Kleurenblind

Armando Iannucci

Dev Patel, Peter Capaldi, Tilda Swinton, Hugh Laurie (119 min.)

¨¨¨èè

RECENSIE FILM Dev Patel, de acteur die doorbrak met Slumdog millionaire, was nooit een fan van Dickens. Te veel ‘doom and gloom’, zo vertelde hij The New Yorker. Maar kijk: hier is hij als de hoofdrolspeler van een ongemeen opbeurende verfilming van Dickens’ meesterwerk en het is een plezier om te zien.

Bizar genoeg is het net in de handen van Armando Iannucci dat dit boek zo’n vrolijke verfilming krijgt – dit is de man die synoniem staat voor bittere politieke satire. Bij het inkorten van die vuistdikke roman tot een film werd de miserie van het negentiende-eeuwse Londen niet de focus en dat geeft de film een verraderlijk glad kantje. Dat hij niet uitglijdt, komt doordat Iannucci nooit het centrale verhaal verliest: voor hem draait het vooral om een jongen die zijn plek zoekt – en die vindt als een schrijver.

Een stoet aan kleurrijke personages passeert de revue – met Tilda Swinton in de komische overdrijving. De kleurenblinde cast werkt opzienbarend goed: in film kan alles, dus waarom ook niet? Iannucci laat ook niet na om de kijker te wijzen op de constructie en geeft de film vaart door je van het ene decor in het andere te laten tuimelen.

Maar bovenal verstaat hij, in tegenstelling tot de late Tim Burton, de kunst van het inhouden: niet meer dan een stukje slapstick, niet meer dan een scheutje Monty Python. Dat vakmanschap kan het imago van Dickens alleen maar ten goede komen.