KLASSIEK

IGOR LEVIT Encounter Sony ★★★★☆

Wie tijdens de lockdown Igor Levits concerten op Twitter volgde, herinnert zich misschien de laatste tonen van Feldmans Palais de Mari: machtig in hun onwezenlijkheid. Ze vormen het verdwijnpunt van deze nieuwe plaat, die uit Levits geïsoleerde pianoseances groeide. In Feldmans stuk uit 1986 drijven klanken als willekeurige rimpels op een vlak van stilte. Elke rimpel trilt bij Levit met een lichtjes verschillende, gek intense energie. De gatenmuziek van Feldman wilde de Duitsklassieke obsessie met complexe vormen ontbinden, en toch laat Levit ze voorafgaan door fijnmazige koraalpreludes van Bach en Brahms. Het werkt.

De religieuze stukken, in transcripties van Busoni, klinken hier ongrijpbaar teruggetrokken: Bachs structuren in naakte lijntekeningen, Brahms’ sentiment in hinten en nergens een hapklare interpretatie. Het is veeleisende luisterkost, maar voor gladde bezinningsmomentjes moet je dan ook niet bij Levit zijn. Gelukkig maar.