Parelvissen in het donker
Zondag om 22 uur op Studio Brussel. ¨¨¨¨è
Nadat drie medewerkers positief hadden getest op covid-19, kondigde Studio Brussel zondagmiddag aan dat het in quarantaine zou gaan vanaf maandag. Dat betekende dat Ayco Duyster zondagavond alsnog de eerste nieuwe aflevering van Duyster mocht presenteren sinds ze vijf jaar geleden verhuisde naar Radio 1 – Duyster had de afgelopen week geen contact met StuBru-werknemers, en ze presenteert het programma toch in haar dooie eentje.
Dat betekent niet dat ze geen virus onder de leden heeft: samen met vaste muzieksamensteller Eppo Janssen kon ze Duyster niet loslaten. Toen het programma in 2015 eindigde, knaagde bij beiden het gevoel dat het radioconcept, met grote glazen vol weemoedige muziek, nog niet op was. En dus omschreef Duyster de comeback aan het begin van de uitzending als ‘een blij weerzien met een oude vriend’.
Echt magisch werd pas het tweede uur, waarin Duyster en Janssen vaak lange lappen muziek de ether in laten stromen
Zo dachten nog mensen erover – op Twitter mijmerde iemand over hoe hij twintig jaar geleden even voor tienen aankwam op zijn kot, om dan in alle rust te kunnen luisteren. Nu is de context anders – hij had net zijn kinderen in bed gestopt – maar de formule blijft gevrijwaard.
Net als toen maakte Duyster het in het eerste uur knus met kleine liedjes die de aandacht niet trekken door erom te schreeuwen, maar net door het tegendeel te doen. Daartussen zaten klassiekers: ‘Our way to fall’ van Yo La Tengo kreeg zijn achttiende speelbeurt in vijftien jaar Duyster en ook de programmalieveling Low was van de partij. Maar ook nieuwelingen maakten hun opwachting, van de te verwachten Phoebe Bridgers tot ‘New sublet’ van Runner, dat op Spotify nog maar 7.000 keer werd gestreamd. Het toont dat Ayco Duyster en Eppo Janssen nog nieuwe Duyster-parels kunnen opvissen.
Met beknopte inleidingen zette Duyster vaak koers naar het hart van de song. Bij ‘Anything’ van Adrianne Lenker vertelde ze hoe de zangeres de song componeerde in een berghut, nadat haar tournee met Big Thief door corona was geannuleerd. Ook My Morning Jacket schreef nieuw materiaal in quarantaine: Duyster blijkt de ideale thuishaven voor producten van de pandemie. Bij Bridgers’ ‘Garden song’ volstond het om een tot de verbeelding sprekend stuk tekst te parafraseren.
Echt magisch werd pas het tweede uur, waarin Duyster en Janssen vaak lange lappen muziek de ether in lieten stromen. Het gloednieuwe ‘I’m alive’, een spokenwordsong van het Ierse Soak, werd naadloos gemixt met het instrumentale ‘Lower your eyelids to die with the sun’ van het Franse M83. Die song is vijftien jaar ouder, maar het leek wel één nummer dat wondermooi openbarstte. Op die manier mogen ze elke dag het licht het licht uitdoen.