Helper Wout van Aert eindigt top 20 in Tour

WIELRENNEN Alsof zijn twee ritzeges nog niet volstonden, eindigde Van Aert ook nog derde in een Alpenrit over vier cols. Zoals in de voorbije bergritten was Wout van Aert een onmisbare schakel in de klimtrein van Jumbo-Visma. Pas toen Pogacar op de slotklim versnelde, moest hij passen. Hij vond aansluiting in een groepje met Dumoulin en de lekgereden Porte, die nog naar de groep Roglic-Pogacar reden en sprintte naar de derde plaats. ‘Ik wou de resterende bonificatieseconden wegnemen, zodat Pogacar ze niet kon pakken. Ik heb al moeilijkere sprints gereden.’

Vandaag krijgt Van Aert een halve rustdag. Zaterdag is hij met dit klimvermogen voor sommigen kanshebber op winst in de tijdrit. ‘Ik ga pas vrijdag beslissen of ik zaterdag voluit ga. Ik ben de voorbije dagen zeer diep gegaan en wil mij niet uitwringen met het oog op het WK. Of dit een unieke kans is om een Tour-tijdrit te winnen? Misschien, maar je krijgt ook weinig kansen om wereldkampioen te worden. Je kan niet alles willen winnen.’

Zondag op de Champs-Elysées lijkt meedoen voor de zege een minder groot belet. ‘Ik ben er nog nooit geweest. Meestal is het in het begin wandelen en het laatste uur vol gas. Of ik die laatste tweehonderd meter sprint of niet, zal niet veel verschil maken’, laat Van Aert in zijn kaarten kijken.

Even zeker als de eindwinst van zijn kopman Roglic, is dat helper Van Aert top twintig eindigt in deze Tour. Zijn voorsprong op nummer 21 Marc Soler bedraagt zeven minuten. Zelfs als hij in de tijdrit niet voluit gaat, is de marge ruim genoeg.

Ploegleider uit Tour gezet

Jumbo-Visma kreeg gisteren ook af te rekenen met een domper op de vreugde. Sportief manager Merijn Zeeman is door de wedstrijdjury uit de Tour gezet wegens ‘intimidatie, handtastelijkheden en incorrect gedrag’ jegens een UCI-commissaris.

Volgens het juryrapport vonden de feiten woensdagavond plaats tijdens een controle van de fiets van een renner van de ploeg na de zeventiende rit. Zeeman is zich van geen kwaad bewust, maar erkent dat er iets is gebeurd: ‘Ik wil eerst met de juryvoorzitter praten over dit voorval, voordat ik verder commentaar kan geven. Er is gisteren wat voorgevallen bij de fietscontrole, en daarop heb ik vanmorgen te horen gekregen dat ik niet meer welkom was bij die controles. Verder niets. Maar nu ik het communiqué lees, staat er iets heel anders’, zegt Zeeman, die ook nog een boete van 2.000 Zwitserse frank (zo’n 1.859 euro) kreeg aangesmeerd.

Wout van Aert kreeg een boete van 200 Zwitserse Frank wegens afduwen tegen een auto. Hij kreeg ook een tijdstraf van 10 seconden en 4 strafpunten in de punten- en bergstand.

Een slachtoffer van de coronacrisis. Dat leek Michael Krmencik (27) bij het begin van het seizoen. De spits werd eind januari aangetrokken om Club Brugge aan de titel te helpen. Maar de van Viktoria Plzen overgekomen Tsjech kampte met fysieke achterstand en kwaaltjes en verdween opnieuw uit de ploeg. De bedoeling was om hem klaar te stomen voor de play-offs, maar de coronacrisis doorkruiste die plannen. Tijdens de voorbereiding op het nieuwe seizoen lekte uit dat Club nog altijd prioritair werk maakt van de zoektocht naar een nieuwe spits. Maar na vijf speeldagen is er nog altijd niemand met naam neergestreken. Ondertussen is David Okereke omgevormd tot een flankspeler en gaf coach Philippe Clement aan dat hij de jonge Senegalees Youssouph Badji maar een beperkte tijd in de spits zal laten staan. En dus lijkt na zijn doelpunt tegen WaaslandBeveren het moment-Krmencik aangebroken.

Je was heel emotioneel na je goal en wees naar boven. Naar wie was dat?

‘Ik had heel lang gewacht op dit moment. Toen het gebeurde keek ik spontaan naar boven. Ik voelde dat ik God moest bedanken. Ik had al vier keer gescoord voor Club, maar dat was in oefenwedstrijden in de voorbereiding. Daarna kreeg ik weinig kans om te spelen. Mijn doelpunt voor Tsjechië werkte bevrijdend. Het was in Slovakije, dus dat was een belangrijke goal. Zoals België tegen Nederland.’

Waarom heb je zo weinig gespeeld?

‘Dat moet je aan de trainer vragen. Ik hoop dat ik nu meer kans maak om minuten te maken. Ik wil het team helpen om doelpunten te maken. Hoeveel goals wil ik niet zeggen. Ik heb er misschien mijn gedacht over, maar ik zeg er beter niets over.’

Heeft de coronacrisis je integratie bemoeilijkt?

‘Ik was hier nauwelijks twee maanden toen corona losbrak. Dat was niet makkelijk. Ik wilde graag elke dag bij de ploeg zijn. Maar uiteindelijk is het niet alleen voor mij, maar voor iedereen moeilijk geweest. Uiteindelijk zijn we in groepen van vier beginnen trainen. Eerlijk gezegd vind ik dat we de coronaperiode goed zijn doorgekomen.’

Klopt het dat je 7 kilo bent vermagerd in die periode?

‘Acht kilo zelfs. Ik heb me in mijn carrière nog nooit zo goed gevoeld als nu. Mijn conditietrainer zegt dat mijn statistieken veel beter zijn dan toen ik hier toekwam.’

Omdat je dieet veranderd is?

‘Nee, vooral omdat ik elke dag tien kilometer ben gaan lopen in de coronaperiode. Voor de rest eet ik wat de club bereidt. Maar ik ben niet echt een fan van de Belgische keuken. Meer van de Italiaanse. Pasta en pizza.’

In het begin sprak je erg weinig Engels. Hoe was het om met je gezin geïsoleerd in België te leven?

‘Het was een van de zwaarste periodes in mijn leven. Mijn oudste dochter Claudia is twee jaar en zeven maanden, mijn jongste dochter Melania wordt binnen tien dagen 1 jaar. Het was zwaar omdat we niet terug naar Tsjechië mochten gaan. In de voormiddag trainde ik of ging ik lopen, in de namiddag gingen we naar het strand of maakten we een wandeling. We kozen ervoor om in Knokke te wonen, dicht bij de zee. Ondertussen zit ik hier alleen. Tijdens de interlandbreak was ik met mijn gezin naar Tsjechië gereisd, maar enkele dagen voordat mijn vrouw Denisa en de kinderen zouden terugvliegen naar België is Praag rode zone gekleurd. Dat betekent dat ze in quarantaine moest gaan. We hebben er daarom voor gekozen dat ze tot de volgende interlandbreak in oktober met de kinderen in Tsjechië blijft. De kinderen moesten sowieso in Tsjechië inentingen krijgen.’

‘Mijn doel is om basisspeler van Club Brugge te worden’

STAND

Was het ook voor je vrouw een droom om naar België te komen?

tunnel omhoog is Isaac Newton. ‘Alles wat omhooggaat, komt ook weer naar beneden.’ Na klimmen volgt dalen.

Ik hou niet van dalen, vooral niet van dalende renners. Sommigen dalen zoals een slechtvalk naar z’n prooi duikt; anderen als een wiebelend hertenjong dat z’n eerste stapjes zet. In beide gevallen zie ik het niet graag, maar kijk ik toch, zoals mensen likkebaardend een dubbele steak béarnaise bestellen, terwijl ze denken aan de impact van de veeteelt op het klimaat.

Marc Hirschi is een slechtvalk, maar ook slechtvalken hebben weleens een mindere dag, zo’n dag waarop de prooi hen net ontglipt. Ik zie Marc vallen en kijk weg. Wanneer ik weer durf te kijken, zit hij weer op z’n fiets en werpt hij zich met dezelfde doodsverachting naar beneden, met één ontvelde linkerarm en een vuile broek. De slechtvalk is alleen. De prooi is weg.

En dan is het tijd. In de achterhoede worden uitgewrongen renners als hoopjes zwerfafval langs de weg gedropt. Wout hapt ze weg als Pac-Man en bestormt het gravelpad alsof daar een leven te redden valt. Die arme Richie Porte, tot op dit moment op wonderbaarlijke wijze gespaard van zijn gebruikelijke pech, rijdt lek.

De man in het geel raast als een stormram naar voren, waar nog volk op te rapen valt, rakelings langs een ereteken voor gesneuvelde verzetsstrijders. Hier en nu is elk verzet dapper, maar zinloos, fluistert hij in het oor van z’n jonge vijandelijke vriend en landgenoot. Voorin overleggen twee Grenadiers over wie de bloemen krijgt. De meesterknecht tegen wil en dank mag voorgaan, een mooi en wijs besluit na zoveel labeur.

Als het stof is gaan liggen en de prijzen zijn verdeeld, ruist een vermoeide zucht van verlichting door de Alpen. Iedereen leeft nog. Parijs lijkt plots niet meer zo ver.