Wie geeft de clitoris een hoofdrol?
De Britse website The clit test beoordeelt fictiewerken op basis van hun seksscènes. De initiatiefnemers pleiten voor realisme. Kort samengevat: minder penis, meer clitoris.
‘Als vrouwen seks hebben op het scherm, is penetratieseks vaak het enige wat we te zien krijgen’, staat op de website van The clit test. De website wil het taboe rond vrouwelijk genot doorbreken en heeft zijn naam niet gestolen. ‘The clit test wil seksscènes op de voorgrond plaatsen die de clitoris tonen als een essentieel onderdeel van vrouwelijk seksueel genot. We hopen zo anderen te inspireren.’
De site, bedoeld als sensibiliseringscampagne, doet denken aan de zogenaamde bechdeltest, die bepaalt of fictie al dan niet vrouwvriendelijk is. Die test is vernoemd naar de Amerikaanse feministe en cartooniste Alison Bechdel. In haar bekendste stripverhaal, Dykes to watch out for (‘Lesbo’s om voor op te letten’) uit 1985, haalt ze de drie regels aan die bepalen of een boek, film of serie vrouwvriendelijk is. Om te slagen moet het werk (1) minstens twee belangrijke vrouwelijke personages bevatten die (2) met elkaar praten (3) over iets anders dan mannen. Zo eenvoudig is het. Eén scène is overigens genoeg. De lat ligt dus niet duizelingwekkend hoog, maar feministen zien het als een goede indicator.
Sinds 2013 worden alle films in Zweden aan de test onderworpen. Het resultaat is niet al te positief: zelfs de jongste jaren werden nog heel wat films gemaakt die niet voldoen aan de regels. Vorig jaar lijstte het Amerikaanse vrouwenmagazine Bustle nog enkele falende films