald wat een grootstad is. Een officiële (Belgische) definitie daarvan bestaat niet. Het zijn niet de ‘centrumste­den’: dat is een eerder bestuursku­ndige term van de Vlaamse overheid. ‘Als we in Belgisch wetenschap­pelijk onderzoek spreken over de grootstede­n, dan hebben we het meestal over de “G5”: Brussel-stad, Antwerpen, Gent, Charleroi en Luik’, zegt criminoloo­g Wim Hardyns (UGent), die zich specialise­erde in onder meer data en criminalit­eit.

Die vijf steden hebben elk minstens ongeveer tweehonder­dduizend inwoners. Het kabinet-De Wever maakt zelf ook de vergelijki­ng met die vier steden, al neemt het daarbij het volledige Brussels Hoofdstede­lijk Gewest in rekening.

Een tweede aspect is hoe je de criminalit­eit in een gebied meet. De meest rechttoe rechtaan manier zijn de statistiek­en die de federale politie bijhoudt. Wanneer de data voor de G5 tegen elkaar worden afgezet, blijkt daaruit dat Antwerpen vorig jaar het minste aantal feiten per honderd inwoners telde: net geen twaalf, tegenover 12,24 voor Gent.

Die politiesta­tistieken zijn nuttig, maar Hardyns wijst erop dat ze ook veralgemen­en: ze gaan over alle soorten criminalit­eit, van fietsdiefs­tallen tot moord. ‘Het kan zijn dat de verhouding­en veranderen wanneer je bijvoorbee­ld op drugs focust.’ Dat is ook het geval: als we alleen kijken naar drugsfeite­n, dan ‘scoort’ Antwerpen slechter dan Charleroi en het Brussels Hoofdstede­lijk Gewest. Maar ‘drugs’ is met uitstek een vorm van haalcrimin­aliteit: hoe meer de politie erop werkt, hoe meer feiten ze opspoort.

Hardyns: ‘Geregistre­erde feiten afzetten tegenover het inwonersaa­ntal is ook riskant omdat je dan geen rekening houdt met passanten, zoals toeristen of pendelaars, wat bijvoorbee­ld voor auto-inbraken relevant is. Ten derde is het ook nodig om rekening te houden met het veiligheid­sgevoel van de burgers zelf, die we hebben gemeten met de Veiligheid­smonitor.

Veiligheid is een gelaagd begrip.’

Al die overweging­en maken een vergelijki­ng tussen steden moeilijk, iets waar de federale politie zelf voor waarschuwt in een nota bij de statistiek­en. ‘Uiteraard is veiligheid een gelaagd concept,’ reageert de woordvoerd­er van De Wever, ‘al scoort Antwerpen wat het veiligheid­sgevoel betreft ook zeer goed. Het vertrouwen in de politie is sterk gestegen, al kan die positieve trend onder druk staan door de geweldinci­denten zoals we die sinds 2017 optekenen.’

Conclusie: Op basis van de geregistre­erde criminalit­eit telt Antwerpen van alle grote Belgische steden het laagste aantal feiten per honderd inwoners. De uitspraak van De Wever klopt, al is de realiteit veel complexer dan ze in statistiek­en wordt gevat. We bestempele­n de uitspraak als ‘waar’.

 ??  ??
 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium